Στ. Λυγερός: Μειωμένη επήρεια της Κρήτης!

“Ιστορική” χαρακτήρισε τη σημερινή ημέρα ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου στο Κάιρο με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, Σάμεχ Σούκρι.«Πριν από λίγο υπογράψαμε τη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών μεταξύ των χωρών μας», τόνισε ο Έλληνας υπουργός.  

«Η σημερινή μας συμφωνία επιβεβαιώνει και κατοχυρώνει το δικαίωμα και την επήρεια των νησιών μας σε υφαλοκρηπίδα και σε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη» τόνισε ο κ. Δένδιας και έστειλε το μήνυμα ότι από σήμερα οι σχέσεις της Ελλάδας και της Αιγύπτου περνούν σε μια νέα φάση στενότερων επαφών.

Αναδεικνύοντας τη σημασία της συμφωνίας, ο κ. Δένδιας τη χαρακτήρισε υποδειγματική και σημαντική για ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και αμοιβαία επωφελή, αλλά κυρίως δίκαιη.

Περαιτέρω υπογράμμισε πως η συμφωνία έχει συναφθεί στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και πως σέβεται τις πρόνοιες του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας. «Σέβεται επίσης τις σχέσεις καλής γειτονίας. Συμβάλλει στη σταθερότητα και στην ασφάλεια στην περιοχή μας. Επιλύει μια χρονίζουσα εκκρεμότητα. Είναι μια συμφωνία μεταξύ δύο φιλικών, γειτονικών χωρών που σέβονται την ιστορία τους» προσέθεσε.

Επισήμανε πως η συμφωνία Ελλάδας και Αιγύπτου είναι το απολύτως αντίθετο του παράνομου, άκυρου και νομικά ανυπόστατου μνημονίου κατανόησης μεταξύ της Τουρκίας και της Τρίπολης και διαμήνυσε ότι μετά την υπογραφή της σημερινής συμφωνίας, το ανύπαρκτο μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης έχει καταλήξει εκεί όπου ανήκει από την πρώτη στιγμή, στον κάλαθο των αχρήστων.

Επίσης, διαμήνυσε την αποφασιστικότητα της Ελλάδας να συνεχίζει να κινείται με την ίδια αποφασιστικότητα, με στόχο τις οριοθετήσεις και με τις υπόλοιπες συνορεύουσες χώρες, στο πλαίσιο όμως πάντοτε του Διεθνούς Δικαίου και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Ειδικότερα, τόνισε πως η Ελλάδα καλεί όποια άλλη χώρα της περιοχής το επιθυμεί να ακολουθήσει το παράδειγμα της σημερινής συμφωνίας και της αντίστοιχης με την Ιταλία.

Σ.Σούκρι: Η συμφωνία επιτρέπει και στις δύο χώρες να αξιοποιήσοπυν στο μέγιστο τους διαθέσιμους πόρους στην ΑΟ

Η Αίγυπτος και η Ελλάδα υπέγραψαν συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών τους στην ανατολική Μεσόγειο, ανακοίνωσε ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών Σάμεχ Σούκρι.

«Η συμφωνία αυτή επιτρέπει και στις δύο χώρες να προχωρήσουν στη μεγιστοποίηση της αξιοποίησης των διαθέσιμων πόρων στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, ιδιαίτερα των ελπιδοφόρων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου», είπε ο ΥΠΕΞ της Αιγύπτου στην κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε με τον Έλληνα ΥΠΕΞ Νίκο Δένδια στο Κάιρο.

Ελληνικές διπλωματικές πηγές για την συμφωνία 

Η συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της Αιγύπτου για την οριοθέτηση ΑΟΖ εντάσσεται, σύμφωνα με ελληνικές διπλωματικές πηγές που επικαλείται το ΑΠΕ-ΜΠΕ, σε μια ευρύτερη στρατηγική διευθέτησης διμερών εκκρεμοτήτων, οικοδόμησης συμμαχιών με τρίτους με τρόπο που προωθεί τα εθνικά συμφέροντα, στη βάση του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου, αναφέρουν διπλωματικές πηγές.

Επίσης, επισημαίνουν πως “πρόκειται για μια ισορροπημένη συμφωνία, που είναι απολύτως σύμφωνη με το Δίκαιο της Θάλασσας όπως έχει εφαρμοσθεί σε πρακτική και σε νομολογία, και υπογραμμίζουν ότι επιβεβαιώνεται πανηγυρικά η πάγια θέση της Ελλάδας ότι τα νησιά έχουν κυριαρχικά δικαιώματα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Κατοχυρώνεται η επήρεια των νησιών μας σε θαλάσσιες ζώνες”. 

Σε ό,τι αφορά τις διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία, αναφέρουν πως βασικά κριτήρια αποτέλεσαν οι πρόνοιες του Δικαίου της Θάλασσας και κυρίως το δικαίωμα των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες.

Παράλληλα, οι ίδιες διπλωματικές πηγές επισημαίνουν ότι το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση είναι πως “η Ελλάδα δεν κάνει παράνομες συμφωνίες, ούτε εξαναγκάζει άλλες χώρες σε λεόντειες συμφωνίες”. Στην κατεύθυνση αυτή, τονίζουν πως η χώρα διαπραγματεύεται και προβαίνει σε οριοθετήσεις με βάση το δίκαιο της θάλασσας και “η ορθότητα της πολιτικής μας έναντι παράνομων ενεργειών, όπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο, αποδεικνύεται από το ότι το Κάιρο οριοθέτησε με την Ελλάδα, παρά τις μάταιες προσπάθειες της Τουρκίας να πλειοδοτήσει προσφέροντας στην Αίγυπτο μεγαλύτερη ΑΟΖ”.

Αποκρυσταλλώνοντας τη σημασία της συμφωνίας με την Αίγυπτο, οι διπλωματικές πηγές αναφέρουν με έμφαση ότι “από κάθε άποψη είναι μία μεγάλη εθνική επιτυχία που έρχεται μετά τη συμφωνία με την Ιταλία και κλείνει μία περίοδο αδράνειας και δισταγμών στην εξωτερική πολιτική”. Επίσης, αναδεικνύουν ότι η Ελλάδα  αυξάνει σημαντικά το κυριαρχικό της αποτύπωμα και κατοχυρώνει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και τη δικαιοδοσία της. Επιπλέον, τονίζουν ότι η χώρα υλοποιεί μια στρατηγική εθνικής ολοκλήρωσης κατοχυρώνοντας τον απόλυτο σεβασμό του διεθνούς δικαίου και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών στην ανατολική Μεσόγειο. Επισημαίνουν ακόμα ότι η χώρα δημιουργεί στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου ένα κεκτημένο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν και ότι δρέπει τους καρπούς (στην πράξη και όχι στα λόγια) μιας πολιτικής αρχών που στηρίζεται στη συνεργασία και το Διεθνές Δίκαιο. Καθιστούν σαφές εξάλλου πως είναι μία συμφωνία μεταξύ χωρών που δεν αμφισβητούν η μία τα δικαιώματα της άλλης, δεν εκβιάζουν, δεν απειλούν.

Επισημαίνουν ιδιαίτερα ότι η σημερινή συμφωνία επιβεβαιώνει την ακυρότητά του τουρκολιβυκού μνημονίου. Τονίζουν μάλιστα πως αποτελεί αποτελεσματική ενέργεια που ενταφιάζει το τουρκολιβυκό σύμφωνο.

Περαιτέρω σημειώνουν πως η συμφωνία συνομολογήθηκε με το Κάιρο μετά από 13 γύρους διαπραγματεύσεων και 15 χρόνια μετά την έναρξη τους, καθώς και 8 μήνες μετά τη συμφωνία Άγκυρας-Τρίπολης και προσθέτουν: «πλέον, πέραν της έμπρακτης επιβεβαίωσης της ακυρότητας του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, κατοχυρώνουμε τα νόμιμα δικαιώματά μας, σε συμφωνία με μια γειτονική χώρα. Ενισχύεται ακόμη περισσότερο η διπλωματική μας θέση, αναδεικνύοντας με απόλυτη σαφήνεια ότι οι τουρκικές αξιώσεις είναι απολύτως παράνομες και ανεδαφικές. Η Λιβύη πλέον βρίσκεται μεταξύ δύο απολύτως νόμιμων οριοθετήσεων (Ελλάδα-Ιταλία και Ελλάδα-Αίγυπτος). Η κυβέρνηση της Λιβύης δεν έχει καμμία απολύτως νόμιμη βάση να απορρίπτει την συζήτηση με την Ελλάδα για να ολοκληρωθεί με νόμιμο τρόπο η οριοθετηση μεταξύ μας ΑΟΖ στην περιοχή νοτίως της Κρήτης. Η οριοθέτηση αυτή είναι η μόνη νόμιμη και εξυπηρετεί το συμφέρον αμφοτέρων των χωρών μας. Επιβεβαιώθηκε ότι η τήρηση του δικαίου της θάλασσας αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών των χωρών στην περιοχή».

Στη συνέχεια, εκφράζουν την ευχή η Τουρκία και η Λιβύη να αντιληφθούν και να εναρμονιστούν με αυτή την πραγματικότητα ώστε να καταστεί δυνατή η διευθέτηση όλων των συναφών εκκρεμοτήτων.

Οι ίδιες διπλωματικές πηγές τονίζουν ακόμα πως αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά η παράνομη απόπειρα της Τουρκίας να οριοθετήσει ΑΟΖ απευθείας με την Αίγυπτο παραβιάζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα των ελληνικών νησιών σε θαλάσσιες ζώνες και σημειώνουν ότι η παρούσα οριοθέτηση είναι τμηματική, δηλαδή αποτελεί τμήμα συνολικής μεταγενέστερης οριοθέτησης μεταξύ των δύο χωρών.

Καταληκτικά, παρατηρούν πως εμβαθύνθηκαν και ενισχύθηκαν έτι περαιτέρω οι σχέσεις με τη μεγαλύτερη αραβική χώρα του κόσμου, την Αίγυπτο.

Μερική οριοθέτηση με Αίγυπτο – Μειωμένη επήρεια της Κρήτης!

Ο γνωστός Αθηναίος δημοσιογράφος, Σταύρος Λυγερός,ο οποίος είχε ταχθεί κατά του Σχεδίου Ανάν και της Συμφωνίας με τα Σκόπια,   υποστηρίζει 

στην ιστοσελίδα slpress.gr ότι “η αρχική απαίτηση του Καΐρου ήταν η αναλογία να είναι 60% προς 40% και το 55% προς 45%  η ελληνική αντιπρόταση! Μένει να δούμε πως ακριβώς θα κατανεμηθεί στον χάρτη η θαλάσσια περιοχή που θα χαριστεί στην Αίγυπτο, ώστε να μειωθούν οι αντιδράσεις στην Ελλάδα”.

Μέχρι την υπογραφή του μνημονίου Άγκυρας-Τρίπολης (Νοέμβριος 2019), με το οποίο οι Τούρκοι ενέγραψαν υποθήκες και δυτικά του 28ου μεσημβρινού, το όριο που οι ίδιοι είχαν θέσει προς δυσμάς ήταν ο 28ος μεσημβρινός.

“Εμείς, λοιπόν, φροντίσαμε”, υποστηρίζει, ” να οριοθετήσουμε με την Αίγυπτο τη θαλάσσια περιοχή δυτικά από τον 27:59′ μεσημβρινό. Με τον τρόπο αυτό εμμέσως πλην σαφώς αναγνωρίζουμε δικαιώματα στους Τούρκους στο νοητό όριο του 28ου μεσημβρινού και ανατολικότερα”.

Σύμφωνα με τον  Στ. Λυγερό ακόμη ένας λόγος που “η Ελλάδα ήταν απρόθυμη να διεκδικήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα ανατολικά του 28ου μεσημβρινού είναι ότι φοβόταν την αντίδραση της Άγκυρας. Για την ακρίβεια φοβόταν ότι θα προχωρούσε σε έρευνες και γεωτρήσεις σ’ εκείνη τη θαλάσσια περιοχή, θέτοντας στην Αθήνα το δίλημμα ή να αποδεχθεί το τετελεσμένο ή να αντιδράσει στρατιωτικά σε μία γεωγραφική περιοχή που είναι ευνοϊκή για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις. Αυτός ήταν ο βαθύτερος λόγος που έχει αποφύγει να καταθέσει συντεταγμένες για τα εξωτερικά όρια της δυνάμει ελληνικής ΑΟΖ”.