Λύθηκε το μυστήριο για την γραμματική του λόγιου Pāṇini αναφορικά με την σανσκριτική
O Ινδός διδακτορικός φοιτητής του Πανεπιστημίου του Cambridge, Rishi Rajpopat,εκτιμά ότι μετά από πλέον 2.500 έχει λύσει το μυστήριο του πώς να χρησιμοποιηούμε με ακρίβεια τη γραμματική του λόγιου Pāṇini, ο οποίος γύρω στο 350 π.Χ. συνέθεσε μια γραμματική, που περιγράφει μια μορφή μιας πρώιμης ινδο-άριας γλώσσας: τη σανσκριτική.
Γνωστή ως Aṣṭādhyāyī, περιείχε 4.000 σούτρα, ή κανόνες, για τη γραφή κλασικών σανσκριτικών. Το εκτενές έργο κάνει επίσης διάκριση μεταξύ του τρόπου, με τον οποίο η γλώσσα πρέπει να εκφράζεται στην καθομιλουμένη ή κατά την απαγγελία ιερών κειμένων.
Όπως γράφει ο Rajpopat στη διδακτορική του διατριβή: «Δεν υπάρχει καθολική σύμβαση ως προς το ποιοι όροι υποτίθεται ότι ή μπορούν να γίνουν [συνεχιζόμενοι] σε έναν ορισμένο κανόνα».
«[Ο Rajpopat] έχει βρει μια εξαιρετικά κομψή λύση σε ένα πρόβλημα που έχει μπερδέψει τους μελετητές για αιώνες. Αυτή η ανακάλυψη θα φέρει επανάσταση στη μελέτη των σανσκριτικών σε μια εποχή που το ενδιαφέρον για τη γλώσσα αυξάνεται», δήλωσε ο Vincenzo Vergiani, καθηγητής ασιατικών και μεσανατολικών σπουδών στο Cambridge.
*Για την διατριβή γράφει, σε άρθρο του, στο Freethink ο Kevin Dickinson. Αναλυτικά διαβάστε στον σύνδεσμο*
