aviketos2023-10-08T19:09:38+03:00Του Τάσου Τζιωνή*
Πέρασαν κιόλας δυο βδομάδες αφότου πέθανε ο Ξενοφών. Ήταν Κυριακή, πρωί. Η μέρα φωτεινή, ο ουρανός ανέφελος κι’ η θάλασσα της Λεμεσού στο βάθος, γαλάζια κι’ ακύμαντη. Όπως ακριβώς έπρεπε να ήταν η μέρα για ένα φωτεινό και φωτισμένο άνθρωπο να πεθάνει. Όπως άρμοζε σ’ έναν ασυμβίβαστο κι’ ανυπότακτο μαχητή, διανοούμενο κι’ ανθρωπιστή, ν’ αποχαιρετίσει τον κόσμο του, δηλαδή...
