aviketos2022-08-14T22:04:41+03:00Ένα ανέκδοτο ποίημα γραμμένο στις 10 Αυγούστου 2014
Του Γιώργου Πετούση*
Τώρα το καλοκαίρι
θα μου ΄φτανε μια χαρουπιά βαθύσκιωτη
με μια πέτρα προσκεφάλι
Να ξαπλώσω
Να κοιμηθώ, να ονειρευτώ
Όπως το ΄κανε συχνότατα ο παππούς μου.
Θα μου αρκούσε κι ένας βοσκός
να περνά από κοντά μου να με καλημερίσει
και ξεμακραίνοντας να μου ΄ρχεται ήχος
η φωνή και το τραγούδι του
μα και ξέμακρο το κουδούνισμα από τα ζα του
Κι...
