Το γερμανικό ίδρυμα CATS παρουσιάζει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας

Το γερμανικό ίδρυμα CATS παρουσιάζει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας

Χάρτες και διαγράμματα από το  CATS Network Centre for Applied Turkey Studies, που συμβουλεύει τους πολιτικούς φορείς λήψης αποφάσεων σε γερμανικό και ευρωπαϊκό επίπεδο

Τον αυξημένο ακτιβισμό της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας παρουσιάζει με  χάρτες και διαγράμματα κείμενο του ερευνητικού ιδρύματος CATS Network Centre for Applied Turkey Studies. Το κείμενο , το οποίο συνέταξαν οι διδάκτορες….. επιδιώκει , όπως αναφέρεται,  “ να ζωγραφίσει μια ακριβή εικόνα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Η Τουρκία παραμένει σημαντικός εταίρος για την ευρωπαϊκή / περιφερειακή ασφάλεια, αλλά ταυτόχρονα έχει γίνει ένας ακόμη πιο απαιτητικός παράγοντας λόγω της ολοένα και πιο επιθετικής εξωτερικής πολιτικής της”.

Το CATS εδρεύει στο  Γερμανικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων και Ασφάλειας (SWP),  στο Βερολίνο, και αναλύει τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Τουρκία,  καθώς και τις σχέσεις Τουρκίας-Ευρώπης. Με βάση τις έρευνες του  το CATS, το οποίο συνεργάζεται με πανεπιστήμια και ιδρύματα στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη , στην Ελλάδα (Ι.Δ.Σ. Παντείου Πανεπιστημίου και ΕΛΙΑΜΕΠ) και στην Τουρκία, συμβουλεύει τους πολιτικούς φορείς λήψης αποφάσεων σε γερμανικό και ευρωπαϊκό επίπεδο και παρέχει πληροφορίες στα μέσα ενημέρωσης και στο κοινό.

Το συγκεκριμένο κείμενο για την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας,  που συνέταξαν οι διδάκτορες  Sinem Adar, Hürcan Aslı Aksoy, Salim Çevik, Daria Isachenko  και Moritz  Rau (πιο κάτω κατά σειρά οι φωτογραφίες τους),  ξεκινά με μια απεικόνιση της στρατιωτικής παρουσίας της Τουρκίας πέρα ​​από τα σύνορά της, παρουσιάζοντας ενεργές επιχειρήσεις, στρατιωτικές βάσεις και ειρηνευτικές αποστολές. Αυτές οι πληροφορίες ακολουθούνται από λεπτομερείς χάρτες και σύντομες εξηγήσεις σχετικά με τις στρατιωτικές δεσμεύσεις της Τουρκίας στη Συρία, τη Λιβύη, το Ιράκ, την Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο. Επιπλέον, η αυξανόμενη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας ενισχύεται από μια αυξανόμενη στρατιωτική βιομηχανία.

 

 

 

 

 

 

 

 Σε τρία διαγράμματα φαίνεται  πώς αυξήθηκαν οι στρατιωτικές δαπάνες με την πάροδο των ετών, καθώς και πώς εξελίχθηκε ο λόγος εισαγωγών-εξαγωγών όπλων. Ένα σύντομο κείμενο παρέχει βασικές πληροφορίες για την ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας. 

Τα περιεχόμενα είναι:

-Εισαγωγή

-Τουρκική στρατιωτική παρουσία

*Η στρατιωτική δέσμευση της Τουρκίας στο εξωτερικό

*Στρατιωτικές βάσεις

*Αμυντική συνεργασία

*Στρατιωτικές Επιχειρήσεις / Βάσεις Προώθησης

*Αποστολές ΝΑΤΟ, ΟΗΕ και ΕΕ

*Οι ειρηνευτικές αποστολές της Τουρκίας στον ΟΗΕ

*Στρατιωτικές επιχειρήσεις: Συρία, Λιβύη, Ιράκ

-Κύπρος, Ανατολική Μεσόγειος και «Γαλάζια Πατρίδα»  (Mavi Vatan)

-Η Τουρκία και το Κυπριακό

-Τουρκία και Ανατολική Μεσόγειος

-Βιομηχανία άμυνας

-Στρατιωτικές δαπάνες

-Αναλογία εισαγωγής-εξαγωγής όπλων

-Τουρκία και διεθνείς οργανισμοί

-Επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια

 

Στην ενότητα Η Τουρκία και το Κυπριακό αναφέρεται:  “Καθώς η Κύπρος αντιμετώπισε το επικείμενο τέλος του βρετανικού ελέγχου, απεσταλμένοι από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ελλάδα και την Τουρκία συναντήθηκαν για να συμφωνήσουν για το πολιτικό μέλλον του νησιού το 1959. Τα εμπλεκόμενα μέρη ίδρυσαν ένα δικοινοτικό κράτος – την Κυπριακή Δημοκρατία – αυτό ήταν βασισμένο στην κατανομή εξουσίας μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Λαμβάνοντας υπόψη την προηγούμενη ενδοκοινοτική διαμάχη και τις πιθανές συγκρούσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων, η Ελλάδα, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Τουρκία ορίστηκαν ως εγγυητικές δυνάμεις. Δηλώνουν ότι διαφυλάσσουν την «ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι την προώθηση της ενοποίησης της Κύπρου με άλλα κράτη ή τη διχοτόμηση του νησιού» (ΟΗΕ, αριθ. 5475 Συνθήκη Εγγυήσεων, 16 Αυγούστου 1960).

Τον Ιούλιο του 1974, η Τουρκία επικαλέστηκε τη Συνθήκη Εγγυήσεων και πραγματοποίησε στρατιωτική επέμβαση στην Κύπρο μετά από πραξικόπημα των ελληνοκυπριακών δυνάμεων, οι οποίες είχαν πάρει τον έλεγχο και είχαν ως στόχο να ενώσουν το νησί με την Ελλάδα. Τον Αύγουστο του 1974, η Τουρκία ξεκίνησε μια δεύτερη εισβολή, καταλαμβάνοντας το 38% του νησιού. Δουλεύοντας για τη δημιουργία ξεχωριστών κυβερνητικών δομών στα τουρκικά εδάφη, η Τουρκία παραβίασε τις υποχρεώσεις της ως εγγυητική δύναμη για την Κυπριακή Δημοκρατία. Έκτοτε, το νησί έχει χωριστεί σε νότιο έδαφος που ελέγχεται από τη διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία, και ένα βόρειο έδαφος που διαχειρίζεται οι Τουρκοκύπριοι και προστατεύεται από τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις. Η εισβολή της Τουρκίας δημιούργησε μια διπλωματική κρίση για τη διχοτόμηση του νησιού που διαρκεί μέχρι σήμερα.

Όσον αφορά τις προσπάθειες επανένωσης, τα ΗΕ εκπόνησαν το Σχέδιο Ανάν το 2004, το οποίο είχε ως στόχο να επιτρέψει σε μια ενωμένη και ανεξάρτητη Κύπρο να γίνει κράτος μέλος της ΕΕ. Μέχρι σήμερα, είναι η πιο ολοκληρωμένη προσπάθεια για μια λύση που έγινε ποτέ. Όμως οι Ελληνοκύπριοι απέρριψαν το σχέδιο σε δημοψήφισμα – το οποίο εγκρίθηκε από τους Τουρκοκύπριους – έτσι δεν ήταν δυνατή η επίτευξη διευθέτησης. Την ίδια χρονιά, οι Ελληνοκύπριοι προσχώρησαν στην ΕΕ, ενώ οι Τουρκοκύπριοι παρέμειναν στο μη αναγνωρισμένο αποσχισμένο κράτος τους στο Βορρά. Μεταξύ του 2014 και του 2017, πραγματοποιήθηκε ένας ακόμη γύρος εντατικών ειρηνευτικών συνομιλιών για την Κύπρο στα ελβετικά βουνά του Crans Montana τον Ιούλιο του 2017, αλλά οι διαπραγματεύσεις απέτυχαν. Τόσο η γεωστρατηγική σημασία της Κύπρου στη Μεσόγειο όσο και η ιστορική μνήμη της οθωμανικής κληρονομιάς στο νησί αποτελούν τη συνεχή προσοχή που οι τουρκικές πολιτικές ελίτ δίνουν στο νησί”.

*Δείτε όλο το κείμενο με ένα κλικ στον σύνδεσμο

https://www.cats-network.eu/topics/visualizing-turkeys-foreign-policy-activism/

 

Share this post