Συλλαβική επιγραφή στην ακρόπολη της Αρχαίας Πάφου

*Είναι γραμμένη στο ελληνικό συλλαβάριο της Κύπρου

*Σημαντική ανακάλυψη από την αρχαιολογική αποστολή του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Συλλαβική επιγραφή, η οποία εντοπίστηκε πάνω σε ένα μικρό και, κατά τα άλλα, ασήμαντο όστρακο, αποτελεί το σημαντικότερο εύρημα των φετινών ανασκαφών της 14ης ετήσιας έρευνας πεδίου του Πανεπιστημίου Κύπρου (ΠΚ} στην Παλαίπαφο και επικεντρώθηκαν στο οροπέδιο του Χατζηαπτουλλά, ένα χιλιόμετρο ανατολικά του ιερού της Αφροδίτης, στα Κούκλια.

Σύμφωνα με το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου η επιγραφή  γραμμένη στο ελληνικό συλλαβάριο της Κύπρου με μελανή χρωστική ουσία ,   αποτελεί κατάλογο με ποσότητες προϊόντων και επιβεβαιώνει την τήρηση οικονομικών λογαριασμών. Η επιγραφή διαβάστηκε αυθημερόν από τη συνεργάτη του προγράμματος, Δρα Άρτεμη Καρναβά.

Μέχρι σήμερα, η τήρηση οικονομικού αρχείου από πολιτειακό κέντρο (πόλη-βασίλειο) της Αρχαίας Κύπρου, είχε τεκμηριωθεί μόνο στην περίπτωση του ανακτόρου του Ιδαλίου, στο οποίο η ανασκαφέας Δρ. Μαρία Χατζηκωστή εντόπισε περί της 700 επιγραφές σε φοινικικό αλφάβητο», προστίθεται στην ανακοίνωση του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου.

Το Τμήμα Αρχαιοτήτων εξηγεί ότι το όστρακο της Παλαιπάφου θα επαναπροσδιορίσει πολλά ιστορικά δεδομένα, που αφορούν στο διαχειριστικό σύστημα των πολιτειών της Αρχαίας Κύπρου.

Όπως σημειώνεται, αν και η σημασία του μνημειακού παραγωγικού-αποθηκευτικού συμπλέγματος που ανασκάπτεται τα τελευταία δέκα χρόνια στη βόρια πλευρά του οροπεδίου παραμένει αδιαμφισβήτητη, το σημαντικότερο εύρημα των φετινών ανασκαφών είναι η συλλαβική επιγραφή.

Το πρόγραμμα  ανάλυσης τοπίου, που υλοποιείται από το 2006 υπό τη διεύθυνση της καθηγήτριας Μαρίας Ιακώβου, έφερε στο φως νέα και άγνωστα μνημεία, το οροπέδιο Χατζηαπτουλλάς ήταν η ακρόπολη, δηλαδή το διοικητικό-οικονομικό κέντρο της βασιλικής δυναστείας της Πάφου στην Κυπρο-Κλασική περίοδο (5ος – 4ος αιώνας π.Χ.).

Μονάδες 1-8

 Το τμήμα του συμπλέγματος, που έχει ανασκάψει ως σήμερα η αποστολή του Πανεπιστημίου Κύπρου, έχει έκταση 930τετραγωνικών μέτρων, και για τον εντοπισμό των δαπέδων απαιτείται η αφαίρεση επιχώσεων που φτάνουν τα 2 μ. Αντιπροσωπεύει περίπου το 30% του συνόλου του μνημείου στο οποίο μέχρι στιγμής έχουν ανασκαφεί οκτώ μονάδες.

Το 2019 επετεύχθη η ολοκλήρωση της ανασκαφής της Μονάδας 5, στην οποία εντοπίστηκε λεκάνη μύλου από μαλακό ασβεστόλιθο. Το βοτσαλωτό δάπεδο είχε αναιρέσει τη χρήση αρχαιότερου δαπέδου, το οποίο διατρέχει λίθινος αγωγός που καταλήγει σε επίσης λίθινο λουτήρα στη Μονάδα 6.

Στη Μονάδα 7, αναφέρεται, όπως και στις περισσότερες μονάδες, το υλικό των επιχώσεων δείχνει ότι πάνω από τις ισόγειες μονάδες υπήρχε όροφος. Το δάπεδο του ορόφου ήταν κατασκευασμένο από λείο επίχρισμα, ενώ η στέγη έφερε μεγάλα κεραμίδια (στρωτήρες και καλυπτήρες) διακοσμημένα με ερυθρές ταινίες.

Η επέκταση της ανασκαφής προς τα δυτικά απεκάλυψε τη μέχρι σήμερα πλέον εντυπωσιακή μονάδα με εμβαδόν 25 τ.μ.

Η Μονάδα 8 διαθέτει ένα εξαιρετικά καλοδιατηρημένο δάπεδο από επίχρισμα, το οποίο είχε κοπεί εσκεμμένα για τη δημιουργία έξι αβαθών στρογγυλών κοιλοτήτων.

Στο βόρειο τμήμα της είναι τοποθετημένη μεγάλη λεκάνη μύλου διαμέτρου 1,5 μ. Στο κέντρο της διακρίνεται το σημείο στο οποίο θα στηριζόταν άξονας που θα κρατούσε ζεύγος αντικριστών κάθετων κυλίνδρων. Ένα περίπου μέτρο νότια της λεκάνης εντοπίσθηκε πιθάρι ύψους 1.5 μ., το οποίο είναι εξολοκλήρου βυθισμένο κάτω από το δάπεδο.

Είναι πολύ πιθανόν η Μονάδα 8 να είναι μονάδα ελαιοπαραγωγής, στην οποία διεξαγόταν το πρώτο στάδιο εργασιών, δηλαδή η σύνθλιψη

Μονάδες 1-8

Εξάλλου, το τμήμα του συμπλέγματος, που έχει ανασκάψει ως σήμερα η αποστολή του Πανεπιστημίου Κύπρου, έχει έκταση 930τετραγωνικών μέτρων, και για τον εντοπισμό των δαπέδων απαιτείται η αφαίρεση επιχώσεων που φτάνουν τα 2 μ. Αντιπροσωπεύει περίπου το 30% του συνόλου του μνημείου στο οποίο μέχρι στιγμής έχουν ανασκαφεί οκτώ μονάδες.

Το 2019 επετεύχθη η ολοκλήρωση της ανασκαφής της Μονάδας 5, στην οποία εντοπίστηκε λεκάνη μύλου από μαλακό ασβεστόλιθο. Το βοτσαλωτό δάπεδο είχε αναιρέσει τη χρήση αρχαιότερου δαπέδου, το οποίο διατρέχει λίθινος αγωγός που καταλήγει σε επίσης λίθινο λουτήρα στη Μονάδα 6.

Στη Μονάδα 7, αναφέρεται, όπως και στις περισσότερες μονάδες, το υλικό των επιχώσεων δείχνει ότι πάνω από τις ισόγειες μονάδες υπήρχε όροφος. Το δάπεδο του ορόφου ήταν κατασκευασμένο από λείο επίχρισμα, ενώ η στέγη έφερε μεγάλα κεραμίδια (στρωτήρες και καλυπτήρες) διακοσμημένα με ερυθρές ταινίες. Η επέκταση της ανασκαφής προς τα δυτικά απεκάλυψε τη μέχρι σήμερα πλέον εντυπωσιακή μονάδα με εμβαδόν 25 τ.μ.

Η Μονάδα 8 διαθέτει ένα εξαιρετικά καλοδιατηρημένο δάπεδο από επίχρισμα, το οποίο είχε κοπεί εσκεμμένα για τη δημιουργία έξι αβαθών στρογγυλών κοιλοτήτων.

Στο βόρειο τμήμα της είναι τοποθετημένη μεγάλη λεκάνη μύλου διαμέτρου 1,5 μ. Στο κέντρο της διακρίνεται το σημείο στο οποίο θα στηριζόταν άξονας που θα κρατούσε ζεύγος αντικριστών κάθετων κυλίνδρων. Ένα περίπου μέτρο νότια της λεκάνης εντοπίσθηκε πιθάρι ύψους 1.5 μ., το οποίο είναι εξολοκλήρου βυθισμένο κάτω από το δάπεδο.

Είναι πολύ πιθανόν η Μονάδα 8 να είναι μονάδα ελαιοπαραγωγής, στην οποία διεξαγόταν το πρώτο στάδιο εργασιών, δηλαδή η σύνθλιψη – από ελαιόκαρπο σε ενιαία μάζα ελαιοπολτού. Τα έξι κοιλώματα ίσως χρησιμοποιήθηκαν για την αρχική τοποθέτηση των ζεμπιλιών με τον ελαιοπολτό πριν οδηγηθούν στο ελαιοπιεστήριο (δεύτερο στάδιο). Με τις ενδελεχείς δειγματοληψίες που διεξάγονται σε κάθε μονάδα ώστε να γίνονται οι ενδεδειγμένες μικροσκοπικές αναλύσεις, θα προσδιοριστούν τα προϊόντα που διαχειριζόταν η Μονάδα 8.

Τέλος, το τμήμα Αρχαιοτήτων αναφέρει ότι ολοκληρώθηκε η ανασκαφή της Μονάδας 2 (εμβαδόν 11 τ.μ.), στην οποία είχε βρεθεί από το 2016 μεγάλη ποσότητα κογχυλιών πορφύρας. Οι σωροί της πορφύρας ήταν τοποθετημένοι σε δάπεδο από μεγάλες πλίνθους που είχαν κατασκευασθεί σε μήτρα.

Το συνολικό βάρος των κογχυλιών που είχαν αποθηκευθεί στη Μονάδα 2 για δευτερογενή επεξεργασία, ανέρχεται σε 430 κιλά.
Αν και η παραγωγή της εξαιρετικά πολύτιμης χρωστικής ουσίας της πορφύρας τεκμηριώνεται από την Εποχή του Χαλκού, τα στάδια της βιομηχανικής της παραγωγής δεν έχουν τύχει επαρκούς τεκμηρίωσης.

Μέτρα προληπτικής προστασίας και συντήρησης στην ανασκαφή Χατζηαπτουλλά

Το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου προέβη άμεσα σε προσωρινή κατάχωση των ευαίσθητων Μονάδων του Συμπλέγματος Χατζηαπτουλλά, ενώ επίκειται και η κατασκευή προσωρινών στεγάστρων για διοχέτευση των όμβριων υδάτων εκτός του μνημείου, του οποίου η ανασκαφή θα συνεχιστεί το 2020 προς τα ανατολικά.

– από ελαιόκαρπο σε ενιαία μάζα ελαιοπολτού. Τα έξι κοιλώματα ίσως χρησιμοποιήθηκαν για την αρχική τοποθέτηση των ζεμπιλιών με τον ελαιοπολτό πριν οδηγηθούν στο ελαιοπιεστήριο (δεύτερο στάδιο). Με τις ενδελεχείς δειγματοληψίες που διεξάγονται σε κάθε μονάδα ώστε να γίνονται οι ενδεδειγμένες μικροσκοπικές αναλύσεις, θα προσδιοριστούν τα προϊόντα που διαχειριζόταν η Μονάδα 8.

Τέλος, το τμήμα Αρχαιοτήτων αναφέρει ότι ολοκληρώθηκε η ανασκαφή της Μονάδας 2 (εμβαδόν 11 τ.μ.), στην οποία είχε βρεθεί από το 2016 μεγάλη ποσότητα κογχυλιών πορφύρας. Οι σωροί της πορφύρας ήταν τοποθετημένοι σε δάπεδο από μεγάλες πλίνθους που είχαν κατασκευασθεί σε μήτρα.

Το συνολικό βάρος των κογχυλιών που είχαν αποθηκευθεί στη Μονάδα 2 για δευτερογενή επεξεργασία, ανέρχεται σε 430 κιλά.
Αν και η παραγωγή της εξαιρετικά πολύτιμης χρωστικής ουσίας της πορφύρας τεκμηριώνεται από την Εποχή του Χαλκού, τα στάδια της βιομηχανικής της παραγωγής δεν έχουν τύχει επαρκούς τεκμηρίωσης.

Μέτρα προληπτικής προστασίας και συντήρησης στην ανασκαφή Χατζηαπτουλλά

Το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου προέβη άμεσα σε προσωρινή κατάχωση των ευαίσθητων Μονάδων του Συμπλέγματος Χατζηαπτουλλά, ενώ επίκειται και η κατασκευή προσωρινών στεγάστρων για διοχέτευση των όμβριων υδάτων εκτός του μνημείου, του οποίου η ανασκαφή θα συνεχιστεί το 2020 προς τα ανατολικά.