Πόσες συνεχείς απογοητεύσεις πρέπει να ζήσουμε για να αλλάξουμε Ρότα;

Πόσες συνεχείς απογοητεύσεις πρέπει να ζήσουμε για να αλλάξουμε Ρότα;

Του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Μ. ΠΕΤΡΙΔΗ,

Υποπτεράρχου (ΜΑ) ε.α.*

Πρόσφατα ακούσαμε πολλά από τα ΜΜΕ για τις περίφημες κυρώσεις της ΕΕ προς την Τουρκία εν όψει της Συνόδου Κορυφής της 15ης Σεπτεμβρίου 2020, που τελικά αναβλήθηκε για τις 22 Σεπτεμβρίου, ενώ στο μεσοδιάστημα βαφτίστηκαν περιοριστικά μέτρα, παρά το ότι αναμέναμε ασμένως μηχανισμούς αυτοματοποιημένης επιβολής κυρώσεων. Και παρά τις προσπάθειές μας να αποφύγουμε τα χειρότερα που μας ετοίμαζαν, φυσικά πήραμε μια πρώτη κρυάδα με την απόφαση της ΕΕ για την εργαλειοθήκη με απειλές κυρώσεων που θα της επιβληθούν αν η Τουρκία δεν σταματήσει τις μονομερείς προκλήσεις της. Αυτό που πράγματι κερδίσαμε ήταν να φύγει  για λίγο το ORUC REIS από την Ελληνική Υφαλοκρηπίδα και να πάει για συντήρηση στην Αττάλεια και κάποια ανάσα  χρόνου, μια επίσκεψη του Αμερικανού ΥΠΕΞ στην Κύπρο και την Χώρα μας χωρίς να πάει στην Άγκυρα και πολλές διπλωματικές παραινέσεις από τους Συμμάχους μας για επίλυση των διαφορών μας με πολιτισμένο τρόπο, με έναρξη διερευνητικών επαφών που συνεχώς παραπέμπονται για ευθετότερο χρόνο από τους γείτονες, επειδή το πλαίσιο της ατζέντας που άκουσαν από πολλά διπλωματικά χείλη ήταν περιορισμένο στην Υφαλοκρηπίδα και με βάση το Διεθνές Δίκαιο.

Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρείς, κόκκινες μπογιές στην σημαία μας στο Καστελόριζο, και νάτο και πάλι το ORUC REIS να κάνει σεργιάνι με βάση νέα NAVTEX στην περιοχή απο την οποία είχε προ ολίγου αναχωρήσει για συντήρηση.

Ευτυχώς για μάς που τολμήσαμε επιτέλους να αποκτήσουμε Α/Φ RAFALE από την Γαλλία που είναι η μόνη Χώρα που μας υποστήριξε έμπρακτα σε όλα τα επίπεδα. Ελπίζουμε ότι αυτήν την φορά δεν θα μας ξεφύγει να καταρτίσουμε ταυτόχρονα και τις απαραίτητες συμβάσεις για τα Όπλα τους και την Εν Συνεχεία Υποστήριξή τους.

Δυστυχώς όμως οι Αμερικανικές και Γερμανικές παρεμβάσεις ώστε να μήν προχωρήσουμε σε Στρατηγική Συμμαχία με την Γαλλία πέρασαν και έτσι χάσαμε μια μοναδική ευκαιρία να δείξουμε ότι πρώτα απ’ όλα είναι η ακεραιότητα της Πατρίδας μας, που ανά τους αιώνες αποδεικνύεται ότι κερδίζεται πρώτα με ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις και ύστερα με διπλωματικές κινήσεις υψηλής απόδοσης.

 

Ο πρωθυπουργός στην Θεσσαλονίκη μίλησε για την αυτοπεποίθηση που πρέπει να έχουμε για να πάμε μπροστά σε όλους τους τομείς. Δεν είναι όμως αυτοπεποίθηση να εξακολουθούμε να έχουμε ένα βεβλαμένο πλαίσιο Αμυντικών Προμηθειών όπως ο Ν.3978/2011 που ουσιαστικά με την απέραντη γραφειοκρατία που τον διακρίνει απαγορεύει ακόμη και τις άμεσες και επείγουσες προμήθειες Αμυντικού Υλικού που χρειαζόμαστε από χθές. Όταν απειλείται η Χώρα μας, οι Κυβερνώντες πρέπει να αίρονται στο ύψος των περιστάσεων και να προβαίνουν σε άμεσες ενέργειες ανάταξης του Οπλοστασίου μας, παρακάμπτοντας ολέθρια κατασκευάσματα όπως ο Ν.3978/2011, ώστε να εξαφαλισθούν χωρίς χρονοτριβές τορπίλλες, φρεγάτες, Αεροσκάφη και UCAV με τα όπλα τους, από οπουδήποτε είναι διαθέσιμα, μαζί με την Εν Συνεχεία Υποστήριξή τους, ακόμη και με απ’ ευθείας αναθέσεις όπως έγινε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με το θωρηκτό Αβέρωφ και όχι να αναλίσκονται σε ατέρμονες διαδικασίες και απαράδεκτες καθυστερήσεις όπως αυτές που πρόσφατα είδαμε από το Ελεγκτικό συνέδριο για τα Μ2000. Αλλά και ο Πρωθυπουργός θα πρέπει άμεσα να επικοινωνήσει με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ και να του εξηγήσει ότι είναι πολύ πιθανό να μην αποφευχθεί ένα θερμό επεισόδιο πριν τις Αμερικανικές εκλογές αν δεν ασκήσει την επιρροή του στον Τούρκο Πρόεδρο με τον τρόπο που και παλαιότερα είχε δηλώσει για διάλυση της Τουρκικής οικονομίας εν μιά νυκτί.  Και τούτο γιατί πρέπει να σκεφθεί ότι δεν μπορεί να πεί στον λαό ότι χάσαμε κάποια νησιά μας, ή τον Πόλεμο επειδή έπρεπε να ακολουθήσουμε τις διαδικασίες του Ν.3978/2011.

Αυτές μάλιστα τις μέρες (13.10.2020) που παρουσιάστηκε μια τεράστια ευκαιρία για την Κυβέρνηση, να θέλει και η Αντιπολίτευση, να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια σε Κρήτη, Ρόδο, Κάρπαθο, Κάσο & Καστελόριζο, σόφρων θα ήταν, αυτή η ευκαιρία να μήν πάει χαμένη. Τώρα που όλοι οι Έλληνες ομονοούν σ’ ένα τόσο βασικό ζήτημα, άποψή μας είναι ότι πρέπει άμεσα να προχωρήσουμε και όταν λέμε άμεσα εννοούμε πρίν τις εκλογές στις ΗΠΑ, όχι μόνο γιατί έχουμε όλα τα δίκια με το μέρος μας όπως έχουν ήδη πράξει άλλες 147 Χώρες, αλλά και επειδή είναι προφανές ότι δεν πρέπει να ανεχόμαστε άλλο να μας κοροιδεύουν οι Σύμμαχοί μας που επιδεικτικά κρατούν με λόγια ίσες αποστάσεις από μας και την Τουρκία, ενώ εν τοις πράγμασι ακολουθούν την γραμμή της Άγκυρας (ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία ώστε να μην διαταράξουν καθόλου τα δικά τους στρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα).

Αν μάλιστα θέλουμε να είμαστε προσεκτικοί ως Χώρα και να μην προκαλούμε τον «ευερέθιστο» γείτονα, θα μπορούσαμε να τον προειδοποιήσουμε να εγκαταλείψει τη «στρατηγική» των προκλητικών NAVTEXs, ειδικότερα δε αυτών που στοχεύουν στην καταπάτηση και παραβίαση της «εν δυνάμει» εθνικής μας κυριαρχίας, πλοτάροντας δηλαδή περιοχές εγγύτερα των 12 ναυτικών μιλίων από τις νησιωτικές μας ακτές.

Ειδικότερα, αναφορικά με την τελευταία NAVTEX, η περιοχή της οποίας αγγίζει τα 6,5 6,5 ναυτικά μίλια από τις ακτές της νήσου Μεγίστης, προτείνεται να εκδοθεί άμεσα είτε ρηματική ή ακόμη και υπογεγραμμένη διακοίνωση, δια της οποίας να διαμηνύεται στην Τουρκία, ότι αν δεν άρει την παράνομη και προκλητική NAVTEX, εντός 24 ωρών, η Ελλάδα θα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στη νήσο Μεγίστη, όπως φαίνεται στην ανωτέρω εικόνα.

Και τούτο γιατί η Τουρκία έχει πλήρως αποθρασυνθεί και δείχνει έμπρακτα καθημερινά ότι δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη της, ούτε τις παραινέσεις της Ουάσινγκτων ούτε και του Βερολίνου που στην παρούσα συγκυρία έχει την Προεδρία της ΕΕ. Και οι μεν ΗΠΑ δεν θέλουν να την χάσουν προς όφελος της Ρωσίας, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι  υπάρχει ένας τεράστιος ομφάλιος λώρος ανάμεσα στην Άγκυρα και το Βερολίνο από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι και τις μέρες μας, που συνεχώς γιγαντώνει τις σχέσεις των δύο αυτών Χωρών εις βάρος των συμφερόντων μας, αρχίζοντας από το δόγμα του Ζωτικού Χώρου (LEBENSRAUM) που έχει απόλυτα υιοθετήσει η Τουρκία εις βάρος όλων των γειτόνων της και καταλήγοντας στις τεράστιες εμπορικές συναλλαγές των δύο αυτών Χωρών όπως πολύ εύστοχα περιγράφει ο Γιάννης Μαρίνος σε πρόσφατο άρθρο του στο ΒΗΜΑ (11.10.2020). Αυτός είναι και ο βασικός λογος που η Γερμανία όχι μόνον κάνει τα πάντα για να αποφευχθούν οι κυρώσεις προς την Τουρκία αλλά φροντίζει και να την χρηματοδοτεί με 11 δις Ευρώ για να μην την στεναχωρήσει.

Αντίθετα όμως η Τουρκία δείχνει πολύ έντονα την σοβαρή ενόχλησή της από την στάση των Παρισίων επειδή έχει καταλάβει ότι Πρόεδρος Μακρόν έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν πρόκειται να ενδώσει στα νεο-οθωμανικά της όνειρα και προτίθεται να αναλάβει δράση για τους δικούς του λόγους.

Εδώ είναι λοιπόν η δεύτερη μεγάλη διπλωματική ευκαιρία που δεν πρέπει να απεμπολήσουμε. Η Τουρκία έχει τον τελευταίο ιδιαίτερα καιρό αναδειχθεί στον Ταραξία της περιοχής, έχοντας ανοίξει μέτωπα εκτός από την Ελλάδα και την Κύπρο με την  Γαλλία, την Συρία, το Ιράκ, την Αίγυπτο, την Λιβύη, την Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ, τα ΗΑΕ και μόλις πρόσφατα με την Αρμενία. Στρατηγικές Συμμαχίες και δημιουργία κοινού μετώπου με όλες αυτές της Χώρες που ευθέως βάλλονται από την Τουρκία με την ρητορική και τις δυνάμεις επέμβασής της, είναι η μόνη λύση για την διατήρηση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής και όχι να αναμένουμε σωτηρία ή έστω υποστήριξη από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, που περί άλλα τυρβάζουν γιατί έχουν αποδεδειγμένα άλλες προτεραιότητες. Εκτός και αν δεν το έχουμε ακόμη καταλάβει!

Μακάρι οι διπλωματικές μας προσπάθειες να αποδώσουν σην επικείμενη Συνοδο Κορυφής αλλά φοβούμεθα ότι η εσχάτη πλάνη θα είναι χείρων της πρώτης και θα μας παραπέμψουν στην Σύνοδο του Δεκεμβρίου!

15.10.2020

 (*) Ο Υποπτέραρχος (ΜΑ) ε.α. Δημήτριος Μ. Πετρίδης (22ας ΣΜΑ, τάξη 1974) είναι Μηχανολόγος Μηχανικός Πανεπιστημίου Πατρών (1981), Αεροναυπηγός Μηχανικός US NAVAL Postgraduate School (1986), Εκπρόσωπος Ελλάδος στο Δ.Σ της NAMSA (νυν NSPA 2001-2004), Aviation Programme Manager NATO Support & Procurement Agency (NSPA 2009-2017), Μέλος Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδος (ΑΑΚΕ), του Επιστημονικού Συλλόγου Μηχανικών Αεροπορίας (ΕΣΜΑ), του Συνδέσμου Αποφοίτων Σχολής Ικάρων (ΣΑΣΙ), του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛΙΣΜΕ), της Κιβωτού Ολιστικής Παιδείας Ε.Δ. και του ΔΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Στρατιωτικών (ΠΟΣ).

-Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους

Share this post