aviketos2020-07-08T10:30:51+03:00Του Φοίβου Νικολαΐδη
Στα ενδιάμεσα της αρχής και του τέλους, στις ασταμάτητες στροφές του χρόνου της ζωής, ο πόνος παραμονεύει τη χαρά. Το βιολογικό ρολόι ξαφνικά σταματά. Η αυλαία κλείνει και τα φώτα σβήνουν απαλά. Είναι η στιγμή της δυνατής αλήθειας για το μάταιο και εφήμερο τούτο κόσμο.
Πριν λίγες μέρες, έφυγε για το μεγάλο ταξίδι... έτσι αθόρυβα, όπως έζησε με τη...
