Στο ράφι ξανά τα ελληνοτουρκικά
Του Κωστή Π. Παπαδιόχου*
Ισχυρό φρένο στις προσπάθειες να αναζητηθούν λύσεις στα βαθιά νερά των ελληνοτουρκικών σχέσεων βάζει εκ των πραγμάτων το εξαιρετικά ρευστό τοπίο στη Συρία. Βασικός στόχος στην παρούσα φάση παραμένει να διατηρηθεί το θετικό κλίμα στις δύο πλευρές του Αιγαίου, κάτι όμως που εμφανώς καθίσταται ιδιαίτερα δυσχερές μετά και την πρωτοβουλία της Αγκυρας να συντηρεί, και μάλιστα μέσω επίσημων δηλώσεων, τη φιλολογία περί οριοθέτησης ΑΟΖ με τη Δαμασκό. Η Αγκυρα, όπως λέγεται, κινείται πλέον σε μια παράδοξη «ισορροπία». (ΕΠΑΝΩ: Ο Σύρος ηγέτης των ανταρτών Αμπού Μοχάμεντ αλ Γκολάνι με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Χακάν Φιντάν στη Δαμασκό. Turkish Foreign Ministry press service via A.P). Οι εξελίξεις αναμένεται να επηρεάσουν την έκβαση του ελληνοτουρκικού διαλόγου, ειδικά εάν η Τουρκία και το νέο καθεστώς στη Συρία προχωρήσουν στην οριοθέτηση ΑΟΖ «αγνοώντας» την Κύπρο. Η μεγάλη επιρροή της στη Συρία και το γεγονός ότι έχει σημαντικά κέρδη από την πτώση του καθεστώτος Ασαντ δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Στον αντίποδα, όπως αναφέρουν γνώστες του διπλωματικού παρασκηνίου, ο Ερντογάν επιχειρεί να εκμεταλλευθεί το θετικό για την Τουρκία μομέντουμ διαρθρώνοντας μια «συναλλακτική» πολιτική, που έχει προκαλέσει αντιδράσεις πρωτίστως στους κόλπους του αραβικού κόσμου, αλλά και στην Ουάσιγκτον και στις Βρυξέλλες. Κυρίως, δε, με τους χειρισμούς του πυροδοτεί έντονο προβληματισμό στο Ισραήλ, τον οποίο η Αθήνα μπορεί να αξιοποιήσει καθώς διατηρεί με το Τελ Αβίβ στρατηγικές σχέσεις.
Η στροφή στα γκάλοπ
Ενδείξεις διαφοροποίησης –που μένει να αποδειχθεί εάν θα καταστούν τάσεις– εμφανίζει το πολιτικό σκηνικό στον απόηχο της ψήφισης του προϋπολογισμού και των θετικών μέτρων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για τις τράπεζες και τους ενστόλους. Η κυβέρνηση, που εμφανιζόταν να έχει εισέλθει σε δοκιμασία διαρκείας μετά τις ευρωεκλογές του περασμένου Ιουνίου, παρουσιάζει εικόνα δημοσκοπικής ανάκαμψης. Σε κάθε περίπτωση, όπως αναγνωρίζεται από το Μέγαρο Μαξίμου, οι πρώτοι μήνες του νέου χρόνου θα είναι κρίσιμοι για την αποκρυστάλλωση των κομματικών συσχετισμών, με τα στοιχήματα για τους κεντρικούς «παίκτες», αρχής γενομένης για τη Ν.Δ., να είναι πολλαπλά:
Δεύτερον, το Μέγαρο Μαξίμου καλείται να διατηρήσει την υφιστάμενη δημοσκοπική διαφορά ασφαλείας από το ΠΑΣΟΚ. Οσο η απόσταση μεταξύ Πειραιώς και Χαριλάου Τρικούπη παραμένει διψήφια, τόσο η Ν.Δ. θα εμφανίζεται ως η μόνη αξιόπιστη κυβερνητική λύση, καθώς με τον υφιστάμενο εκλογικό νόμο το δεύτερο κόμμα δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση.
Τρίτον, είναι σημαντικό να μην αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία ισχυρές αναταράξεις από το σκηνικό αστάθειας το οποίο συνδιαμορφώνουν η έλευση του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο και η κρίση σε Γαλλία και Γερμανία.
Τέταρτον, στόχος της κυβέρνησης παραμένει να συνεχιστούν οι θετικές επιδόσεις της κυβέρνησης στο μέτωπο της φοροδιαφυγής, που μπορεί να δημιουργήσουν το έδαφος για νέα μέτρα ενίσχυσης της μεσαίας τάξης στην εκπνοή του επόμενου έτους.
Σημειώνεται, τέλος, ότι το γεγονός πως η κυβέρνηση εισέρχεται με θετικό βηματισμό στο 2025 απομακρύνει τα σενάρια για ανασχηματισμό, που πολλοί θεωρούσαν πως θα ήταν προ των πυλών αμέσως μετά την προεδρική εκλογή.
Η ψαλίδα και η χαμένη πυξίδα
Κρίσιμα στοιχήματα δεν αναμένουν με τη νέα χρονιά μόνο την κυβέρνηση, αλλά και τη Χαριλάου Τρικούπη και την Κουμουνδούρου. Ο Ν. Ανδρουλάκης πέτυχε να σταθεροποιήσει το ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη θέση, αλλά μεγάλο ζητούμενο είναι να το οδηγήσει σε ποσοστά άνω του 20%, ώστε να αρχίσει να μεταδίδει εικόνα δυνητικού εναλλακτικού πόλου εξουσίας, καθώς και να βελτιώσει ο ίδιος την πρωθυπουργική του εικόνα, η οποία υπολείπεται εκείνης του Κυρ. Μητσοτάκη. Στη συγκεκριμένη κατεύθυνση, σημαντικό για το ΠΑΣΟΚ είναι να αναδειχθεί σε «δίπολο» με τη Ν.Δ. και να έχει θετικό ισοζύγιο εισροών – εκροών με τη Ν.Δ., ώστε η μεταξύ τους ψαλίδα να περιορίζεται σε σταθερή βάση. Εξάλλου, όπως αναγνωρίζεται στη Χαριλάου Τρικούπη, τα κέρδη που μπορούσε να έχει το ΠΑΣΟΚ από την παρατεταμένη κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν ήδη «εισπραχθεί». Επίσης, κρίσιμο θεωρείται η «θεσμική» αντιπολίτευση με πρωτοβουλίες και προτάσεις που έχει επιλέξει ο Ν. Ανδρουλάκης καθώς και η ανασύνταξη του ΣΥΡΙΖΑ να μην αποξενώσουν τα αριστερόστροφα ακροατήρια που, όπως προαναφέρθηκε, στράφηκαν προς το ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες εβδομάδες. Τέλος, η Χαριλάου Τρικούπη θα πρέπει να προχωρήσει τη σχεδιαζόμενη διεύρυνση, που θα περιλαμβάνει και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κατά τρόπο που δεν θα προκαλέσει εσωκομματικές αναταράξεις.
Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να αποσαφηνίσει την πολιτική του γραμμή έναντι του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της Νέας Αριστεράς. Αναφορικά με τη Χαριλάου Τρικούπη καταγράφεται η αντίφαση η Κουμουνδούρου να αναφέρεται στην ανάγκη συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων, αλλά παράλληλα, όπως συνέβη και κατά τη συζήτηση επί του προϋπολογισμού, να εξαπολύει συνεχείς επιθέσεις κατά του Ν. Ανδρουλάκη. Επίσης, σε σχέση με τη Νέα Αριστερά θα πρέπει να αποφασιστεί από την Κουμουνδούρου εάν στόχος είναι η συνεργασία –και εκλογική– των δύο πλευρών ή η επιστροφή των βουλευτών που αποχώρησαν στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε ο τελευταίος να επανακαταλάβει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με το δεύτερο αυτό ενδεχόμενο να θεωρείται επί του παρόντος εξαιρετικά απομακρυσμένο.
*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους/ Πηγή : kathimerini.gr
