Το Αζερμπαϊτζάν επιπλήττει τον Ερντογάν: «Η νίκη μας στο Καραμπάχ είναι αποκλειστικά δική μας»

“Κύριοι, πληρώσαμε για κάθε σφαίρα, πυρομαχικά και εξοπλισμό που λάβαμε!”*

Σε ένα κύριο άρθρο, που δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα του Αζερμπαϊτζάν, οι παρατηρήσεις του Τούρκου προέδρου Ερντογάν σχετικά με το Καραμπάχ, που έγιναν κατά τη διάρκεια συνάντησης της επαρχιακής οργάνωσης ΑΚΡ Rize, επικρίθηκαν έντονα. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη συνάντηση του Επαρχιακού Οργανισμού Rize του ΑΚΡ τον περασμένο μήνα, ο Ερντογάν αναφέρθηκε στο Ισραήλ, λέγοντας: «Ακριβώς όπως μπήκαμε στο Καραμπάχ και τη Λιβύη, μπορούμε να κάνουμε το ίδιο σε αυτούς». Το κύριο άρθρο στην επίσημη εφημερίδα, η οποία δημοσιεύεται από την Εθνοσυνέλευση του Αζερμπαϊτζάν και θεσπίζει νόμους, διατάγματα, κανονισμούς και εγκυκλίους, επέκρινε σκληρά τις δηλώσεις του Ερντογάν.

Ακολουθούν τα βασικά αποσπάσματα από τη δήλωση:

Ο 44ήμερος Πατριωτικός Πόλεμος και τα 23ωρα αντιτρομοκρατικά μέτρα όχι μόνο τερμάτισαν την 30ετή κατοχή που αντιμετώπιζε το Αζερμπαϊτζάν, αλλά και εδραίωσαν πλήρως την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και τη συνταγματική δομή της χώρας. Η «σιδερένια γροθιά» εξάλειψε για πάντα τον αρμενικό αυτονομισμό, ο οποίος είχε μια απειλητική και αιματηρή ιστορία 200 ετών.

Αυτή η στρατιωτική νίκη είναι το πιο ένδοξο επίτευγμα σε ολόκληρη την ιστορία μας. Ταυτόχρονα, είναι ο πιο θεμελιώδης δείκτης της περιφερειακής ηγεσίας του Αζερμπαϊτζάν, της αυξανόμενης παγκόσμιας επιρροής και του αυξανόμενου ρόλου του ως σημαντικού οικονομικού και πολιτικού παράγοντα στις νέες πραγματικότητες που δημιούργησε το Αζερμπαϊτζάν κατά την ισχυρότερη περίοδό του.

Λοιπόν, ποιος είναι ο ιδιοκτήτης αυτής της νίκης και ποιος είναι ο λόγος αυτής της νίκης;

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί να βρεθεί στις ομιλίες του προέδρου Ilham Aliyev: «Ο ιδιοκτήτης της νίκης είναι ο ένδοξος στρατός μας, οι γενναίοι στρατιώτες μας, ο ηρωικός λαός μας». … «Πετύχαμε αυτή τη νίκη με επαγγελματισμό και ηρωισμό, καθώς και με τη δύναμη του εθνικού πνεύματος».

(…) Οι δηλώσεις του πρέσβη της Τουρκίας στο Αζερμπαϊτζάν από το 2001-2004, Ünal Çeviköz, κατά τη διάρκεια του πολέμου, μας απογοήτευσαν όλους.

(…)

Επί του παρόντος, ορισμένα τμήματα της τουρκικής κοινής γνώμης και των μέσων ενημέρωσης ισχυρίζονται ότι άλλες χώρες συνέβαλαν επίσης στην απελευθέρωση των εδαφών του Αζερμπαϊτζάν από την κατοχή.

Και δυστυχώς, τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, ξεχνώντας θέματα δημόσιου ενδιαφέροντος, δημιούργησαν μια νέα τεχνητή ατζέντα. Η ερμηνεία της γνωστής δήλωσης ότι «όπως μπήκαμε στο Καραμπάχ, θα μπούμε στην Ιερουσαλήμ» και ότι θα υπάρξει στρατιωτική επέμβαση στο Ισραήλ επιδιώκεται προς μια προκατειλημμένη κατεύθυνση, διαστρεβλώνοντας την αλήθεια και οδεύοντας προς μια ξεκάθαρη πρόκληση. Καταλάβαμε τα ψέματα των Αρμενίων και τη συκοφαντία του Ünal Çeviköz – οι προθέσεις και οι στόχοι τους είναι σαφείς. Αλλά είναι πραγματικά λυπηρό να βλέπουμε ότι μερικοί από εκείνους που πρόφεραν αυτές τις συκοφαντίες θεωρούνταν φίλοι.

(…)

Υπήρχαν σημεία που παραβλέψαμε πολλές φορές για να μην επισκιάσουμε τις σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών. Αλλά τώρα, δεν είναι σωστό να σταθούμε σε αυτό το ζήτημα. Ας θέσουμε το ερώτημα: «Πώς βοήθησε η Τουρκία το Αζερμπαϊτζάν στον Πατριωτικό Πόλεμο;» (Στην πραγματικότητα, αυτή είναι μια ρητορική ερώτηση!)

(…)

Ο λαός μας, ο στρατός μας και ο διοικητής μας παρακολουθούν, με απογοήτευση και βαθιά θλίψη, τις προσπάθειες να καταλάβουν και να διεκδικήσουν τη δίκαιη νίκη στο όνομά τους από όλο το Αζερμπαϊτζάν.

Οι καρδιές μας ραγίζουν και πληγώνονται όταν ακούμε τα άθλια ψέματα των Αρμενίων από τους αδελφούς μας και τα λόγια που ακούμε από ένα απροσδόκητο μέρος έρχονται ως βαρύ ηθικό πλήγμα. Τα αποτελέσματα της νίκης του Αζερμπαϊτζάν ανήκουν σε ολόκληρο τον τουρκικό κόσμο, αλλά ο αρχιτέκτονας της δεν περιλαμβάνει την Τουρκία…

Οι γνωστές δηλώσεις που έγιναν στην Τουρκία διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα του πολέμου των 44 ημερών. Το πιο σημαντικό, εξυπηρετούν την αρμενική ατζέντα!

Οι πρόγονοί μας έλεγαν ότι το δεξί χέρι δεν πρέπει να ξέρει τι δίνει το αριστερό χέρι και ότι ένας αδελφός δεν πρέπει να καυχιέται για το τι κάνει για έναν άλλο αδελφό. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι η Τουρκία παρείχε κάθε είδους υποστήριξη εκτός από την πολιτική και ηθική υποστήριξη στον Πατριωτικό Πόλεμο, γιατί θα πρέπει η Αρμενία και οι παγκόσμιοι Αρμένιοι, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Γαλλίας και άλλων γνωστών κρατών και δυνάμεων, να το δηλώσουν αυτό ως λόγο χειραγώγησης;

Είναι θεμελιωδώς εσφαλμένος ο ισχυρισμός ότι η Τουρκία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα συμμετείχε στην απελευθέρωση των εδαφών του Αζερμπαϊτζάν από την κατοχή και παρείχε άλλη βοήθεια, ιδίως στον στρατιωτικό τομέα, εκτός από την πολιτική και ηθική υποστήριξη. Είτε εκούσια είτε ακούσια, αυτό δίνει έδαφος στον κοινό εχθρό μας, τους παγκόσμιους Αρμένιους!

(…)

Οι θλιβερές δηλώσεις που προέρχονται από την Τουρκία αναφέρουν επίσης άνευ όρων στρατιωτική βοήθεια πυρομαχικών στο Αζερμπαϊτζάν. (…)

Επιπλέον, οι πληροφορίες που δημοσιεύονται ως «στρατιωτική βοήθεια οπλοστασίου» είναι επίσης λανθασμένες. Όλα αυτά αφορούν την εμπορική πτυχή της στρατιωτικής συνεργασίας. Με άλλα λόγια, κύριοι, πληρώσαμε για κάθε σφαίρα, πυρομαχικά και εξοπλισμό που λάβαμε!

*Πηγή : politurco.com. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 16.8.2024 και απηχεί της απόψεις των συντακτών του.