Σοβιετικές ράβδοι χρυσού
Του Άντη Ροδίτη*
Στο χθεσινό μνημόσυνο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στον Κύκκο, ο Γ.Δ. του υπουργείου Εξωτερικών επανέλαβε τα ετήσια εγκώμια για τον Μακάριο, πρόσθεσε ότι ο Μακάριος διέθετε “παγκόσμια επιρροή” χωρίς να μας πει ποιον επηρέασε πότε, πού και σε τι, πάντως με εντολή της Βασίλισσας Ελισάβετ η σημαία της Αγγλίας κυμάτισε, λέει, μεσίστια όταν πέθανε!! Μεγάλη σου… τιμή να θλίβεται η Αγγλετέρα όταν πεθάνεις! Μόνο τους ευεργέτους τους τιμούν οι Άγγλοι.
Χρέος μας, συνέχισε, είναι ν’ ακολουθήσουμε τις υποθήκες του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, μία εκ των οποίων είναι η σύμπνοια Αθηνών και Λευκωσίας (ο Μακάριος ήταν πάντα στα μαχαίρια με τις κυβερνήσεις της Ελλάδος και ισχυριζόταν μάλιστα ότι “έφαγε” 13 ελληνικές κυβερνήσεις και δεν φοβόταν τη 14η).
Τελειώνοντας την ομιλία του ο κ. Κορνηλίου μάς πληροφόρησε ότι “ο Μακάριος υπήρξε η Κύπρος και η Κύπρος δεν πεθαίνει”. Δηλαδή ο Μακάριος ΖΕΙ… και μας καθοδηγεί! Γι’ αυτό, άλλωστε, όλα πηγαίνουν πρίμα!!
Την ίδια μέρα, χθες, ο Ανδρέας Παράσχος πρώην αρχισυντάκτης της “Καθημερινής” και νυν συντάκτης του “Φιλελευθέρου”, μας πληροφόρησε με το άρθρο του “Ο Πήγασος που μαγαρίζει την Κύπρο και οι ράβδοι χρυσού του Συνεργατισμού”, ότι το 1981, ενώ “ο πανίσχυρος Ανδρέας Αζίνας βρισκόταν ήδη έγκλειστος στις Κεντρικές Φυλακές, διατάχθηκαν υπάλληλοι τού Συνεργατισμού να ξηλώσουν εταιρείες όπως η Αγροτέχνικα, που έκανε εισαγωγές και εμπόριο αγροτικών μηχανημάτων. Μπήκαν οι άνθρωποι σε μια αποθήκη τής εταιρείας κι ένα βαρύ ξύλινο κιβώτιο που προσπάθησαν να μετακινήσουν έσπασε και αποκαλύφθηκαν ράβδοι χρυσού με σφραγίδες της Σοβιετικής Ένωσης! Πως, τι, γιατί και πού κατέληξαν κανείς δεν ξέρει. Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν τότε ο Σπύρος Κυπριανού…”
Φαντασθείτε μυστικά που κρύβει η διακυβέρνηση Μακαρίου αλλά και εκείνη του διαδόχου του, τού δεύτερου μεγάλου ηγέτη, Σπύρου Κυπριανού. Από τη διακυβέρνηση του Τάσσου Παπαδόπουλου μόλις πρόσφατα πληροφορηθήκαμε, χάρη στις άοκνες προσπάθειες του Πέτρου Παπαπολυβίου, ότι ο Μακάριος απέρριψε την Ένωση τον Αύγουστο του 1964 επειδή δεν μας εσύμφερε… οικονομικά!! (περί χρημάτων τον αγώνα εποιούμεν). Τώρα μαθαίνουμε για σοβιετικούς ράβδους χρυσού στις αποθήκες του Συνεργατισμού! Προς τι άραγε; Από τη μια μάς πουλούσαν όπλα για να κοπανίσουμε το ΝΑΤΟ κι από την άλλη μάς έδιναν και χρυσάφι από πάνω; Γιατί;
Μόλις προχθές ο κ. Κόσιης μάς είπε από την TV (ΡΙΚ) ότι ο Μακάριος ήθελε να κάμει στρατό δικό του να πολεμήσει τους Τούρκους! Καλά, δεν του έκαμνε η Μεραρχία γι’ αυτό το σκοπό ή ο στρατός ήταν για να πολεμήσει τη Μεραρχία και γι’ αυτό τσόνταρε με ράβδους χρυσού η ΕΣΣΔ; Θα μας φωτίσει κι εδώ ο Παπαπολυβίου ή θα μας πει πάλι καμιά ιστορία του 12-13, του 40, του 1821; Για το 64 δεν βγάζει άχνα, όπως κι ένα σωρό άλλοι κατεστημένοι ιστορικοί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και ειδικά οι λογοτέχνες, οι οποίοι παράγουν αβέρτα συναισθήματα (κυρίως τα δικά τους) συν υψηλής περιωπής σκέψεις και συλλογισμούς πανανθρώπινης εμβέλειας!!
* Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους
