Η πίστη της ταπείνωσης και η πίστη της υπεροψίας.

Πασχάλιο μήνυμα του Χωρεπισκόπου Καρπασίας Χριστοφόρου

Στην πίστη της ταπείνωσης και στην πίστη της υπεροψίας εστιάζει το Πασχάλιο μήνυμα προς τους συνεργάτες του Γραφείου Πνευματικής Διακονίας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής ο Χωρεπίσκοπος Καρπασίας, Χριστοφόρος. Δίνει απάντηση στο πολυσυζητήμένο θέμα  για τον εκκλησιασμό και την Θεία Κοινωνία  αυτή την περίοδο της πανδημίας του κορονοϊού. Ειδικότερα, ο Θεοφιλέστατος Χριστοφόρος επισημαίνει ότι:

*Η πίστη της ταπείνωσης προκαλεί εσωτερική ειρήνη. Δέχεται με υπακοή το θέλημα του Θεού και δεν ταράσσεσαι ψυχικά. Υπακούει στην Εκκλησία και ελπίζει. Έστω και αν δεν εκκλησιάζεται, αισθάνεται και ζει ως εκκλησιαζόμενος. Έστω και αν δεν κοινωνά το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, λόγω της ανάγκης, βιώνει την εν πνεύματι κοινωνία με τον Χριστό και τους εν Χριστώ αδελφούς.

*Η  πίστη της υπεροψίας προκαλεί μια πνευματική αυτάρκεια που θέτει τους άλλους, ακόμα και την Εκκλησία, απέναντί μας. Αυτή εκδηλώνεται με τα ποικιλόμορφα «γιατί» (π.χ. «γιατί να κλείσουν τις εκκλησίες», «γιατί να μην κοινωνούμε», «γιατί να μας στερήσουν εκείνο ή το άλλο» κ.λπ.). Αυτό έχει υπεροψία διότι γινόμαστε εμείς…. και οι άλλοι….

*Παρατίθεται το πλήρες κείμενο του μηνύματος

“Αγαπητοί Συνεργάτες,
Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε. Μπορούμε και μέσα από τη θλίψη, τον πόνο, την ασθένεια και τη δοκιμασία να χαιρόμαστε εν Κυρίω. Γι’ αυτό χρησιμοποίησα την πιο πάνω φράση του Αποστόλου Παύλου ως χαιρετισμό προς όλους σας.
Διερχόμαστε μια όντως πρωτοφανή και δύσκολη κατάσταση και δοκιμασία. Απορία, αγωνία διακατέχει τις ψυχές μας. Όλοι μας, από πνευματικής άποψης, βρισκόμαστε, θα έλεγα, σε ένα πνευματικό επιτίμιο. Χωρίς τη δυνατότητα του εκκλησιασμού, της Θείας Κοινωνίας, των κατηχητικών μας συνάξεων, της άμεσης κοινωνίας με τους αδελφούς μας. Μαζί με αυτά μάς διακατέχει, και δικαιολογημένα, η αγωνία της υγείας τόσο της προσωπικής όσο και των οικογενειών και φίλων και γενικά της κοινωνίας μας. Και τίθεται το ερώτημα. Πώς μπορούμε να χαιρόμαστε μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση; Θα ήθελα να σας πω, ταπεινά, δυο σκέψεις.
Πρώτον η χαρά αυτή είναι αποτέλεσμα της Χάρης του Χριστού. Οπότε η κοινωνία μαζί Του, με την προσευχή, τη μελέτη, την καθαρότητα των λογισμών, την πίστη (εμπιστοσύνη στην αγάπη, την πρόνοια, το έλεος, τη φιλανθρωπία Του) φέρνει ειρήνη μέσα στις καρδιές μας. Ειρήνη σημαίνει ότι ως άνθρωποι προσέχουμε, προστατευόμαστε, αγωνιούμε, αλλά δεν απογοητευόμαστε. Ελπίζουμε και δεχόμαστε ταπεινά τη δοκιμασία.
Δεύτερον, η χαρά είναι εσωτερική και αποτέλεσμα της πίστης. Υπάρχει η πίστη της ταπείνωσης και η πίστη της υπεροψίας. Η πίστη της ταπείνωσης προκαλεί εσωτερική ειρήνη. Δέχεται με υπακοή το θέλημα του Θεού και δεν ταράσσεσαι ψυχικά. Υπακούει στην Εκκλησία και ελπίζει. Έστω και αν δεν εκκλησιάζεται, αισθάνεται και ζει ως εκκλησιαζόμενος. Έστω και αν δεν κοινωνά το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, λόγω της ανάγκης, βιώνει την εν πνεύματι κοινωνία με τον Χριστό και τους εν Χριστώ αδελφούς. Υπερβαίνει τους λογισμούς των «γιατί» και βιώνει την εσωτερική ειρήνη, που φέρνει την εν Κυρίω χαρά. Αυτή η πίστη έχει μέσα απλότητα, μετάνοια, αγάπη, αρχοντιά, φιλότιμο, ανοχή, αδελφοσύνη, κατανόηση. Από την άλλη, η πίστη της υπεροψίας προκαλεί μια πνευματική αυτάρκεια που θέτει τους άλλους, ακόμα και την Εκκλησία, απέναντί μας. Αυτή εκδηλώνεται με τα ποικιλόμορφα «γιατί» (π.χ. «γιατί να κλείσουν τις εκκλησίες», «γιατί να μην κοινωνούμε», «γιατί να μας στερήσουν εκείνο ή το άλλο» κ.λπ.). Αυτό έχει υπεροψία διότι γινόμαστε εμείς…. και οι άλλοι…. Αυτό δεν μας αφήνει να δούμε τη δική μας πνευματική ευθύνη έναντι της γενικής αμαρτίας (η αγάπη των πολλών έχει ψυχρανθεί και αυτό μας χωρίζει από τον Θεό και τους συνανθρώπους μας) και να βιώσουμε τη μετάνοια ως ταπείνωση και καταφυγή στον Θεό της αγάπης και της συγχώρεσης.
Θέλησα αγαπητοί μου να επικοινωνήσω μαζί σας, να σας μεταφέρω αυτές τις σκέψεις ως πνευματικό προβληματισμό και προσανατολισμό και να σας πω ότι σας σκεφτόμαστε, προσευχόμαστε για εσάς και τις οικογένειές σας. Να προσέχετε και να ελπίζετε στον Θεό. Εκτός από τον κορωνοϊό υπάρχει και ο Θεός. Μένουμε σπίτι με τον Χριστό «συν πάσι τοις αγίοις». Σας μεταφέρω και τις ευχές, την αγάπη και την ευλογία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου μας. Όσοι έχετε τη δυνατότητα, να επικοινωνείτε με τα παιδιά των Κατηχητικών σας ή τους πιστούς των πνευματικών σας Συνάξεων. Παρακαλώ να τους ενισχύετε με ένα λόγο παρηγοριάς και ελπίδας. Να αισθάνονται και να ξέρουν ότι τους σκεπτόμαστε και προσευχόμαστε γι’ αυτούς.
Οι Συνεργάτες στο Γραφείο της Πνευματικής Διακονίας θα σας εφοδιάζουν κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας με πνευματικό υλικό και εσείς κατά την κρίση και διάκρισή σας μπορείτε να το διαχειρίζεστε, ενισχύοντας τα παιδιά και τους πιστούς μας γενικά.
Ας κοινωνούμε, λοιπόν, αγαπητοί μου εν πνεύματι και να βιώνουμε τη χαρά του Κυρίου μας με εσωτερική ειρήνη.
Εύχεσθε και για εμάς.
Με την αγάπη του Χριστού μας,
Ο Καρπασίας Χριστοφόρος