Θεία Λειτουργία στην Ιερά Μονή του ιδρυτή της Εκκλησίας Κύπρου Αποστόλου Βαρνάβα

Καθηγούμενος Ιωάννης: “Οι νοσηρές καταστάσεις θρησκευτικότητας έχουν ως αποτέλεσμα, η ζωντανή πίστη και σχέση μαζί με τον Χριστό, να μετατρέπεται σε μια ιδεολογία και να καταλήγει σε μία αστάματητη προσπάθεια αυτοδικαίωσης”.

Με την ευλογία τού Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου Β΄, μετέβησαν σήμερα Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021, στην Ιερά Μονή Αποστόλου Βαρνάβα στην Έγκωμη Αμμοχώστου, μετά παρέλευση 22 μηνών λόγω των περιοριστικών μέτρων, τόσο ο Καθηγούμενός της Αρχιμ. Ιωάννης, όσο και άλλοι κληρικοί και λαϊκοί, για να τελέσουν την πρώτη Θεία Λειτουργία για το τρέχον έτος, στο επιβλητικό Καθολικό τής υπό τουρκική κατοχή Μονής. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Αρχιεπισκοπικού Γραφείου το  λεωφορείο με τους συμμετέχοντες πιστούς ξεκίνησε νωρίς το πρωί έξω από την Ιερά Αρχιεπισκοπή.

Ιδιαίτερη ήταν η συγκίνηση. όλων όταν μετά από τόσο διάστημα αντίκρυσαν και πάλι την αγαπημένη τους Μονή, που έχει μετατραπεί εδώ και χρόνια σε Μουσείο από τους εισβολείς.

Ο όρθρος είχε ήδη ξεκινήσει από τον πρωτοπρ. Πέτρο Παπαϊωάννου, ενώ πριν το τέλος τής ορθρινής ακολουθίας και την έναρξη τής Θείας Λειτουργίας, τελέστηκε αρτοκλασία για τους εορτάζοντες.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος κατά τη διάρκεια τής Θείας Λειτουργίας μνημόνευσε ονόματα ζώντων και κεκοιμημένων αδελφών, κληρικών και λαϊκών και κήρυξε το θείο λόγο αφορμώμενος από το ευαγγελικό ανάγνωσμα. Μεταξύ άλλων επεσήμανε:

«Πολλοί από μας αρεσκόμαστε να ακούμε τον λόγο τού Θεού, όμως μένουμε μέχρι εκεί και επαναπαυόμαστε ότι εκπληρώσαμε το καθήκον μας. Άλλοι πάλι μπερδεύουμε τις υλικές απολαύσεις με τις ηθικές καταξιώσεις. Η καρδιά μας δέχεται με ευχαρίστηση τόσο τα υλικά όσο και τα πνευματικά. Όμως, αδελφοί μου, ο λόγος τού Θεού πρέπει να δεσπόζει αποκλειστικά μέσα μας. Η καλή γη τής καρδιάς μας, πρέπει να δέχεται βαθιά μέσα της τον Χριστό και να αποδέχεται τον εν Χριστώ αγώνα με αγάπη, ταπείνωση και προθυμία. Κι ο λόγος τού Θεού, όταν εισέλθει στην αγαθή γη τής καρδιάς μας, τότε φέρει καρπό πολύ.

Ένα άλλο σημείο στο οποίο εύκολα μπορεί ο αγωνιζόμενος να αποτύχει είναι όταν η προσέγγισή του με τα θεία βρίσκεται σε λανθασμένη βάση και επικεντρώνεται, όχι στο πνευματικό μέρος όπως θα έπρεπε, αλλά στην ανθρώπινη αυταρέσκεια. Αυτές οι νοσηρές καταστάσεις θρησκευτικότητας έχουν ως αποτέλεσμα, η ζωντανή πίστη και σχέση μαζί με τον Χριστό, να μετατρέπεται σε μια ιδεολογία και να καταλήγει σε μία αστάματητη προσπάθεια αυτοδικαίωσης.

“Μή φοβοῦ το μικρόν ποίμνιον” (Λουκ. 12, 32), μας λέει και πάλι ο Κύριος. Δεν πρέπει να φοβόμαστε, έστω κι αν είμαστε λίγοι. Κάποια στιγμή, ο Πανάγιος Θεός θα πληροφορήσει τις καρδιές των άλλων, και θα γευθούν όλοι τον καρπό των θείων λογίων. Με αυτή την πνευματική σπορά, με το παράδειγμά μας, μπορούμε να γίνουμε κι εμείς οδηγοί για όλους. Με πίστη αλλά και με έργα. Αν εμείς πρώτοι δεν πιστεύσουμε, δεν θα μπορέσουμε να οδηγήσουμε, να ωφελήσουμε και να καθοδηγήσουμε τους πιο αδύναμους αδελφούς μας. Και τελειώνει ο Κύριος με την φράση “ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω». Μόνον όποιος έχει τα όμματα τής ψυχής του ανοιχτά, θα καταλάβει τον λόγο τού Θεού”».

Μετά την απόλυση, ο Καθηγούμενος μοίρασε το αντίδωρο στους πιστούς, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να λάβουν την ευλογία του.

ΦΩΤΟ: Στέλιος Στυλιανού