Αγωγή Αρχιεπισκοπής Αθηνών κατά Οικουμενικού Πατριαρχείου!

« Εξ οικείων» δέχεται βέλη το Φανάρι.

Για πρώτη φορά στα χρονικά των σχέσεων Οικουμενικού Πατριαρχείου – Εκκλησίας Ελλάδος η Αρχιεπισκοπή Αθηνών διά του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου οδηγεί σε Δικαστήριο το σεπτό κέντρο της Ορθοδοξίας , το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο εκπροσωπεί νομίμως ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Έγκυροι κύκλοι στην Αθήνα χαρακτήριζαν την κίνηση του κ. Ιερώνυμου «σαφώς πολεμική» και «άστοργη» κατά της Μητρός Εκκλησίας, αφού, επισημαίνουν , το Αυτοκέφαλο ( αυτοδιοίκητο ) της εν Ελλάδι Εκκλησίας δεν κατοχυρώθηκε από Οικουμενική Σύνοδο, αλλά παραχωρήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Για την ιστορία του θέματος θυμίζουμε συνοπτικά ότι ο ανήλικος ρωμαιοκαθολικός βασιλιάς Όθωνας, με τους προτεστάντες αντιβασιλείς του πήγαν στην Ελλάδα το 1833, αντιμετώπισαν την Εκκλησία ως τμήμα του κράτους με πρότυπο την κατάσταση, που επικρατούσε στη Βαυαρία. Είχαν την θέση ότι η Εκκλησία έπρεπε να είναι «εθνική, άρα ανεξάρτητη από τον Πατριάρχη, να κυβερνάται από Σύνοδο Επισκόπων επιλεγμένων από το βασιλιά και να τεθεί κάτω από τον έλεγχο της Πολιτείας». Έτσι, η τοπική Εκκλησία Ελλάδος αποκόπηκε πραξικοπηματικά από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αυτό μιμήθηκαν στην συνέχεια και άλλες τοπικές Εκκλησίες στα Βαλκάνια.
Τελικά, το Οικουμενικό Πατριαρχείο προς χάρη του ευσεβούς ελληνικού λαού παραχώρησε , στις 29 Ιουνίου 1850, αυτοκεφαλία στην Εκκλησία Ελλάδος , με την έκδοση Συνοδικού Τόμου (απόφαση), στον οποίο όμως δεν αναγνωρίζεται το διάστημα των ετών 1833-1850 ως κανονικός χρόνος αυτοκέφαλης διοίκησης.
Εξάλλου, το 1927 με Νόμο της ελληνικής Πολιτείας και με δύο Πράξεις , το 1928, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Εκκλησία Ελλάδος παραχωρήθηκαν από το Φανάρι «επιτροπικώς» οι Μητροπόλεις των λεγομένων «Νέων Χωρών» (οι Μητροπόλεις περιοχών , που απελευθερώθηκαν από τον Ελληνικό Στρατό με τους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους (μέρος της Ηπείρου, η Μακεδονία και η Θράκη, τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου), οι οποίες όμως παραμένουν «κανονικώς και πνευματικώς» στη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Η ΑΓΩΓΗ

Η αγωγή της Αρχιεπισκοπής Αθηνών , η οποία εκπροσωπείται από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που εκπροσωπείται από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο , και της επιτροπής του κληροδοτήματος Προμπονά ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αγωγή κατά του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου αλλά και κατά της επιτροπής του κληροδοτήματος Προμπονά αφορά την αμφισβήτηση δωρεάς (!!!) προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Εκκλησιαστικοί και πολιτικοί κύκλοι σχολίαζαν δεικτικά, λέγοντας ότι «αγωγή δεν κατατέθηκε για το τζαμί στο Βοτανικό, αλλά κατατέθηκε σε βάρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου»!

Σύμφωνα με τους ενάγοντες:
Α) Το Οικουμενικό Πατριαρχείο με συμβολαιογραφική πράξη δωρεάς «πήρε στην ιδιοκτησία του τον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου εντός του κτήματος Προμπονά, που βρίσκεται στα όρια των Δήμων Αθηναίων και Ν. Φιλαδέλφειας».

Β) Με την δωρεά, που έγινε από την επιτροπή του κληροδοτήματος Προμπονά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο «επιχείρηθηκε να αποσπαστεί ο ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου από τη νόμιμη και κανονική πνευματική δικαιοδοσία, που είναι η Αρχιεπισκοπή Αθηνών και ο Αρχιεπίσκοπος μέσω της μεταβίβασής του μετά του οικοπέδου, στο οποίο είναι κτισμένος, σε άλλο εκκλησιαστικό νομικό πρόσωπο κατά παράβαση της βούλησης του διαθέτη Δημητρίου Η. Προμπονά». (σ.σ: ο ιερός ναός, που ολοκληρώθηκε το 1954 κόστισε 1,5 εκατομμύρι ευρώ και το κόστος καλύφθηκε από το Κληροδότημα Δ. Προμπονά).

Η επιτροπή του κληροδοτήματος Προμπονά, οποίος ήταν επιφανής Ναξιώτης, υποστηρίζει ότι:
Α) Όταν ολοκληρώθηκε ο ιερός ναός προσπάθησε να έρθει σε επαφή με την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, η οποία «επέδειξε μια στάση εχθρική και έπειτα παντελώς αδιάφορη». Στη συνέχεια η επιτροπή επεδίωξε επαφή με τη Μητρόπολη Παροναξίας, αλλά δεν υπήρξε αποτέλεσμα .
Β) Τα μέλη της επιτροπής κληροδοτήματος Προμπονά κάλεσαν τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο προκειμένου να αποδεχθεί τη δωρεά, αλλά , όπως υποστηρίζουν « ο κ. Ιερώνυμος δεν εμφανίστηκε». Γ) Μετά την άκαρπη προσπάθειά τους απευθύνθηκαν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, που αποδέχτηκε την δωρεά με συμβολαιογραφική πράξη.
Η ελληνική Δικαιοσύνη θα αποφασίσει, σύμφωνα με έγκυρες νομικές πηγές όχι μόνο περί του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του κτήματος, αλλά και την σφράγιση του ναού και του κτήματος από τον Δήμο Αθηναίων, μετά από αίτημα της Αρχιεπισκοπής.
Σημειώνεται ότι μια μηνυτήρια αναφορά της Αρχιεπισκοπής για παράβαση καθήκοντος των μελών της Επιτροπής Κληροδοτήματος Προμπονά ήταν αθωωτική για τα μέλη της.

Η εφημερίδα των Αθηνών «Βραδυνή» δημοσίευσε –κατ’ αποκλειστικότητα– δύο δημόσια έγγραφα: το πρώτο είναι της 7/4/1970, της Γενικής Διευθύνσεως Φορολογίας του υπουργείου Οικονομικών, και το δεύτερο της 2/3/2012 της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας και Εθνικών Κληροδοτημάτων, από τα οποία τεκμαίρεται ότι «ήδη από το 1970 η Αρχιεπισκοπή Αθηνών είναι ενήμερη».
Μάλιστα, στο έγγραφο του 1970 ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών εμφανίζεται ξεκάθαρα ως «εκτελεστής» και μόνον, της από 19/4/1938 και της από 4/5/1938 διαθήκης του Δημητρίου Προμπονά, και –όπως αναφέρεται χαρακτηριστικώς– «ειδικώτερον δια την επιμέλειαν της ανεγέρσεως τρισυποστάτου Ιερού Ναού των Αγίων Αναργύρων, Αγίου Γεωργίου και Αγίας Φωτεινής». Και οι δύο διαθήκες του Δημητρίου Προμπονά κατέστησαν κύριες από το 1949, και τόσο ο Αρχιεπίσκοπος όσο και τα λοιπά μέλη της διοικούσης Επιτροπής του Κληροδοτήματος ενημερώθηκαν, όπως προκύπτει από το δεύτερο έγγραφο, και το 2012.

Α. ΒΙΚΕΤΟΣ