Χειροτονήθηκε διάκονος ο Σόλων Χρήστου
Γιός του Άκη και της Χριστιάνας και εγγόνος του Σόλωνος Παπαχριστοδούλου, εμπνευστή του «ΣΟΛΩΝΕΙΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Εν πληθούση Εκκλησία, τηρουμένων των μέτρων προστασίας της Δημόσιας Υγείας για τον περιορισμό της διασποράς του COVID-19, χειροτονήθηκε διάκονος 0 25 χρονος Σόλων Χρήστου , γιός του Άκη και της Χριστιάνας, που διευθύνουν το «ΣΟΛΩΝΕΙΟΝ ΚΕΝΤΡΟ ΒΙΒΛΙΟΥ», το οποίο ίδρυσε ο παππούς του Σόλων Παπαχριστοδούλου από τον Αγρό . Ο νέος διάκονος είχε προπάππου τον μακαριστό παπα-Χριστόδουλο, ιερέα στον Αγρό, ο οποίος την περίοδο του αγώνα του 1955-59 έκρυβε στο σπίτι του ομάδες του Γρηγόρη Αυξεντίου και του Στυλιανού Λένα. Ο Λένας έμεινε 5-6 μήνες στο σπίτι της οικογένειας , όπως και ο Αυξεντίου.
Επιθυμία του νέου διακόνου, αλλά και των κατοίκων του Αγρού είναι ο διάκονος Σόλων, όταν χειροτονηθεί πρεσβύτερος, να τοποθετηθεί εφημέριος στην κοινότητα τους , την οποία με αφωσίωση υπηρέτησε ο προπάππους του.
Της Θείας Λειτουργίας ( 5 .2. 2022) στον ιερό Μητροπολιτικό ναό Παναγίας Παντανάσσης, στην Λεμεσό , κατά την οποία έγινε η χειροτονία του νέου διακόνου προεξήρχε ο Μητροπολίτης Αθανάσιος, συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Αμαθούντος, Νικολάου, συνιερουργούντων του Πρωτοσυγκέλου, Αρχ. Ισαάκ, και άλλων ιερέων.
Πριν από την έναρξη της Θείας Λειτουργίας δύο διάκονοι έφεραν τον Σόλωνα από το Ιερό Βήμα στον σολέα του Ναού ενώπιον του Μητροπολίτη Αθανασίου.
Αναγνώστηκε η “Κανονική Συμμαρτυρία” του Πνευματικού, η οποία έφερε την υπογραφή του Μητροπολίτη Αθανάσιου. Ακολούθως , ο κ. Αθανάσιος σφράγισε τον χειροθετούμενο αναγνώστη Σόλωνα σε υποδιάκονο και ανέγνωσε την σχετική ευχή. Σσφράγισε την κεφαλή του υποδιακόνου και απόθεσε στον ώμο του μανδήλιο και στα χέρια του χερνίβιον και ξέστην, δηλαδή το γνωστό λειτουργικό σκεύος χερνιβόξεστον – λεκάνη και δοχείο με νερό για τη νίψη των χεριών του αρχιερέα.
Ο υποδιάκονος ασπάστηκε τα χέρια του Μητροπολίτη , αποδίδοντας τιμή στο πρόσωπο του. Μετά ο υποδιάκονος ίστατο μέχρι την Μεγάλη Είσοδο (Τα Άγια) , προσευχόμενος ενώπιον της εικόνος του Χριστού, που βρίσκεται στο τέμπλο, και στην συνέχεια ενώπιον της εικόνος της Παναγίας.
Μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων και την εκφώνηση του Αρχιερέως “Και έσται τα ελέη του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού μετά πάντων υμών”, ο Επίσκοπος Αμαθούντος Νικόλαος , με την ευλογία του Μητροπολίτη Αθανάσιου , τέλεσε την εις διάκονον χειροτονία του Σόλωνος Χρήστου κατά την ακόλουθη τάξη:
Εξελθόντες δύο Διάκονοι, εκ του αγίου Βήματος από της βορείας Πύλης, λαμβάνουσι τον μέλλοντα χειροτονείσθαι Διάκονον εξ εκατέρου μέρους και φέρουσιν αυτόν άχρι των αγίων Θυρών. Και του Αρχιερέως ισταμένου προ της ωραίας Πύλης, εκφωνεί ο πρώτος των Διακόνων.
Πρώτος Διάκονος: Κέλευσον.
Δεύτερος Διάκονος: Κελεύσατε.
Και πάλιν ο πρώτος:
Πρώτος Διάκονος: Κέλευσον, Δέσποτα άγιε, τον νυν προσφερόμενόν σοι.
Και πάλιν ο Αρχιερεύς υποδέχεται αυτόν και σφραγίζων τρις την κεφαλήν αυτού, λέγει:
Αρχιερεύς: Eις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος (τρις)
Και εισάγουσιν αυτόν εις το άγιον Βήμα, κυκλούντες την αγίαν Τράπεζαν τρις από των δεξιών προς τα αριστερά και ψάλλοντες.
Ήχος βαρύς
Ψάλτης: Άγιοι Μάρτυρες, οι καλώς αθλήσαντες και στεφανωθέντες, προσβεύσατε προς Κύριον, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Ψάλτης: Δόξα σοι Χριστέ ο Θεός, Αποστόλων καύχημα, Μαρτύρων αγαλλίαμα, ων το κήρυγμα. Τριάς η ομοούσιος.
Ήχος πλ. α’.
Ψάλτης: Ησαία χόρευε. η Παρθένος έσχεν εν γαστρί, και έτεκεν Υιόν τον Εμμανουήλ, Θεόν τε και άνθρωπον. Ανατολή όνομα αυτώ. ον μεγαλύνοντες, την Παρθένον μακαρίζομεν.
Ιστεόν ότι, όταν ψάλλωσι τα τροπάρια, κάθηται έμπροσθεν της αγίας Τραπέζης ο Αρχιερεύς εις θρονίον μικρόν και εκεί όπου κυκλούσι γύρωθεν, ασπάζεται ο χειροτονούμενος τα τέσσερα κέρατα της αγίας Τραπέζης.
Και όταν έρχωνται προ του Αρχιερέως, ποιούσι μετάνοιαν και ασπάζεται ο χειροτονούμενος την χείρα και το επιγονάτιον αυτού, μετά δε την τρίτην περιφοράν εξέρχονται του Βήματος και ασπάζεται ο χειροτονούμενος τας αγίας εικόνας κατά τάξιν.
Είτα προσέρχεται ο χειροτονούμενος τω Αρχιερεί, και ίσταται κατά το δεξιόν μέρος αυτού, και θέτει τας χείρας επί της αγίας Τραπέζης σταυροειδώς, και ερείδει το μέτωπον αυτού τη αγία Τραπέζη, και κλίνει το γόνυ το δεξίον και εκφωνεί ο Αρχιδιάκονος:
Αρχιδιάκονος: Πρόσχωμεν.
Ο δε Αρχιερεύς θέτει το άκρον του Ωμοφορίου και την δεξιάν αυτού χείρα επί της κεφαλής του χειροτονουμένου και εκφωνεί εις επήκοον πάντων:
Αρχιερεύς: Η Θεία Χάρις, η πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα, προχειρίζεται (τον δείνα) τον ευλαβέστατον Υποδιάκονον εις Διάκονον· ευξώμεθα ούν υπερ αυτού, ίνα έλθη επ᾽ αυτόν η χάρις του Παναγίου Πνεύματος.
Και ψάλλεται παρατεταμένως και ίσον τω ακούεσθαι το Κύριε ελέησον (γ΄) παρά των εν τω Βήματι και παρά των εκτός.
Ο Διάκονος: Του Κυρίου δεηθώμεν.
Και μετά το Αμήν, λέγει ο Διάκονος λεπτή τη φωνή, όσον ακούειν και αποκρίνεσθαι τους συμπαρόντας Διακόνους και Ιερείς το Κύριε ελέησον, τα διακονικά ταύτα:
Ο Διάκονος: Εν ειρήνη, του Κυρίου δεηθώμεν.
Υπέρ της άνωθεν ειρήνης, και της σωτηρίας των ψυχών ηνών….
Υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου….
Υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών (του δείνος), ιερωσύνης, αντιλήψεως, διαμονής, ειρήνης, υγείας, και σωτηρίας αυτού, και του έργου των χειρών αυτού, του Κυρίου δεηθώμεν.
Υπέρ του δούλου του Θεού (του δείνος), του νυνί προχειριζομένου Διακόνου, και της σωτηρίας αυτώ, του Κυρίου δεηθώμεν.
Όπως ο φιλάνθρωπος Θεός ημών , άσπιλον και αμώμητον αυτώ την Διακονίαν χαρίσηται, του Κυρίου δεηθώμεν.
Υπέρ της πόλεως, ταύτης, πάσης πόλεως, χώρας…
Υπέρ του ρυσθήναι ημάς από πάσης θλίψεως…
Αντιλαβού, σώσον, ελέησον…
Της Παναγίας αχράντου, υπερευλογημένης…
Και τούτον ρηθέντων, ο Αρχιερεύς έχων την χείρα επικειμένην, επεύχεται και αύθις ούτως:
Ο Αρχιερεύς έχων την χείρα επικειμένην, εύχεται ούτω χαμηλοφώνως.
Αρχιερεύς: Κύριε ο Θεός ημων, ο τη προγνώσει τη ση την του Αγίου σου Πνεύματος χορηγίαν καταπέμπων επί τους ωρισμένους υπό της σης ανεξιχνιάστου δυνάμεως, λειτουργούς γενέσθαι, και εξυπηρετείσθαι τοις αχράντοις σου Μυστηρίοις· αυτός, Δέσποτα, και τούτον, ον ευδόκησας προχειρισθήναι παρ’ εμού εις την της Διακονίας λειτουργίαν, εν πάση σεμνότητι διατήρησον, έχοντα το μυστήριον της πίστεως εν καθαρά συνειδήσει. Δώρησαι δε αυτώ την χάριν, ην εδωρήσω Στεφάνω τω Πρωτομάρτυρί σου, ον και εκάλεσας πρώτον εις το έργον της διακονίας σου· και καταξίωσον αυτόν, κατά το σοι ευάρεστον, οικονομήσαι τον παρά της σης αγαθότητος δεδωρημένον αυτώ βαθμόν· οι γαρ καλώς διακονήσαντες, βαθμόν εαυτοίς καλόν περιποιούνται· και τέλειον ανάδειξον δούλόν σου. Ότι σου εστιν η Βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός και του Υιου και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Οι οικείοι του Σόλωνος κατά την χειροτονία του
Αρχιερεύς: Ο Θεός Σωτήρ ημών, ο τη αφθάρτω σου φωνή τοις Αποστόλοις σου θεσπίσας τον της Διακονίας νόμον και τον Πρωτομάρτυρα Στέφανον τοιούτον αναδείξας, και πρώτον αυτόν κηρύξας το του Διακόνου πληρούντα έργον, καθώς γέγραπται εν τω Αγίω Ευαγγελίω σου· «Όστις θέλει εν υμίν είναι πρώτος, έστω υμών διάκονος»· Συ Δέσποτα των απάντων, και τον δούλόν σου τούτον, ον κατηξίωσας την του Διακόνου υπεισελθείν λειτουργίαν, πλήρωσον πάσης πίστεως, και αγάπης, και δυνάμεως, και αγιασμού, τη επιφοιτήσει του αγίου και ζωοποιού σου Πνεύματος· ου γαρ εν τη επιθέσει των εμών χειρών, αλλ’ εν τη επισκοπή των πλουσίων σου οικτιρμών δίδοται χάρις τοις αξίοις σου· ίνα και ούτος, πάσης αμαρτίας εκτός γενόμενος, εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεώς σου αμέμπτως σοι παραστή, και τον μισθόν τον αδιάψευστον της σης επαγγελίας κομίσηται. Συ γαρ ει ο Θεός ήμών, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, συν τω Πατρί και τω Υίώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Και μετά το Αμήν, ανισταμένου του χειροτονουμένου εμφανίζει τούτον ο Αρχιερεύς τω λαώ και περιτίθησι το Οράριον τον άριστερόν αυτού ώμον, λέγων εκφώνως «Άξιος»!
Και ψάλλεται το «Άξιος» τρις παρά των του Βήματος. Είτα επιτίθησιν ο Αρχιερεύς εκατέρα χειρί του τα επιμάνικα, λέγων εκφώνως «Άξιος»
Και ψάλλεται το «Άξιος» τρις παρά του α΄ χορού.
Είτα στρέφων ο Αρχιερεύς τον χειροτονηθέντα κατ᾽ ενώπιον του Λαού, λέγει εκφώνως «Αύτη η αλλοίωσις της δεξιάς του Υψίστου.» Και ψάλλεται τρις, άπαξ παρά των εν τω Βήματι και παρ᾽ εκατέρου των χορών, «Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών; Συ ει ο Θεός, ο ποιων θαυμάσια μόνος.»
Είτα ο Αρχιερεύς δίδωσιν αυτώ αγάπην, ήτοι ασπάζεται αυτόν εις το μέτωπον, ο δε χειροτονούμενος ασπάζεται την χείρα του Αρχιερέως.
Μετά συνεχίστηλε η Θεία Λειτουργία και ο νέος Διάκονος Σόλων για πρώτη φορά εκφώνησε την δέηση μέχρι το “Και καταξίωσον ημάς Δέσποτα…”.
Πριν από την απόλυση της Θείας Λειτουργίας ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος ευχήθηκε στο νέο Διάκονο. Μεταξύ άλλων τόνισε: “Μέσα στο μυστήριο της Αγίας μας Εκκλησίας τελέστηκε σήμερα και η χειροτονία του αγαπητού μας Σόλωνος, εις Διάκονον της του Χριστού Αγίας Εκκλησίας. Ευχόμαστε να τον σκεπάζει ο Χριστός, να τον ευλογεί, να τον φωτίζει, να τον συνετίζει, να τον οδηγεί εις παν έργον αγαθόν, να γίνει πραγματικά Διάκονος.
Διάκονος στα Αρχαία Ελληνικά σημαίνει “ολόσκονος”, αυτός που είναι γεμάτος σκόνη, γεμάτος χώματα δηλαδή. Αυτός που διακονεί, υπηρετεί τους αδερφούς του και είναι γεμάτος από υπηρεσία και διακονία στους αδελφούς, μιμούμενος τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, ο Οποίος ήρθε στον κόσμο για να διακονήσει και όχι για να διακονηθεί.
Για να υπηρετήσει και όχι για να υπηρετηθεί και να δώσει την ψυχή Του λίτρο αντί πολλών υπέρ της σωτηρίας του κόσμου. Αυτό το φρόνημα του Χριστού μας ευχόμαστε να έχει και ο αδερφός μας, ο πατήρ Σόλων, από σήμερα να διακονεί την Αγία του Χριστού Εκκλησία.
Συγκιμημένοι μετά την χειροτονία. Στα δεξιά διακρίνεταιελαφρά ο πατέρας του Σόλωνα , Άκης Χρήστου. Δίπλα αγκαλιασμένες , η μητέρα του Χριστιάνα και η σύζυγός του Ειρήνη.
Να ευλογεί ο Θεός τους καλούς γονείς του, τη σύζυγό του, τους συγγενείς του, τους οικείους του και τους αγαπητούς αδελφούς οι οποίοι παρίστανται σήμερα στο μυστήριο της χειροτονίας και προσεύχονται υπέρ του Σόλωνος να γίνει άξιος της διακονίας της Εκκλησίας μας”.
Ο Διάκονος Σόλων Χρήστου γεννήθηκε στην Λευκωσία στις 30 Απριλίου 1998. Τελείωσε το Δημ. Σχολείο Χρυσελεούσας Στροβόλου και στην συνέχεια το Γυμνάσιο Έγκωμης (Τεχνική Σχολή -κλάδος Πολιτικής Μηχανικής). Πανεπιστημιακές σπουδές έκανε στο ΤΕΠΑΚ και πήρε πτυχίο από την Γεωπονική Σχολή. Είναι νυμφευμένος με την Ειρήνη Μεσαρίτη, με καταγωγή από την Κερύνεια. Η Ειρήνη σπούδασε Παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και είναι θυγατέρα του Οικονόμου π. Βασιλείου, εφημερίου στην Ιερά Μονή Αγίου Ηρακλειδίου.
