Τιμάται σήμερα σε όλο τον κόσμο η Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη της Φτώχειας
734 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με λιγότερο από 1,90 δολάρια την ημέρα.- «Χτίζοντας μπροστά μαζί. -Τερματισμός της επίμονης φτώχειας, σεβασμός όλων των ανθρώπων και του πλανήτη μας»
Η πρωτοβουλία για την σημερινή ημέρα ανήκε στον καθολικό ιερωμένο Γιόζεφ Βρεσίνσκι (1917-1988), γεννημένο στην Πολωνία αλλά μεγαλωμένο στην Γαλλία. Από το 1957, ο Βρεσίνσκι είχε ιδρύσει την οργάνωση «International Movement ATD Fourth World» («Διεθνής οργάνωση “ Όλοι Μαζί με Αξιοπρέπεια” Τέταρτος Κόσμος»), με σκοπό την καταπολέμηση της πείνας και της ακραίας φτώχειας σε όλο τον κόσμο.
Μια μεγάλη διαδήλωση 100.000 ατόμων στην πλατεία Τροκαντερού στο Παρίσι, στις 17 Οκτωβρίου 1987, υποστήριξε τις προσπάθειες του Βρεσίνσκι και έθεσε τις βάσεις του εορτασμού. Σε μια αναμνηστική πλάκα που τοποθετήθηκε, χαράχτηκε η επιγραφή, που συνόψιζε την δράση του εμπνευστή του: «Οπουδήποτε οι άνδρες και οι γυναίκες είναι καταδικασμένοι να ζουν στην απόλυτη φτώχεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται. Είναι ιερό καθήκον να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να διασφαλίσουμε ότι αυτά τα δικαιώματα θα γίνουν σεβαστά».
Το 1988, ο Γαλλο-Πολωνός ιερωμένος απεβίωσε , αλλά οι αγώνες του δεν ξεχάστηκαν για την καταπολέμηση της ακραίας φτώχειας. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 22 Δεκεμβρίου 1992, η γενική συνέλευση του ΟΗΕ ανακήρυξε την 17η Οκτωβρίου ως «Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας».
Το θέμα για το 2021 είναι: «Χτίζοντας μπροστά μαζί. -Τερματισμός της επίμονης φτώχειας, σεβασμός όλων των ανθρώπων και του πλανήτη μας»
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ:
*736 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν κάτω από το διεθνές όριο φτώχειας του 1,90 δολ. την ημέρα, το 2015.
*Σχεδόν το 8% των εργαζομένων στον κόσμο και οι οικογένειές τους ζούσαν με λιγότερα από 1,90 δολ. ανά άτομο την ημέρα, το 2018.
*Οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας ανήκουν σε δύο περιοχές: τη Νότια Ασία και την υποσαχάρια Αφρική.
*Τα υψηλά ποσοστά φτώχειας παρατηρούνται συχνά σε μικρές, εύθραυστες και πληγείσες από συγκρούσεις χώρες.
*Το 55% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε τουλάχιστον ένα επίδομα κοινωνικής προστασίας το 2018.
Ο ΟΗΕ και πολλές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις καλούν την παγκόσμια κοινότητα σε επαγρύπνηση για την εξάλειψη της φτώχειας και μας υπενθυμίζουν τις προσπάθειες για την επίτευξη ενός από τους «Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας», του φιλόδοξου προγράμματος του ΟΗΕ για τη μείωση της φτώχειας στο μισό ως το 2015. Με βάση έκθεση του ΟΗΕ, ένα παιδί πεθαίνει κάθε τρία δευτερόλεπτα από τη φτώχεια.
Γράφημα ΑΠΕ-ΜΠΕ
Το ΑΚΕΛ σε ανακοίνωση του αναφέρει: “Η 17η Οκτωβρίου έχει κηρυχθεί από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ως Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας, απευθύνοντας έκκληση προς τα κράτη να αναλάβουν πρωτοβουλίες με αποτελεσματικές πολιτικές για την αντιμετώπιση του φαινομένου.
Δυστυχώς, με την υγειονομική κρίση της πανδημίας του COVID-19, δημιουργούνται ακόμα μεγαλύτεροι κίνδυνοι έντασης της φτώχειας. Οι ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, οι χαμηλόμισθοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι μικρομεσαίοι και οι νέοι βρίσκονται εκτεθειμένοι στη φτώχεια και στην κοινωνική περιθωριοποίηση. Ιδιαίτερα, σε συνδυασμό με την ακρίβεια που παρατηρείται στον τόπο μας με την αύξηση τιμών στην ηλεκτρική ενέργεια και την έλλειψη σιτηρών η φτώχεια αναμένεται να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο. Η ευθύνες της κυβέρνησης είναι αυταπόδεικτες και ασήκωτες αφού απέτυχε να εξασφαλίσει φυσικό αέριο για σκοπούς ηλεκτροπαραγωγής και να προχωρήσει σε ολοκληρωμένο σχεδιασμό για τις ΑΠΕ ενώ οδήγησε στο κλείσιμο και την Επιτροπή Σιτηρών.
Το ΑΚΕΛ τονίζει καθημερινά ότι ο τόπος χρειάζεται μια νέα κοινωνική πολιτική, η οποία να περιλαμβάνει μέτρα για αποτελεσματική στήριξη στους φτωχούς και ευάλωτους. Απαιτείται εκσυγχρονισμός της κοινωνικής πολιτικής, η οποία θα συνοδεύεται με στοχευμένη αναθεώρηση του ύψους των επιδομάτων, λαμβάνοντας υπόψιν τις σύγχρονες ανάγκες. Απαιτείται επίσης εκσυγχρονισμός των δομών κοινωνικής προστασίας και ολοκληρωμένος σχεδιασμός οικογενειακής πολιτικής.
Επιπλέον, για την αντιμετώπιση της αύξησης των φτωχών εργαζομένων, που παρουσιάζεται τα τελευταία χρόνια, επείγει, ανάμεσα σε άλλα, η νομοθετική κατοχύρωση μηχανισμών που θα διασφαλίζουν ελάχιστα βασικά δικαιώματα στους εργαζόμενους οι οποίοι δεν προστατεύονται από συλλογικές συμβάσεις, όπως ο κατώτατος μισθός, 13ος μισθός, ταμείο προνοίας, πληρωμένες άδειες κοκ.”
