Το τραγούδι για το κατεχόμενο Διόριος

Εκλεκτός φίλος από το Διόριος μας έστειλε ένα τραγούδι για το αγαπημένο του χωριό, που βρίσκεται στην κατεχόμενη από το 1974 επαρχία Κερύνειας.Το 1975 οι τουρκικές αρχές του έδωσαν το όνομα “Tepebaşı”.

Για όσους δεν το γνωρίζουν το Διόριος , μέχρι το 1974 , ήταν μεικτό χωριό.  Οι Ελληνοκύπριοι ήταν πάντα πλειοψηφία και, όπως φαίνεται στον πίνακα, το 1974 δεν υπήρχαν Τουρκοκύπριοι.

Το Διόριος  Βρίσκεται 1,5χμ. περίπου δυτικά του χωριού Μύρτου, σε υψόμετρο 300 περίπου μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Το χωριό  είναι κτισμένο σε ωραιότατη τοποθεσία, που περιβάλλεται από δάση, ενώ η θέα από την περιοχή του είναι θαυμάσια και απρόσκοπτη μέχρι τον κόλπο της Μόρφου και την περιοχή των αρχαίων Σόλων, το λιμάνι του Ξερού, την πεδιάδα της Μόρφου και τη θάλασσα της Αγίας Ειρήνης.

Η κύρια εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στην Αγία Μαρίνα. Άλλες εκκλησίες του χωριού είναι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, ο Άγιος Γεώργιος και Αγία Μαύρη.
Λόγω της θέσης του το χωριό δεχόταν πολλές επιθέσεις Τούρκων ή και άλλων πειρατών κατά το Μεσαίωνα. Κατά την παράδοση σε μία από τις επιθέσεις των Τούρκων πολλοί κάτοικοι του χωριού κρύφτηκαν σε κάποια σπηλιά, όμως ανακαλύφθηκαν και σφάχτηκαν. Η σπηλιά είναι μέχρι σήμερα γνωστή με την ονομασία σπηλιά Ματζ΄ελλάρη από το μακελειό που έγινε.
Άλλη παράδοση αναφέρει ότι στην περιοχή του χωριού υπήρχαν κατά την φραγκοκρατία δύο ρηγάτα (επαύλεις) που σε αυτές κατοικούσαν δύο αρχόντισσες, αδελφές του βασιλιά, που η μία ήταν γνωστή ως Αρκόντισσα. Μέχρι σήμερα, τοπωνύμιο του χωριού ονομάζεται Χωράφια της αρκόντισσας.
Επικρατέστερη άποψη για το όνομα του χωριού είναι ότι η ονομασία προήλθε από τις λέξεις δύο όρη,  γιατί η τοποθεσία του χωριού αντικρίζει δύο λόφους.

Στο χωριό  καλλιεργούνταν,  πριν από την τουρκική εισβολή του 1974 κυρίως σιτηρά, χαρουπιές και ελιές. Ανεπτυγμένη ήταν επίσης η κτηνοτροφία και ιδίως η αιγοπροβατοτροφία.

Οι Τουρκοκύπριοι  κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό το 1964 εξαιτίας των διακοινοτικών ταραχών.   Μετά την κατάληψη του χωριού από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής το καλοκαίρι του 1974 πολλοί Τουρκοκύπριοι κάτοικοι επέστεψαν στο χωριό τους, ενώ αργότερα εγκαταστάθηκαν εκεί και αρκετοί έποικοι που μεταφέρθηκαν από την Τουρκία.