Βαρθολομαίος: Να συνεχισθή η Ρωμηορθόδοξη παράδοσί μας. Για να συνεχισθή η υπόστασίς μας!
Τα Θυρανοίξια του ανακαινισθέντος Ι. Ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Ευαγγελιστρίας) Προπόδων Ταταούλων-Αγάλλεται η ψυχή του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου Δοσιθέου.
Με δαπάνη και μέριμνα των μεγάλων ευεργετών Άρχοντος Έξαρχου κ. Αθανασίου Μαρτίνου, προέδρου της Αδελφότητος Οφφικιαλίων της Μ.τ.Χ.Ε. “Παναγία η Παμμακάριστος”, και της συζύγου του κ. Μαρίνας Μαρτίνου ανακαινίστηκε ριζικώς και αποκαταστάθηκε στην αρχική του αίγλη ο περικαλλής Ι. Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Ευαγγελιστρίας) Προπόδων Ταταούλων, που ανεγέρθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στην θέση παλαιότερου Ναού.
Ο ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου βρίσκεται στους ανατολικούς Πρόποδες των Ταταούλων και για αυτό ονομάζεται Ευαγγελίστρια προπόδων Ταταούλων .
Η παλιά ξύλινη εκκλησία αντικαταστάθηκε εν καιρό από μεγαλοπρεπή και περικαλλή πέτρινο ναό με θόλο και καμπαναριά για αυτό και είναι γνωστή με το όνομα << ο Ξύλινος Ναός >>.
Το κτίσμα της έγινε κάτω από την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Πετράκη Μεϊμαρίδη και η οικοδόμηση του διήρκεσε 16 ολόκληρα χρόνια λόγω οικονομικών προβλημάτων. Τα εγκαίνια τελικά έγιναν στις 27 Νοεμβρίου 1894.
Το παρεκκλήσι μέσα στο οποίο βρίσκεται το αγίασμα είναι πέτρινο σκεπασμένο με κεραμίδια και καλλιτεχνικό τρούλο. Μέσα δεξιά, μπροστά απ΄το ωραίο τέμπλο βρίσκεται η κάθοδος προς το αγίασμα από μαρμάρινες σκάλες που προστατεύονται με κάγκελα. Στο αγίασμα μπροστά βρίσκεται ένα ωραίο σκαλιστό μαρμάρινο αγιασματάρι μέσα σε κιγκλίδωμα όπου υπάρχει η εικόνα της Ευαγγελίστριας, τέσσερις μπρούτζινες βρύσες και ένας πολυέλαιος .
Η εκκλησία και το αγίασμα καταστράφηκαν τη νύχτα των Σεπτεμβριανών του 1955 επισκευάστηκαν όμως λίγο αργότερα όπως και οι περισσότεροι ναοί της Κωνσταντινούπολης. Ο Ναός έκλεισε περί το 2021, λόγω νερών που εισέρεαν από τον τρούλο και άλλων προβλημάτων. Αυτά είχαν επισημανθεί χρόνια πριν από τον μακαριστό πρωτοπρεσβύτερο Δοσίθεο Αναγνωστόπουλο, που ήταν εφημέριος, αλλά λόγω στενότητας στα οικονομικά η έναρξη των έργων καθυστέρησε. Τελικά βρέθηκαν οι δωρητές Άρχων Έξαρχος , Αθανασίος Μαρτίνος, προέδρος της Αδελφότητος Οφφικιαλίων της Μ.τ.Χ.Ε. “Παναγία η Παμμακάριστος”, και η σύζυγός του Μαρίνας και άρχισε η αποκατάσταση και ανακαίνιση του Ναού.
Επάνω ο Ναός πριν την ανακαίνιση και μετά στην κάτω φωτογραφία.
Τα θυρανοίξια του Ναού τέλεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης χθες Κυριακή, 27.10.2024, και μετά χοροστάτησε στην Θ. Λειτουργία.
Στην ομιλία του, ο Παναγιώτατος, υπογράμμισε “Σας προτρέπουμε, τέκνα προσφιλέστατα, να συνεχίσετε την εμμονήν σας εις την πίστιν των πατέρων μας και εις τας ιεράς παραδόσεις και τα πατροπαράδοτα έθιμά μας που μας συνετήρησαν και μας έθρεψαν πνευματικώς διά μέσου των αιώνων μέχρι και σήμερα. Έχουμε χρέος ιερόν να τα κρατήσουμε και να τα μεταβιβάσουμε και στα τέκνα μας. Για να συνεχισθή η Ρωμηορθόδοξη παράδοσί μας. Για να συνεχισθή η υπόστασίς μας!
Εάν, ως γνωστόν, το φυλάξαι τα αγαθά είναι χαλεπώτερον του κτήσασθαι αυτά, η Κοινότης Προπόδων Ταταούλων εργάζεται ακριβώς προς αυτήν την κατεύθυνσιν, αποδεικνύοντας ότι μπορεί να αντεπεξέλθη και εις τα χαλεπά και να διατηρήση και να ανακαινίση και να παραδώση εις την προτέραν αυτού δόξαν τον περίλαμπρον και καλλιμάρμαρον αυτόν Ιερόν Ναόν της Ευαγγελιστρίας, τα θυρανοίξια του οποίου ήλθαμε να ευλογήσωμεν σήμερον.
Όλα όσα παρελάβομεν έγιναν με πολλές θυσίες και συνετηρήθησαν με κόπους και έφθασαν μέχρις ημών και ανετέθησαν στην δική μας ευθύνη και μέριμνα ή μάλλον στην δική μας στοργή. Στοργή, αγάπη και ειλικρινές ενδιαφέρον χρειάζονται και περιμένουν από εμάς ακόμη και τα άψυχα. Η δική μας αγάπη είναι που αντανακλά επάνω τους και τους δίνει τρόπον τινά ψυχήν, με την οποίαν και υπηρετούν τα έμψυχα και λογικά όντα, εμάς τους ανθρώπους.
Πράγματι, εις την ιστορίαν της ανθρωπότητος τίποτε το μέγα και υψηλό δεν έγινε χωρίς αγάπη και χωρίς θυσίες. Και όσο λίγοι και αν είμαστε σήμερα, τόσο περισσότερη αγάπη και τόσο μεγαλύτερες θυσίες χρειάζονται, για να μπορέσουμε να φυλά-ξουμε με αξιοπρέπεια και με την παραδοσιακή αρχοντιά της Ρωμιοσύνης της Πόλεως όλα εκείνα τα οποία μας εκληροδότησαν οι πατέρες μας και οι αιώνες.”
********************************************************************
Ο μακαριστός πρωτοπρεσβύτερος Δοσίθεος Αναγνωστόπουλος
Διαβάζοντας για τα Θυνοίξια αισθάνθηκα ότι μεταξύ των παρόντων συμπροσευχόταν από τον Ουρανό ο μακαριστός πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου, Δοσίθεος Αναγνωστόπουλος. Διακονούσε στην Ευαγγελίστρια ,αν θυμάμαι καλά από το 2005 μέχρι το Πάσχα του 2018. Τον Σεπτέμβιο εκοιμήθη στην Γερμανία, όπου νοσηλευόταν σε νοσοκομείο.
Γεννημένος το 1941 στην Χαλκηδόνα (Kadıkoy) ο αείμνηστος π. Δοσίθεος (Χρήστος Αναγνωστόπουλος), φοίτησε στην Αστική της Σχολή και στην Πατριαρχική Μεγάλη τού Γένους Σχολή. Αποφοίτησε το 1959. Σπούδασε Βιολογία στην Φυσικομαθηματική Σχολή τού Πανεπιστημίου της Πόλης, από την οποία πήρε πτυχίο στην Βιολογία. Υπηρέτησε στον Τουρκικό στρατό από το ’65 έως το ’67 ως έφεδρος αξιωματικός. Μετά, επειδή ήταν αδύνατος ο διορισμός σε σχολείο της μειονότητας, αναχώρησε για την Γερμανία, όπου έκανε περαιτέρω σπουδές. Έγινε ερευνητής και εργάστηκε στο τμήμα φαρμακολογικών ερευνών της φαρμακευτικής εταιρείας Hoechst, στο Βισμπάντεν.
Ο π. Δοσίθεος ήταν και σπουδαίος συγγραφέας. Είχε ξεκινήσει την μυθιστορηματική τετραλογία “Ρωμιοί της Πόλης” μια κατάθεση ψυχής και βιωμάτων.
Από τις εκδόσεις “ιστός” εκδόθηκαν το πρώτο και το δεύτερο βιβλίο, με τίτλους «Το Τέλος της Μπαλάντας» και “Αναβολές και κατήφοροι”. Ακόμη δύο βιβλία της τετραλογίας παραμένουν ανέκδοτα.
Πιο κάτω στο απόσπασμα του ντοκιμαντέρ από το αρχείο του αρχιτέκτονα Σάββα Τσιλένη, με τιτλο ” Ρωμιοί Αρχιτέκτονες της Πόλης”, ο μακαριστός π. Δοσίθεος μιλά για τον Ναό και τους ενορίτες του.
