Προσκύνημα στην αγαπημένη Αμμόχωστο
Του Μάρκου Τράγκολα*
Δεν την ξανάδα έτσι την μητρώα γη.
Δεν είναι έτσι όπως την αφήσαμε την πόλη μας.
Ήθελα όμως να την δω.
47 χρόνια μετά να περπατήσω την αμμουδιά και τους δρόμους των νεανικών μας χρόνων.
Κάθε βήμα και μιά ανάμνηση.
Δεν ξέρω πώς το άντεξα να θυμάμαι το τότε και να ζω την πραγματικότητα του τώρα.
Αστραπή η σκέψη διαδέχεται η μιά την άλλη, όπως το κύμα της πολυγάλανης που διαδέχεται το ένα το άλλο και ο φλοίσβος του έρχεται και φεύγει αλλά πάντα ξανάρχεται.
Κάθομαι στα πόδια της μπροστά στη Χρυσή Ακτή και περιμένω το κύμα να ρθεί στα πόδια μου. Σκύβω και παίρνω νερό και το γεύομαι. Κάτια… λέω …ακόμα και το νερό της θάλασσας της είναι γλυκό. Κουνά το κεφάλι και συνεχίζει να καταγράφει.
Έτσι μου φάνηκε, γλυκό. Θυμήθηκα τον Βόσπορο. Χαμένες πατρίδες. Αντί αυτού όμως, είπα μέσα μου… θέλω να πιώ όλη τη Μεσόγειο.
Κούνησα το κεφάλι καλώντας τη σκέψη μου να επανέλθει στην πραγματικότητα.
Σηκώθηκα στα πόδια και όμως το βλέμμα μου πάει αριστερά. Βλέπω το κέντρο «Λουλουδιές», εκεί που οι Τούρκοι στρατιωτικοί απολαμβάνουν την παραλία εδώ και δεκάδες χρόνια.
Εκεί τα καλοκαίρια περνούσα τον χρόνο μου μαζί με τους φίλους μου, που ήταν τα παιδιά του ιδιοκτήτη, του μακαριστού Αντρέα Μίτα, τον Πέτρο, τον Αντώνη, τον Χρίστο, αλλά και τον Κόκο και τον Λάκη.
Περπατούσαμε στην παραλία, κολυμπούσαμε μέχρι τη σχεδία, παίζαμε ρακέτες ανάμεσα σε τουρίστες και ντόπιους.
Απαγορεύεται να πλησιάσεις τώρα.
Επανέρχομαι ξανά στην πραγματικότητα.
Ήθελα να φωνάξω, να κλάψω, να βρίσω αυτούς που μας τους έφεραν.
Ξεκίνησα να γράφω τις σκέψεις μου και για κάποιο λόγο άρχισα από τη θάλασσα.
Ίσως γιατί είναι ολοζώντανη.
Μέχρι τη θάλασσα όμως ο δρόμος μακρύς και το βλέμμα δεν χορταίνει να περιφέρεται δεξιά και αριστερά.
Μα είναι δυνατόν αυτή να είναι η Λεωφόρος Δημοκρατίας;
Εναλλαγή εικόνων του σήμερα και του τότε.
Γκρεμισμένο το σινεμά Χ”Χαμπή, ακόμα και το ντοκιμαντέρ που μας έδειξαν όταν ήμουν στο Δημοτικό για τον κίνδυνο και προστασία από τον εχινόκοκκο το θυμήθηκα…
Τα προπύλαια του Α’ Γυμνασίου όπου μαθήτευσα για 3 χρόνια, πριν πάω στο Β’ Γυμνάσιο άρχισαν να φαίνονται καθώς καθαρίζουν τον χώρο του δημόσιου κήπου.
Τόσες πολλές οι μνήμες όσο και η πίκρα που νιώθουμε για τις χαμένες ευκαιρίες επιστροφής στην πόλη μας, αυτή την πόλη που έσφυζε από ζωή και τουρισμό, που οι γονείς μας τόσο σκληρά δούλεψαν για να την κάνουν το στολίδι της Μεσογείου.
Περπάτησα για πέντε ώρες γεμάτες ερωτηματικά για το παρελθόν, το τώρα και το μετά.
Αυτό το μετά με βασανίζει.
Μια ευχή κάνω μόνο. Να επιστρέψουμε ελεύθεροι.
Πάντα θα ελπίζω.
Η Bασιλεύουσα με τον φακό της Κάτιας
Ο φωτογραφικός φακός της Κάτιας Χριστοδούλου, φωτογράφου του Κυπριακού Πρακτορείου Ειδήσεων, ήταν εκεί, όπως πάντα όταν σημειώνονται ή ετοιμάζονται εξελίξεις… στις γειτονιές της κατεχόμενης Αμμοχώστου που οι κατοχικές αρχές ετοιμάζουν για άνοιγμα στην παρουσία του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν… Περιδιάβαση μαζί με ένα Βαρωσιώτη, τον Μάρκο Τράγκολα, στην παραλία της Χρυσής Ακτής, στους γύρω δρόμους, στον δημόσιο κήπο… αποτύπωσε κάθε γωνιά ξυπνώντας αναμνήσεις, θυμίζοντας τις ανοιχτές πληγές όπως και την επιθυμία των νομίμων κατοίκων της Βασιλεύουσας για επιστροφή…
ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΜΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ
Ο Δήμος Αμμοχώστου οργανώνει Συμπόσιο με τίτλο: «Αμμόχωστος, η Οδύσσεια μιας Επιστροφής» για τα 450 χρόνια από την Άλωση και την πορεία της Βασιλεύουσας της καρδιάς μας την Πέμπτη 24 Ιουνίου 2021 και ώρα 19:30 στο Θέατρο ΡΙΑΛΤΟ στη Λεμεσό. Όπως σημειώνει ο δήμος στο ενημερωτικό του δελτίο, η πόλη της Αμμοχώστου έχει ρίζες βαθιές στην αρχαιολογία, την ιστορία και τον πολιτισμό. Από την Έγκωμη, γεννιέται η Σαλαμίνα, το σημαντικότερο βασίλειο της αρχαίας Κύπρου, που μετονομάζεται σε Κωσταντία. Ακολουθεί η Αρσινόη των Πτολεμαίων και η μεσαιωνική Αμμόχωστος «η Φαμαγκόστα, η πλουσιοτέρα των πόλεων» που φιλοξενεί τους Ευρωπαίους εμπόρους, ενώ το λιμάνι της γίνεται ο κόμβος του διαμετακομιστικού εμπορίου ανάμεσα Δύσης και Ανατολής μέχρι την πτώση το 1571 στην Οθωμανική κυριαρχία. Έκτοτε αρχίζει μια ιστορική περίοδος για τα Βαρώσια και την μετεξέλιξη της πόλης η οποία θα παρουσιαστεί μέσα από το Συμπόσιο. Συντονιστής θα είναι ο δρ Πέτρος Παπαπολυβίου, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Το συμπόσιο θα περιλαμβάνει διαλέξεις από τους πιο κάτω εισηγητές:
*Δρ Μιχάλης Ολύμπιος, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου:«H Αφροδίτη συναντά τον Γοδεφρείδο de Bouillon: Μια (πολύ) σύντομη ιστορία της μεσαιωνικής πόλης της Αμμοχώστου μέσα από τα μνημεία της»
*Δρ Άγγελ Nικολάου – Kονναρή, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, Πρόεδρος Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου :«Η φημισμένη Αμμόχουστος είναι δυναμωμένη, με το σπαθίν δεν γίνεται νά ’ναι αυτή παρμένη»: Η πολιορκία της Αμμοχώστου από τους Οθωμανούς (29 Ιουλίου 1570 – 5 Αυγούστου 1571)
*Μίμης Σοφοκλέους , Διευθυντής Ιστορικού Αρχείου Λεμεσού: « Η Αμμόχωστος στον πολιτιστικό χάρτη της Κύπρου: Η Αμμόχωστος δεν είναι μια πόλη φάντασμα αλλά μια πόλη της φαντασίας»
*Συμμετέχει η Χορωδία του Δήμου Αμμοχώστου υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του μαέστρου Νίκου Βήχα./Χορηγός επικοινωνίας είναι ο «Φιλελεύθερος».
*Ο Μάρκος Τράγκολας διετέλεσε διευθυντής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας/ Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους
