Εδώ ο Μπεράτ, εκεί ο Μπεράτ, που είναι ο Μπεράτ…

Εδώ ο Μπεράτ, εκεί ο Μπεράτ, που είναι ο Μπεράτ…

*Κι΄όμως οι συναλλαγές με το Κατάρ παραμέρισαν την αναζήτηση του

*Τουρκία: Δημόσιο χρέος ύψους 1,9 τρισεκατομμυρίων τουρκικών  λιρών και δημοσιονομικό έλλειμμα ύψους 245 δισεκατομμυρίων τουρκικών λιρών.

Του Αλέκου Παπαδόπουλου*

 

 

Δεν μπορεί.. Όλο και θα τους είχατε δει  τους παπατζήδες, όσοι περνούσατε από την Αθηνάς τη δεκαετία του ΄60. Ένας  ήταν ο “ερκετές”, αυτός  που  καιροφυλακτούσε, έπιανε τσίλιες και με το “έρχεται” που φώναζε έδινε το σύνθημα για να εξαφανισθεί το Αφεντικό. Άλλοι, συνήθως αυτοί ήταν δύο, προσποιούνταν τους παίκτες, που κατά κανόνα..  κέρδιζαν,  εύρισκαν δηλαδή το σημαδεμένο ρήγα, ώστε  να δαγκώσουν  οι αφελείς.  Άλλοι δύο ήταν εντεταλμένοι με το ψάρεμα των περαστικών.  Και ένας έκτος.  Αυτός,  ήταν το μεγάλο αφεντικό που με μια εντυπωσιακή σβελτάδα εξαφάνιζε τον παπά  εμπρός στα μάτια των αφελών, κυρίως επαρχιωτών, που ενώ ήταν πεπεισμένοι ότι θα έβγαιναν κερδισμένοι, συνήθως έχαναν ότι είχαν και δεν είχαν και τους απομυζούσαν ακόμη και τα χρήματα που έβαζαν χωριστά.  συνήθως στην άλλη τσέπη του πανταλονιού τους και τα προόριζαν για το παραπέρα ξενοδοχείο.|
        Εδώ ο παπάς λοιπόν, εκεί ο παπάς, που είναι ο παπάς; Προσωπικά η περίπτωση του Τούρκου Υπουργού Οικονομικών και Θησαυροφυλακίου Μπεράτ Αλμπαϊράκ,  ο οποίος έχει εξαφανισθεί από την ημέρα της παραίτησης του, την οποία υπέβαλε όχι ως είθισται, κατά τρόπο ορθόδοξο,  αλλά δια του “Instagram” και χωρίς καν να παραδώσει το Υπουργείο στον διάδοχο του, ή έστω να πει δυο λόγια στους εκπροσώπους του τύπου, μου θύμισε τους παπατζήδες της Αθηνάς, αντικαθιστώντας εννοείται τον παπά με τον Μπεράτ. Εδώ ο Μπεράτ, εκεί ο Μπεράτ, που είναι επιτέλους ο Μπεράτ,  ο οποίος επί δύο περίπου χρόνια διαχειριζόταν εν λευκώ τα οικονομικά της χώρας και διαβεβαίωνε τους πάντες, αντιγράφοντας στην ουσία κατά γράμμα και υπογραμμό, τη φωνή του κυρίου, του παντογνώστη δηλαδή  πεθερού του, ότι τα πάντα βαίνουν καλώς και η Τουρκία,  η οποία πριν μερικά χρόνια έδιωξε, όπως συνήθιζε να λέει ο Ερντογάν ως σεσημασμένος κομπαστής,  το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σήμερα ήταν σε θέση ακόμη και να το δανείσει όσα χρειαζόταν για να συνδράμει τις χώρες που έχουν ανάγκη..
          Αστείρευτη πάντως πηγή ειδήσεων η Τουρκία. Σωρός τα σκάνδαλα. Μικρά και μεγάλα. Σημαντικά και δευτερεύοντα. Το ένα διαδέχεται το άλλο. Και όπως είναι μοναρχικό το καθεστώς. Και όπως η πλειοψηφία των ΜΜΕ υπόκειται στον έλεγχο του Προέδρου Ερντογάν. Και όπως εφημερίδες και τηλεοπτικά κανάλια θυμίζουν σε όλους εννοείτε στα τουρκικά,  την ονομασία  “His master voice “, που τότε, περί τα τέλη του 19ου αιώνα ήταν η ανεπίσημη ονομασία,  μιας μεγάλης βρετανικής δισκογραφικής Εταιρείας,  της οποίας το εμπορικό σήμα παρίστανε ένα σκυλί να ακούει μουσική από ένα φωνογράφο, τα νέα, στην πλειοψηφία τους δεν απασχολούν επί πολύ τη δημοσία γνώμη και σε μία-δύο μέρες, ιδίως όταν δεν ευνοούν την κυβέρνηση και προ παντός τον Ερντογάν, περιορίζοναι σε μονόστηλα οπότε και παραχωρούν σε άλλα θέματα τη θέση τους, στην επικαιρότητα των πρωτοσέλιδων.
            Έτσι και πάλι, ως συνήθως άλλωστε,  το θέμα Αλμπαϊράκ παραχώρησε τη θέση του, ή μάλλον για να ακριβολογώ, εκτοπίσθηκε τούτο από το θέμα των ατέλειωτων  συναλλαγών του Προέδρου Ερντογάν με τον Εμίρη του Κατάρ.

Προ ημερών υπέγραψε η Άγκυρα -ΠΟΙΑ ΑΓΚΥΡΑ;- ο Ερντογάν, άλλες  10 συμφωνίες, χωρίς να έχουν προηγηθεί πλειοδοτικοί διαγωνισμοί, και χωρίς να έχουν δημοσιευθεί όροι και λεπτομέρειες, όπως άλλωστε έγινε πρόσφατα και με τη μεταβίβαση στον Εμίρη του Κατάρ, Σέϊχ Ταμίμ μπιν Χαμέντ Αλ Σάνι του ενός δεκάτου του Χρηματιστηρίου της Κων/πόλεως δίχως προς το παρόν να έχει μάθει κανείς το τίμημα της μεταβίβασης, πότε θα εξοφληθεί και χωρίς -το κυριότερο- να έχει προηγηθεί ένας διεθνής διαγωνισμός, όπως συνηθίζεται σε παρεμφερείς περιπτώσεις πώλησης αξιόλογων αγαθών,  αλλά και προτού να έχουν κοπάσει οι συζητήσεις σε σχέση με την πώληση του εργοστασίου κατασκευής παλετών και δεξαμενών τανκ,   του οποίου το προσωπικό, Τούρκοι οπλίτες και αξιωματικοί εργάζονται πλέον υπό τις διαταγές των Καταρινών ιδιοκτητών. Περίπου όμως τα ίδια τηρήθηκαν από τουρκικής πλευράς  και με το Πάρκο της Στένης μαζί με το τεράστιο Εμπορικό του Κέντρο,  που περιήλθαν πρόσφατα στην ιδιοκτησία του Κατάρ. Εκτός του κράτους όμως σε επενδύσεις προβαίνουν και οι συγγενείς του Εμίρη, του οποίου η μεν μητέρα έχει προβεί στην αγορά τεράστιας έκτασης στην περιοχή του Αρναούτκιοϊ, από όπου θα περνά, αν τελικά πραγματωθεί, η νέα διώρυγα του Βοσπόρου, ο δε πεθερός του έχει αγοράσει έναντι 100 εκατομμυρίων δολαρίων το ιστορικό γιαλί “Erbilgin”, που έχει 64 δωμάτια και προβλήτα μήκους 60 μέτρων, θεωρείται δε το ακριβότερο οίκημα στον κόσμο.

 

                                                                                                                  Η Εμινέ Ερντογάν χέρι -χέρι με την μητέρα του Εμίρη (δ)
                                                                                 

                                                                                                                                    Η γυναίκα του Εμίρη

Στο Κατάρ ανήκουν επίσης η άλλοτε Ελληνική “Finans Bank” και η “Abank”. Του Κατάρ είναι η “Βanvit”, ένας κολοσσός βιομηχανικής παραγωγής πουλερικών. Μεγάλη είναι η συμμετοχή του στη “Βοyner”,  στην οποία ανήκουν διάφορες εταιρείες ένδυσης, Στο Κατάρ ανήκει η εδρεύουσα στην Άγκυρα “ANKAS”,  η οποία ασχολείται με κατασκευές και έργα μηχανολογικής μορφής. Επίσης, η αυτοκινητοβιομηχανία της Σμύρνης “BMC”, που διαθέτει παράλληλα αξιόλογες επενδύσεις και στον τομέα της υγείας, όπου εργοδοτεί  11.000 υπαλλήλους και απασχολείται κυρίως με την πώληση φαρμάκων σε 7 χώρες με ετήσιο κύκλο εργασιών τα 5 δισεκατομμύρια δολάρια. Το Ισλαμικό χρηματοπιστωτικό  Ίδρυμα “Ergo Portfolio”,  ενώ από έγκυρη πηγή έχει διαρρεύσει ότι προσεχώς θα αναλάβει το Κατάρ τη διαχείριση των υδατίνων πόρων της Τουρκίας, τη διαχείριση λιμένων της Αττάλειας  και μελετά την τουριστική αξιοποίηση με χιονοδρομικά κέντρα και άλλες σχετικές εγκαταστάσεις πόλεων της Μαύρης Θάλασσας, όπως η Τραπεζούντα και η Ριζούντα.
            Ο Αρχηγός του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου,  επιτίθεται σχεδόν καθημερινά κατά του Προέδρου Ερντογάν,  τον οποίο και δεν παύει να προειδοποιεί ότι θα είναι αμείλικτος ο έλεγχος που θα υποστεί,  όταν το Κόμμα του αναλάβει τη διακυβέρνηση  της χώρας, οπότε και θα κληθεί να λογοδοτήσει και για το τελευταίο ακόμη γρόσι που έχει διαθέσει ανεξέλεγκτα.  Ενώ Τούρκοι πολιτικοί αναλυτές, εγκατεστημένοι για λόγους προσωπικής ασφάλειας στο εξωτερικό, σχολιάζοντας μέσω  “Youtube”  την επικαιρότητα στην Τουρκία έχουν φθάσει στο σημείο να διατυπώνουν τον ισχυρισμό ότι ο Εμίρης του Κατάρ λειτουργεί ως “ατζέντης” του Τούρκου Προέδρου και ότι για κάθε πράξη που πραγματοποιείται του κρατά το μερίδιο του. Ενώ άλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι η περιουσία που έχει δημιουργήσει ο Ερντογάν,  σε παραδείσους του μαύρου χρήματος στο εξωτερικό,  ο οποίος όταν έδινε τον πολιτικό του αγώνα για να καταλάβει το Δήμο της Κων/πόλεως, έδειχνε τη βέρα του και διακήρυττε ότι με αυτή και μόνο θα παραμείνει ως μοναδικό περιουσιακό του στοιχείο ως τα τέλη του βίου του, υπερβαίνει τώρα σε δολάρια το ένα δισεκατομμύριο.
            Σήμερα τα καθήκοντα του γαμπρού του Ερντογάν, ανέλαβε ο Lütfi Elvan με …σπουδές  μεταλλειολόγου, ο οποίος διαθέτει όμως και ένα μεταπτυχιακό στα οικονομικά από το Πανεπιστήμιο Delaware των ΗΠΑ και  καλείται  τώρα να βγάλει τα αναμμένα κάρβουνα από την πυρακτωμένη τουρκική οικονομία,  που αναζωπυρώνεται  συνέχεια από το 4ο στον κόσμο (15%) υψηλό επιτόκιο, με μηδενικό διαθέσιμο συνάλλαγμα, από έναν υψηλό πληθωρισμό, με 10 και πλέον εκατομμύρια άνεργους, με μια φθίνουσα πιστοληπτική ικανότητα, που έχει ως αποκλειστική  τροφό της τον Εμίρη του Κατάρ. Ένα δημόσιο χρέος ύψους 1,9 τρισεκατομμυρίων τουρκικών  λιρών. Ένα άλλο  χρέος ύψους 420 δισεκατομμυρίων δολαρίων, καταβλητέων εντός του 2021 των 170 δισεκατομμυρίων δολαρίων και ένα δημοσιονομικό έλλειμμα ύψους 245 δισεκατομμυρίων τουρκικών λιρών. Ποσά που ασφαλώς θα ζάλιζαν ακόμη και έναν Άνταμ Σμιθ, ή έναν Ντέβιντ Ρικάρντο και όχι έναν άπειρο Lütfi Elvan, έστω και αν τόσο πολύ θα ήθελε να διακριθεί. Όσον αφορά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στο οποίο ασφαλώς και θα θελήσει να προσφύγει προσεχώς η Τουρκία προκειμένου όμως  να ανοίξει τις πύλες του σε αυτήν θα πρέπει να δώσει τη συγκατάθεση του ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζό Μπάϊντεν και με όσα έχουν προηγηθεί μεταξύ των δύο, για να πει ο Μπάϊντεν το ΝΑΙ θα πρέπει να προηγηθούν άλλα πολλά ΝΑΙ του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε ποιός από τους δύο θα αναδειχθεί τελικά ο νικητής, ο Μπάϊντεν ή ο κακομαθημένος από το Τραμπ Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους

Share this post