Του Γιώργου Καλλινίκου*
Σε ένα, υποτίθεται, σύγχρονο κράτος, το υπουργείο Υγείας απέστειλε τον λογαριασμό στον ΟΑΥ και του λέει: «Πλήρωσε €12 εκατ. για την αποστολή ασθενών στο εξωτερικό, που εγώ έκανα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2023». Του παραθέτει, απλώς, μια λίστα σκέτων ονομάτων χωρίς τεκμηρίωση για έκαστο των ασθενών. Μιλάμε για 12 εκατ. ευρώ, όχι πετσετάκια τα οποία μπορεί να σκόρπιζε κάποιος σε διάφορα κλαμπ, άρα τι μας νοιάζει. Προσέξτε, εν έτει 2023, ο αρμόδιος για το ΓεΣΥ οργανισμός (ΟΑΥ), ο οποίος βάσει του νόμου έπρεπε να έχει υπό την διαχείρισή του το εν λόγω πρόγραμμα, μετατρέπεται σε μαριονέτα του υπουργείου Υγείας και καλείται να πληρώσει έως και €22 εκατ. (τόσα προβλέπει ο σχετικός προϋπολογισμός) μέχρι το τέλος του χρόνου, χωρίς έλεγχο αν ορθά στάληκαν οι συγκεκριμένοι ασθενείς στο εξωτερικό. Ακόμη χειρότερα, χωρίς να ελεγχθεί αν κακώς δεν στάληκαν άλλοι ασθενείς που έπρεπε να σταλούν.
Το θέμα έχει εγείρει η Ομοσπονδία Ασθενών Κύπρου (ΟΣΑΚ) και το βασικό σημείο το οποίο πρέπει να συγκρατήσει ο κάθε πολίτης είναι ότι βάσει του νόμου του ΓεΣΥ, το εν λόγω πρόγραμμα έπρεπε να βρίσκεται υπό τη διαχείριση του ΟΑΥ. Εντούτοις, όμως, παραμένει ακόμη υπό τη διαχείριση του υπουργείου Υγείας και ουσιαστικά υπό τον έλεγχο της γενικής διευθύντριάς του. Ήταν, λέει, η κ. Γιαννάκη πολιτική απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης. Με ποιο σκεπτικό άραγε; Να δεχτούμε ότι προ τεσσάρων ετών όταν ξεκινούσε το ΓεΣΥ, μέσα σε εκείνον τον κυκεώνα, κρίθηκε σκόπιμο να εξαιρεθεί το εν λόγω πρόγραμμα για να αποφευχθεί ενδεχόμενη ταλαιπωρία των ασθενών. Σήμερα όμως;
Καμία δικαιολογία. Ξέρετε γιατί λήφθηκε αυτή η πολιτική απόφαση από την αμαρτωλή κυβέρνηση Αναστασιάδη; Απλούστατα, επειδή αν πήγαινε στα χέρια του ΟΑΥ, οι πολιτικάντηδες στο Προεδρικό, στην κυβέρνηση και στη Βουλή δεν θα είχαν εύκολη πρόσβαση για να ικανοποιούν τα αιτήματα ψηφοφόρων τους. Όπως και έπραξαν, έχοντας βρει στο υπουργείο Υγείας ευήκοα ώτα σε κάθε αίτημά τους.
Τι προκαλεί, όμως, αυτή κατάσταση; Συγκεντρώνει απεριόριστη εξουσία στα χέρια ενός και μόνο ανθρώπου, ενός καλοπληρωμένου τεχνοκράτη. Στην προκειμένη περίπτωση, της γ.δ. του υπουργείου Υγείας. Έχοντας στα χέρια της το δεσμείν και λύειν σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, μάλιστα, μέσω του οποίου περνούν τα αιτήματα σωρείας πολιτικών, μετατρέπεται η υπόθεση σε one woman show.
Εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος γιατί αυτό να θεωρείται αρνητικό. Πρώτον, διότι δεν υπάρχει ο αναγκαίος έλεγχος κατά πόσον εγκρίνονται όλοι όσοι έπρεπε να αποσταλούν στο εξωτερικό ή αν μερικοί, που τυγχάνει να μην έχουν τις ισχυρές πλάτες άλλων, θυματοποιούνται. Δεύτερον, διότι είναι φυσιολογικό, όταν ένα υπουργείο ικανοποιεί τα αιτήματα πολιτικών για ψηφοφόρους τους, εκείνοι να μην ασκούν πιεστικό έλεγχο στο εν λόγω υπουργείο. Με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Τρίτον, διότι στα ιατροσυμβούλια χρησιμοποιούνται μόνο γιατροί του δημοσίου (αδιανόητο στην εποχή του ΓεΣΥ) οι οποίοι βρίσκονται υπό τη διοίκηση της γ.δ. και είναι εξαρτώμενοί της σε μεγάλο βαθμό σε πολλά. Κι αυτό, μόνο συμβατό με την απαραίτητη χρηστή διοίκηση δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί.
Ανεξαρτήτως τούτου, όμως, είναι αδιανόητο για ένα σύγχρονο –υποτίθεται- κράτος, να συγκεντρώνει τόση ισχύ, τόση εξουσία και τέτοια αποκλειστικότητα σε ένα και μόνο άνθρωπο. Δίδοντας, μάλιστα, την πλασματική εικόνα ότι πρόκειται για το δυσκολότερο έργο του κόσμου, ότι δεν υπάρχουν άλλοι ικανοί να το διεκπεραιώσουν και ότι η κ. Γιαννάκη είναι η μοναδική ικανή σε όλο το χώρο της δημόσιας υπηρεσίας, που δύναται να το χειρισθεί.
Το τελευταίο διάστημα, όταν συζητείτο το θέμα των πτυχίων της κ. Γιαννάκη, διάβασα πολλά σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που στήριζαν την γ.δ. του υπουργείου Υγείας, επειδή βοηθά πολύ κόσμο. Θα επαναλάβω ότι αυτό είναι υποχρέωσή της διότι γι΄ αυτό χρυσοπληρώνεται. Αν, όμως, γίνεται μέσω της παρέμβασης διαφόρων πολιτικών, που προσπαθούν να εξυπηρετήσουν ψηφοφόρους τους, τότε ας προβληματιστεί ο καθένας πόσο σωστό μπορεί να είναι. Αν την ώρα που προωθείται κάποιος ο οποίος «συστήνεται» από έναν πολιτικάντη, μπορεί να κόβεται ή να καθυστερεί κάποιος άλλος που είχε προτεραιότητα. Αν προωθώντας όσους «συστήνονται» μπορεί να εξαντληθεί το κονδύλι, κάποια άλλα επείγοντα περιστατικά θα κοπούν.
Η ευθύνη πλέον μετατοπίζεται στο Προεδρικό. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν να δείξει ότι το κράτος πρέπει να εκσυγχρονιστεί. Ο νόμος του ΓεΣΥ να εφαρμοσθεί, ο ΟΑΥ να αναλάβει αυτό που έπρεπε προ πολλού να είχε τεθεί υπό τη σκέπη του και να υπάρξει απόλυτη διαφάνεια!
*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους/ Πηγή: philenews.com
