ΤΗΛΕΦΟΣ ΚΑΙ ΑΧΙΛΛΕΑΣ
Του Ανδρέα Παπαχαραλάμπους*
Μετά το Καταστατικό Συνέδριο του Δημοκρατικού Συναγερμού που έλαβε χώρα στις 15.2.2025, θεώρησα επιβεβλημένο ν’ αφιερώσω το άρθρο μου για το εν λόγω Συνέδριο με τίτλο «Καταστατικό Συνέδριο ΔΗΣΥ».
Μετά την δημοσίευση του άρθρου μου δέχτηκα σχόλια και επικρίσεις από μια συγκεκριμένη μερίδα πρώην συναγερμικούς, Χριστοδουλιδικούς και Αντιαβερωφικούς.
Στο άρθρο μου επαινούσα την Πρόεδρο και Ηγεσία του Συναγερμού οι οποίοι κατάφεραν να επαναφέρουν την Παράταξη σε καλό δρόμο με υποσχόμενο μέλλον.
Καλωσόρισα όλες τις αποφάσεις του Συνεδρίου οι οποίες πέρασαν με συντριπτική πλειοψηφία. Σχολίασα το γεγονός πως μια ασθενική μειοψηφία αποκαλύφθηκε γι’ ακόμα μια φορά πως δεν τίμησε στις τελευταίες Προεδρικές Εκλογές την Παράταξη.
Ο πρώην συναγωνιστής Άθως Ρουσουνίδης με πάθος προσπάθησε να δικαιολογήσει και να υπερασπίσει τον εαυτό του, μέλη και στελέχη της Παράταξης για το λανθασμένο της απόφασής τους να ψηφίσουν τον μεγαλύτερο αποστάτη του κόμματος Νίκο Χριστοδουλίδη αντί του Αβέρωφ στις τελευταίες Προεδρικές Εκλογές.
Εκείνο που δεν κατάλαβαν μερικοί οι οποίοι παρέσυραν και άλλους είναι ότι συνέτειναν να ψηφιστεί ο Χριστοδουλίδης σε βάρος του κόμματος την στιγμή που το κόμμα χωρίς δυσκολία θα αναδείκνυε τον υποψήφιο του Πρόεδρο.
Παραθέτω τους αριθμούς.
Την πρώτη Κυριακή ο Αβέρωφ Νεοφύτου εξασφάλισε 26,11% του συνόλου των ψήφων. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης εξασφάλισε 32,04%.
Στο πιο πάνω ποσοστό περιλαμβάνεται περίπου 8% ψηφοφόροι του ΔΗΣΥ. Αν το ποσοστό του 8% ψήφιζε τον Αβέρωφ Νεοφύτου, ο Αβέρωφ Νεοφύτου θα εξασφάλιζε την πρώτη Κυριακή 34,11% και ο Χριστοδουλίδης 24,04% με τον Ανδρέα Μαυρογιάννη να παίρνει 29.60%.
Στο πιο πάνω ποσοστό του Αβέρωφ δεν περιλαμβάνεται τυχόν ποσοστό δυναμικής. Η θέση μερικών ότι ο Αβέρωφ δεν είχε πιθανότητες δεν στέκει. Αντίθετα κάτω από μια κομματική λογική και πειθαρχία ήταν ο καλύτερος και ο επικρατέστερος υποψήφιος.
Το χέρι εξ’ ουρανού που για δύο χρόνια στράτευε μέλη, παράγοντες και οπαδούς της Παράταξης για να δείξει στον Αβέρωφ ότι αυτός κάνει κουμάντο στο κόμμα, άλλαξε τα δεδομένα. Αρκετοί από αφέλεια και άλλοι τόσοι με επιπολαιότητα πίστεψα στον Νίκο Χρυσάνθου Αναστασιάδη, στράφηκαν κάθετα εναντίον της Παράταξης.
Το κόμμα πολύ σωστά προσπάθησε και προσπαθεί να ορθοποδήσει σε αντίθεση με την κυβέρνηση η οποία κάθε μέρα που περνά μετρά τα κομμάτια της.
Οι στηρίξαντες τον Νίκο Χριστοδουλίδη συναγερμικοί και μη με βάση τις δημοσκοπήσεις στην πλειοψηφία τους δεν υπάρχουν και ορθά δεν υπάρχουν. Καλώς ή κακώς δεν τον εμπιστεύονται, τα λάθη είναι ανθρώπινα.
Όλοι αυτοί που μετά μανίας ψήφισαν τον Μικρό και εννοώ μέλη και στελέχη του Συναγερμού υπάρχει η λύση της συγνώμης, να σηκώσουν μανίκια πάνω και ν’ αρχίσουν να εργάζονται για την Παράταξη με πυξίδα το καταστατικό και τις αποφάσεις της.
Το κόμμα αποφάσισε ποιους θα αφαιρέσει από τον κατάλογο των μελών, με τις πλέον δημοκρατικές διαδικασίες. Αυτοί που δεν υπάρχουν στο μητρώο του κόμματος δεν ίδρωσε το αυτί τους, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί σκίζουν τα ιμάτιά τους οι συνοδοιπόροι.
Φίλοι μου, ο Αβέρωφ στις τελευταίες Προεδρικές εκλογές κατέλαβε τη τρίτη θέση με 26.11% και 8% ψήφισαν τον Μικρό. Με μια απλή πρόσθεση αν όλοι εμείς αποφασίσουμε ότι ανήκουμε σ’ αυτή την παράταξη που μας γαλούχησε και ονομάζεται Δημοκρατικός Συναγερμός το άθροισμα μας είναι 34%.
Φίλοι αναγνώστες δεν πρόκειται ν’ ακολουθήσω το λεξιλόγιο του πρώην συναγωνιστή Άθω Ρουσουνίδη γιατί δεν νοιώθω τύψεις έναντι της παράταξης και της ηγεσίας.
Δοκίμασα να εκλεγώ βουλευτής το 1996 δεν τα κατάφερα έστω και αν έλαβα περίπου 10.500 σταυρούς. Δεν επέρριψα ευθύνες σε κανένα ούτε και θα επιρρίψω για τη μη εκλογή μου. Όλοι οι συνυποψήφιοί μου βουλευτές εργαστήκαμε για να πετύχουμε ότι καλύτερο. Με το πέρας των εκλογών ευχαρίστησα την ηγεσία του κόμματος, τους ψηφοφόρους και συγχάρηκα όσους εξελέγησαν. Τήρησα την προεκλογική μου δέσμευση.
«Αν εκλεγώ θα διεκδικήσω έδρα για μία ακόμη φορά, αν όχι, θα δώσω χώρο σε άλλους». Και το έπραξα. Το έπραξα χωρίς να το μετανιώσω γιατί είχα και έχω περισσότερο χρόνο να βοηθήσω το κόμμα και τους υποψηφίους συναγωνιστές.
Ο πρώην συναγωνιστής Ιωνάς Νικολάου είχε πάντοτε την πλήρη υποστήριξή μου. Δεν στήριξα τις θέσεις του στις τελευταίες Προεδρικές Εκλογές και ορθώς έπραξα. Ο Συναγερμός είναι σε καλά χέρια και κάθε μέρα που περνά γίνεται καλύτερος. Οι φωνές ενοχής «Ρε πως κατάντησαν το Συναγερμό» είναι τουλάχιστον μακράν της αλήθειας.
Αν όμως φίλοι μου πραγματικά νοιώθετε ότι ο Συναγερμός πάσχει, ελάτε κοντά χωρίς να ζητάτε αλλά μόνο να δίνετε. Στην ουσία η Παράταξη το 2022 θα έπαιρνε το θριαμβευτικό 34,11%. Το φάρμακο υπάρχει και σας προσκαλώ και σας προκαλώ.
Όταν ο γιός του βασιλέα της Τεγέας Τήλεφος πληγώθηκε από τη λόγχη του Αχιλλέα, πήρε χρησμό από το Μαντείο που έλεγε πως μονάχα εκείνος που τον πλήγωσε θα μπορούσε να το θεραπεύσει. Έτσι ο Αχιλλέας θεράπευσε τον Τήλεφο με το πίσω άκρο του ακοντίου.
«Ο Τρώσας και ιάσεται».
Η φράση λέγεται σήμερα σε περιπτώσεις που η θεραπεία ενός κακού πρέπει να προέλθει μονάχα από εκείνον που το προκάλεσε.
*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους