ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗΣ ΜΟΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΒΑΡΝΑΒΑ

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗΣ ΜΟΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΒΑΡΝΑΒΑ

Με αισθήματα κατάνυξης, πόνου και πόθου επιστροφής, τελέστηκε σήμερα, Κυριακή 20 Φεβρουαρίου, στο Καθολικό τής κατεχόμενης Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα, στη Σαλαμίνα Αμμοχώστου, η πρώτη Θεία Λειτουργία για το έτος 2022.

Ο Καθηγούμενος τής Μονής Αρχιμανδρίτης κ. Ιωάννης, συνοδευόμενος από κληρικούς τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής, ξεκίνησαν νωρίς το πρωί από την Λευκωσία προκειμένου να τελέσουν την αναίμακτη θυσία και να προσφέρουν τα Τίμια Δώρα στους πιστούς, που με πολύ ζήλο πορεύθηκαν σήμερα μέχρι τα κατεχόμενα μέρη μας.

Στον λόγο του, ο Καθηγούμενος ερμήνευσε το νόημα τής σημερινής παραβολής τού Κυρίου για τον Άσωτο Υιό. «Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς προβάλλει δύο διαφορετικούς τύπους ανθρώπων. Τον νεότερο υιό, που επειδή νόμιζε πως θα αποκτήσει την ελευθερία του από το βάρος των εντολών τού Πατέρα του, θέλησε να αποδημήσει κάπου μακριά. Κι έφυγε χαρούμενος, αφού πρώτα πήρε χωρίς κανένα εμπόδιο από τον Πατέρα το μερίδιό του, με την ελπίδα ότι θα έβρισκε το «πραγματικό» νόημα τής ζωής.

Από την άλλη, ο μεγαλύτερος υιός, μας θυμίζει τον Φαρισαίο, αφού μετά από την επιστροφή τού αδελφού του αντέδρασε και όχι μόνο δεν ήθελε να συμφάγει με τον αδελφό του, αλλά οργίσθηκε, συγκρίνοντας την άσωτη ζωή τού αδελφού του με τη δική του.

Η αγία Εκκλησία μας, μας προετοιμάζει για να εισέλθουμε στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή με πλήρη συναίσθηση των ενεργειών και πράξεών μας. Με περισυλλογή, αυτοκριτική, ταπείνωση, αγάπη, συγχωρητικότητα, ανεκτικότητα και με την αυτογνωσία, ομολογία και συντριβή τού Τελώνου και τού Ασώτου, θα οδηγηθούμε στη μεγάλη πορεία που μας ανοίγεται τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή και θα αξιωθούμε να προσκυνήσουμε την Αγία Ανάσταση τού Κυρίου μας.

Όπως ο σπλαχνικός Πατέρας, ο Επουράνιος Πατήρ, θυσίασε τον ίδιο τον Υιό Του, τον μόσχο τον σιτευτό, για τη σωτηρία τού κόσμου, έτσι κι εμείς να φανούμε αντάξιοι αυτής τής θείας αγάπης και δωρεάς και να επιστρέψουμε στις ανοικτές αγκάλες τού Θεού, που με μακροθυμία και υπομονή μάς περιμένει».

Εκ του Αρχιεπισκοπικού Γραφείου

Share this post