ΥΦΟΡΩ ΜΗΔΕΝΑ

Του Ανδρέα Παπαχαραλάμπους*

Να μην υποβλέπεις κανέναν. Ο σοφός Περίανδρος μας προτρέπει να μη φθονούμε τις επιτυχίες των άλλων. Αντίθετα να καταβάλλουμε συνεχείς προσπάθειες για ν’ ανεβάζουμε το δικό μας επίπεδο όλο και πιο ψηλά.

Την επιτυχία του πλησίου  σε κάθε τομέα, κοινωνικό, οικογενειακό, οικονομικό, πολιτικό, επαγγελματικό και άλλα, να τη δεχόμαστε σαν ένα ωραίο κίνητρο για την προσωπική μας πρόοδο, βάζοντας πάντοτε στόχους μονάχα ωραία και ευγενικά επιτεύγματα.

Ουδέποτε ταυτίστηκα με την πολιτική και τα λεγόμενα του Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη. Υπήρξα αντί Χριστοδουλικός και την πρώτη και την δεύτερη Κυριακή. Δεν συγχώρεσα ούτε θα συγχωρέσω τόσο τον Χριστοδουλίδη όσο και τον Αναστασιάδη για την μεγάλη ΠΡΟΔΟΣΙΑ.

Στήριζα και στηρίζω το κόμμα μου. Παραμένω αξιωματική αντιπολίτευση όχι με το λανθασμένο και απόλυτο τρόπο.

Είναι γεγονός ότι ο Πρόεδρός μας διέπραξε αρκετά λάθη. Υπήρξε άτονος, άγευστος και δυσκολοχώνευτος. Δεν ήταν καθόλου τυχαίο το γεγονός που η δημοτικότητά του από 53% έπεσε στο 7%.

Πραγματικά θα ήμουν πολιτικά εκτός τόπου και χρόνου αν άφηνα ασχολίαστη την πρόσκληση που δέχτηκε από τον Πρόεδρο της Αμερικής, η οποία πολύ πρόσφατα έγινε πράξη. Ακούστηκαν διάφορα σχόλια γι’ αυτήν τη επίσκεψη, μερικά εκ των οποίων ήσαν πικρόχολα και πολιτικής σκοπιμότητας.

Μεταξύ άλλων ακούστηκαν ότι είναι προεκλογικό τέχνασμα των Δημοκρατικών της Αμερικής, ότι είναι μία προσπάθεια του Χριστοδουλίδη να σταματήσει την πτώση της δημοφιλίας του και άλλα πολλά.

Προσωπικά εγώ δεν θα σταθώ σε κανένα από αυτά και οτιδήποτε άλλο ευτράπελο. Άποψή μου. Η επίσκεψη ήταν επίσκεψη ουσίας και μη αναμενόμενη. Ακόμα και αν βοήθησαν οι συγκυρίες, πόλεμος Ρωσίας, Ουκρανίας, Ισραήλ, Λίβανος και Γάζα, δεν παύει να είναι μια πρόσκληση από τον γίγαντα έστω και για καφέ.

Ακόμα και να μην έλεγαν τίποτε οι δύο Πρόεδροι το ότι ήπιαν καφέ μαζί είναι γεγονός και πολιτικό κέρδος. Έχουμε υποχρέωση να πιστώσουμε αυτό το γεγονός στον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη και να του ευχηθούμε να υπάρξει και συνέχεια.

Δεν με εκφράζει ο Νίκος Χριστοδουλίδης για πολλούς λόγους, αλλά πάνω απ’ όλα είναι η πατρίδα μου. Για την αποφυγή παρεξηγήσεων δεν πλέκω το εγκώμιο του Νίκου Χριστοδουλίδη, αλλά ο καθένας μας έχει υποχρέωση να αναγνωρίζει το καλό και να επαινεί.

Ο Ιησούς απάντησε στους Φαρισαίους «Απόδοτε τα τού  Καίσαρος τω Καίσαρι και τα τού Θεού τω Θεώ». Η φράση αυτή λέγεται σήμερα για να καταδείξει αμεροληψία και απονομή δικαιοσύνης χωρίς φόβο ή προκατάληψη.

Έστω και δικαιολογημένα μερικοί υποβαθμίζουν το γεγονός με τη πρόφαση «δεν θα γίνει τίποτε», «είναι απλά μια επίσκεψη σε ένα κράτος». Δεν είναι έτσι.

Αξίζει το κόπο να αναφερθώ σε δύο μύθους του Αισώπου οι οποίοι ταυτίζονται με το γεγονός. Κατά τον Αίσωπο, η αλεπού πρόσβαλε την λέαινα γιατί ένα μονάχα κουτάβι γεννά και μόνο μία φορά τον χρόνο. Στην προσβολή αυτή, η λέαινα έδωσε την πιο κάτω περήφανη απάντηση η οποία δηλώνει τη μεγάλη αξία που έχει η ποιότητα σε αντίθεση με τη ποσότητα. Η φράση αυτή αντιστοιχεί με την επίσης αρχαία «ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ’ εν τω ευ το πολύ».

Ο άλλος μύθος είναι «εξ ονύχος τον λέοντα», δηλαδή το νύχι του λιονταριού παρέχει ικανοποιητική απόδειξη για την ύπαρξη του θηρίου. Τη φράση αυτή τη λέμε σήμερα όταν αναφερόμαστε σε περιπτώσεις που γίνονται φανερές και αυταπόδειχτες από μία και μόνο χαρακτηριστική λεπτομέρεια.

Φίλε Πρόεδρε, μπορεί να μας χωρίζουν πολλά αλλά δεν μπορώ να μη σου αναγνωρίσω ότι το τελευταίο γεγονός και εννοώ την πρόσκληση που δέχτηκες από τον Πρόεδρο της Αμερικής, με χαροποίησε και με χαροποιεί.

Η οποιαδήποτε κίνησή σου αν είναι για το καλό της χώρας μας θα είμαι συμπαραστάτης σου από τους πρώτους.

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους