Ο Εμμανουήλ Κριαράς δεν είδε ποτέ την ελληνική γλώσσα ως «δουλειά»
Πώς η κληρονομιά ενός φιλόλογου και γλωσσολόγου εξισώνει την Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας με την ανθρώπινη εξέλιξη.
Ανατρτέχοντας στο διαδίκτυο εντωπίσαμε ένα εξαιρετικό κείμενο για την ζωή και το συγγραγικό έργο του Εμμανουήλ Κριαρά, του οποίου η συμβολή και η προσφορά στην ελληνική γλώσσα είναι ανεκτίμητη. Ο Κριαράς εργάστηκε ακατάπαυστα και αθόρυβα , χωρίς να έχει την μιντιακή προβολή και τα άλλα οφέλη, που απολαυάνουν ορισμένοι καριερίστες σήμερα της γλωσσολογίας. Διαβάστε το κείμενο , που ακολουθεί, και θα αντιληφθείτε την αξία του μεγάλου Δασκάλου.
Σε μία χώρα λοιπόν του 2021, με ανθρώπους που μιλούν ελληνικά και ανθρώπους που νομίζουν ότι μιλούν ελληνικά, με ανθρώπους που κοιτούν την γλώσσα ως πολιτιστική διαχρονική κληρονομιά και με ανθρώπους που επικαλούνται αρχαίες ρήσεις για να εντυπωσιάσουν, σήμερα, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη μέρα, αυτή την Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας, ας θυμηθούμε αυτόν τον άνθρωπο. Έναν άνθρωπο χαμηλών τόνων, που έκανε απλά την δουλειά του, αλλά που συνάμα δεν είδε ποτέ όλο αυτό το έργο και την προσφορά σαν δουλειά. Το είδε, σαν ένα ιερό καθήκον.