Επιστολή Ρώσσου ευσεβούς Ορθοδόξου

Αθήνα 1899, ΑΝΕΣΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης, Κωνσταντίνος Ε΄, Οικουμενικός Πατριάρχης, Τυπογραφείο

Προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντίνο Ε’ (1897-1901)

*ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Το 1899 κυκλοφόρησε στην Αθήνα από το τυπογραφείο των καταστημάτων ΑΝΕΣΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ ένα τευχίδιο με την επιστολή «Ρώσου Ευσεβούς Ορθοδόξου» προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνστάντιο Β’ (1834-1835) και την περί Αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδο. Το τευχίδιο μου έστειλε ηλεκτρονικά από την Πόλη αγαπητός και φιλίστορας Ιεράρχης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τον οποίο και ευχαριστώ θερμά.

Ο επιστολογράφος γράφει στον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντίνο Ε’ (1897-1901) ότι ο τίτλος «Οικουμενικός» απονεμήθηκε στον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως «χάριν Εκκλησιαστικής ενότητος» και επισημαίνει ότι «η Εκκλησία της Ανατολής οξύ και κινδυνώδες στάδιον διανύει».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντίνος ο Ε’

Επίσης , επισημαίνει ότι κάποιοι «των βαθμοφόρων της Ρωσίας , υπό υπερηφάνων εθνικών βλέψεων και σκοπών πανσλαυϊστικών σκοτισθέντες , λησμονήσαντες δε ότι τα βασίλεια και τα έθνη κυβερνά η θεία Πρόνοια, δεικνύουσιν επιθυμίαν όπως ανατρέψωσιν άπαντα τα εν Ανατολή Ορθόδοξα Πατριαρχεία, αρπάσωσι δε και αυτήν την Κωνσταντινούπολιν». Ο «Ρώσος Ευσεβής Ορθόδοξος» σε μεθοδεύσεις για υπόσκαψη και εξαφάνιση του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και των Πατριαρχείων Αντιοχείας και Ιεροσολύμων. (σ.σ: ο τελευταίος Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης Αντιοχείας ήταν ο Σπυρίδων από την Κύπρο, ο οποίος εξαναγκάστηκε σε παραίτηση το1898 από την Παλαιστίνειο Εταιρεία, που κατευθυνόταν από την Μόσχα) .

Η Μεγάλη Σύνοδος το 1872 , η οποία κατεδίκασε τὸν βουλγαρικὸν φυλετισμόν. όρισε τον Κωνσταντίνο γραμματέα αὐτῆς, συντάξαντα ὁμοῦ μετὰ τοῦ Φιλοθέου Βρυεννίου, Δωροθέου Εὐελπίδου, κ.ἄ., τὸν ὅρον τοῦ σχίσματος.
Ἐπὶ τῆς πατριαρχείας του ἀνεφάνησαν διάφορα ζητήματα, ὡς τὸ ἁγιορειτικόν, τὸ σκοπιακόν, τὸ κρητικόν, τὸ ἀλεξανδρινόν, τὸ ἀντιοχειανόν, κ.ἄ

Παρόλο , που έχουν περάσει σχεδόν 183 χρόνια από την αποστολή της επιστολής, αυτή παρουσιάζει και σήμερα ιδιαίτερο ενδιαφέρον , καθώς αναφέρεται στο Εκκλησιαστικό Ζήτημα της Βουλγαρίας , στην Μακεδονία, στο Άγιο Όρος και στο Σινά, και γενικά δείχνει της «ιμπεριαλιστικές» διαθέσεις της Μόσχας κατά του Φαναρίου, αλλά και άλλων Πρεσβυγενών Ορθοδόξων Πατριαρχείων.