Διεθνές Θεολογικό Συμπόσιο για τις Διακόνισσες
Διεθνές Επιστημονικό Θεολογικό Συμπόσιο με θέμα: «Deaconesses. Past-Present-Future/ Διακόνισσες. Παρελθόν-Παρόν-Μέλλον», θα πραγματοποιηθεί από 31 Ιανουαρίου έως 2 Φεβρουαρίου 2020 στην Θεσσαλονίκη.
Το Συνέδριο διοργανώνεται από το Κέντρο Οικουμενικών, Ιεραποστολικών και Περιβαλλοντικών Μελετών Μητροπολίτης Παντελεήμων Παπαγεωργίου (CEMES) και το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος (IHU), με την συνδιοργάνωση διεθνών φορέων.
Το Συμπόσιο θα εξετάσει τα θέματα:
– Η αναβίωση του θεσμού των Διακονισσών.
– Βιβλική, λειτουργική, Πατερική, αρχαιολογική κανονική, θεολογική, και ιστορική ανάλυση.
– Κριτική θεολογική αποτίμηση των προσφάτων εξελίξεων στην Ορθόδοξη Εκκλησία, και όχι μόνο.
Στο Διεθνές Συμπόσιο θα ομιλήσει και ο θεολόγος Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος, ο οποίος θα αναπτύξει το θέμα: «Θήλεις άγγελοι – Άγιες Γυναίκες που μόνασαν σε ανδρικά μοναστήρια».
Το φαινόμενο γυναίκες να ασκούνται ως άντρες σε αντρικά μοναστήρια απαντάται πολύ νωρίς στην Εκκλησία, ήδη σε βίους Αγίων του 3ου αιώνα, παρ’ ότι το φαινόμενο είναι σε έξαρση κυρίως από τον 5ο-7ο αιώνα στην μοναστική Αίγυπτο.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο ακραίο, ειδικά για την σημερινή λογική, αλλά παρουσιαζόμενο «φυσιολογικά» στα συναξάρια.
Οι βίοι αυτοί είναι πολυκύμαντοι, με κινηματογραφική πλοκή, θα λέγαμε σήμερα. Οι γυναίκες που μεταμφιέζονται σε άντρες ποθώντας τον έντονο ασκητικό βίο, είναι παρθένες, θυγατέρες, σύζυγοι, πριγκίπισσες, αμαρτωλές, αλλά και αγνές. Κοινό χαρακτηριστικό της ιδιαίτερης απόφασής τους ήταν η ανυποχώρητη αποφασιστικότητα τους να κάνουν ό, τι χρειάζεται για να μιμηθούν τον Χριστό μέσα από τη γυναικεία τους φύση, χωρίς κάποια διάθεση παιχνιδιού με το φύλο ή κάποια σύνδεση με τον ανδρικό συναισθηματικό κόσμο. Ως επί το πλείστον δεν αποκαλύπτουν ποτέ την πραγματική τους ταυτότητα παρά μόνο μετά το θάνατό τους, όταν πλέον έχουν καθαγιασθεί.
Όμως, έτσι κι αλλιώς, τα κάθε λογής στερεότυπα καταρρίπτονται από τους ίδιους τους βίους των γυναικών αυτών. Η ήδη υπάρχουσα οικογένεια, για παράδειγμα, έρχεται σε δεύτερη μοίρα μπροστά στο ποθούμενο της άσκησης.
Στον βίο της Αγίας Ευγενίας, η οποία αποτελεί το αρχαιότερο παράδειγμα της ιδιαίτερης αυτής κατηγορίας των γυναικών, συναντάμε και το θαυμαστό: Ο Ευγένιος (μετονομασία της Αγίας) αναλαμβάνει ηγούμενος της Μονής! Μία γυναίκα ηγούμενος σε ανδρικό μοναστήρι, χωρίς ιεροσύνη, αφού κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τον σχετικό βίο.
Αναμφίβολα οι συγκεκριμένοι βίοι προσφέρουν και προσφέρονται για πολλές συνθετικές και πολυεπίπεδες προσεγγίσεις.
*Η επιλεγείσα εικόνα του συμποσίου είναι η ψηφιδωτή απεικόνιση της Θεοτόκου στην κόγχη του Καθεδρικού Ναού της Αγίας Σοφίας του Κιέβου, των αρχών της β’ χιλιετίας, όχι όμως ως βρεφοκρατούσας, αλλά ως διακόνισσας.
Υπενθυμίζεται πως ο θεολόγος Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος με το Καλλιτεχνικό Σύνολο Πολύτροπον, του οποίου έχει την επιμέλεια, παρουσίασε τον Δεκέμβριο του 2018, μία πρωτότυπη παραγωγή λόγου και μουσικής με το θέμα αυτό: «Θήλεις άγγελοι – Άγιες Γυναίκες που μόνασαν σε ανδρικά μοναστήρια».
