Πολιτική- Πολιτικοί- Άγνοια

Του Ανδρέα Παπαχαραλάμπους*

Ο Μανδραγόρας είναι φυτό με φαρμακευτικές και ναρκωτικές ιδιότητες. «Κοιμάται υπό μανδραγόρα».

Η ανωτέρω φράση, δηλώνει την κατάσταση του ανθρώπου που βρίσκεται σε πνευματική νάρκωση. Ειδικότερα, δηλώνει την κατάσταση εκείνου που διατελεί σε πλήρη άγνοια ορισμένων γεγονότων.

Χωρίς αγωνία παρακολούθησα τον προεκλογικό αγώνα για την ανάδειξη Ευρωπαίων και Ντόπιων Αρχόντων. Αυτός ο προεκλογικός αγώνας μου θύμισε την έναρξη και το τέλος ενός τρίμηνου πένθους.

Οι πολιτικοί αυτού του τόπου βρίσκονταν όλοι σε πνευματική νάρκωση και τελούσαν υπό πλήρη άγνοια των γεγονότων. Ο τόπος αυτός το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει προβλήματα. Αυτά τα προβλήματα ήταν και είναι γνωστά σε όλους.

Ο κόσμος ο οποίος γνωρίζει τα προβλήματα πολύ καλύτερα από τους Άρχοντες Πολιτικούς ανέμενε και αναμένει λύσεις, προτάσεις, εισηγήσεις, πολιτισμό και πάνω απ’ όλα γνώσεις.

Η μικρή χώρα μας μαστίζεται από προβλήματα, όπως Κυπριακό, μεταναστευτικό, ακρίβεια, διαφθορά, διαπλοκή, κυκλοφοριακό, παιδεία, αέριο και περιβάλλον.

Αν περιοριστώ στους τέσσερεις αρχηγούς των μεγάλων κομμάτων ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΕΛΑΜ και ΔΗΚΟ δυστυχώς δεν ακούσαμε καμίαν πολιτική θέση ή πρόταση έστω και για ένα από τα προβλήματα του τόπου. Κυρίαρχος στόχος μιας προεκλογικής χωρίς πολιτισμό, ήταν ποιό κόμμα θα τερματίσει πρώτο και ποιό τρίτο.

Για χρόνια τώρα δεν έχουμε δεξαμενή πολιτικής σκέψης, έχουμε όμως άγνοια πολιτικής σκέψης. Οι πολιτικοί μας ικανοποιούνται στο ν’ αφήνουν το χρόνο να κυλά με την ελπίδα να σκεπάσει όσο το δυνατό περισσότερα προβλήματα συγκυριακά.

Το κυπριακό πρόβλημα δημιουργήθηκε τον Μάϊο του 1961 με την απόφαση του «Μεγάλου Ηγέτη» Μακαρίου να συμμετάσχει στην σύνοδο των αδεσμεύτων. Δεν έφτανε μόνο αυτό επιχείρησε τη τροποποίηση του Συντάγματος με τα γνωστά δεκατρία σημεία.

 Έχουν περάσει εξήντα τρία χρόνια και δεν κατάφερε η ηγεσία μας να λύσει το πρόβλημα και δεν θα το λύσει μέχρι την τουρκοποίηση της Κύπρου.

Η απάντηση όλων των ηγετών είναι μόνο μία: «Δεν θέλει λύση η Τουρκία».

Τρανό παράδειγμα, ο Τέως και Νύν Πρόεδρος θυσίασαν περισσότερες ώρες για τη λύση του προβλήματος «χαλούμι» παρά για την λύση του κυπριακού.

Δεν θέλω να προβλέψω σε πόσα χρόνια θα λυθεί το πρόβλημα «χαλούμι». Δεν είναι απίθανο μετά από αρκετά χρόνια να ανακοινωθεί πως η Τουρκία δεν θέλει να λυθεί το πρόβλημα «χαλούμι».

Ξοδεύτηκαν ημέρες, ώρες να εξηγήσουν το ΑΚΕΛ και το ΕΛΑΜ τι πρεσβεύει το κόμμα τους. Ενώ είναι τόσο απλό, βασανίζονται και ταυτόχρονα βασανίζουν τον κόσμο τους.

Φίλοι αναγνώστες, πρέπει να αντιληφθούν οι πάντες ότι η πολιτική είναι επιστήμη. Δεν είναι τα κουμπαριλίκκια, οι γάμοι, οι βαφτίσεις, τα μνημόσυνα, η κατάθεση θεμέλιων λίθων και τ’ αποκαλυπτήρια.

Μια επίσκεψη σ’ ένα σύγγραμμα πολιτικής επιστήμης, μια απλή ανάγνωση των πολιτικών ιδιοσυγκρασιών ο κάθε αναγνώστης θ’ αντιληφθεί τι είναι κουμμουνισμός, τι είναι άκρα δεξιά, τι είναι άκρα αριστερά και τι είναι φασισμός.

Πολιτική ιδιοσυγκρασία δεν είναι τίποτε άλλο από τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο αντιδρά και εκδηλώνει ένα άτομο ή σύνολο ατόμων τα πολιτικά του αισθήματα και γενικά τα θέλω του και τον ψυχικό του κόσμο. Πολιτικό ταπεραμέντο, πολιτική ψυχοσύνθεση και πολιτικός χαρακτήρας.

Κουμμουνισμός είναι η ύπαρξη του κράτους ως μηχανισμού παγίωσης της εξουσίας της άρχουσας τάξης, όπως και οι ίδιες οι κοινωνικές τάξεις είναι πλέον περιττά.

Δημοκρατία και Δικτατορία του Προλεταριάτου είναι ο λαός με πρώτη την εργατική τάξη όπου έχει απόλυτον συμφέρον, να ανατρέψει την άρχουσα τάξη και το υπάρχον καπιταλιστικό σύστημα, για να εγκαθιδρύσει τη δικτατορία του προλεταριάτου ή εργατική δημοκρατία.

Φασισμός είναι η ριζοσπαστική ακροδεξιά υπερεθνικιστική ιδεολογία και πολιτική πρακτική που έχει ως στόχο να θέσει το έθνος, το οποίο ορίζει βάσει αποκλειστικών βιολογικών, πολιτισμικών και ιστορικών όρων, υπεράνω κάθε άλλης αξίας και να δημιουργήσει μια κινητοποιημένη εθνική κοινότητα.

Κομμουνισμός, Φασισμός, Άκρα Αριστερά και Άκρα Δεξιά απέχουν αρκετά από την δημοκρατία και τις δημοκρατικές διαδικασίες. Πρόκειται για ιδέες ατόμου ή συνόλου ατόμων που είναι λάτρεις του αυταρχισμού του δεσποτισμού, της αυθαιρεσίας, της εξουσιαστικής βίαιης και αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς.

Σ’ αυτή την τριμηνία πένθους ακούσαμε και τον όρο Λαϊκή Δεξιά. Αν αυτοί που επικαλούνται τον όρο Λαϊκή Δεξιά, υπονοούν τη Δεξιά που νοιάζεται τους φτωχούς και τους μη έχοντες είναι απαίδευτοι και ανιστόρητοι.

Για να είναι κάποιος δεξιός, απαραίτητα είναι λαϊκός, αλλά με σωστό περιεχόμενο. Δεν διαιρείς ποτέ το σύνολο του λαού. Νοιάζεσαι για την ελεύθερη δημιουργία και ανάπτυξη με ίσες προϋποθέσεις για τον κάθε πολίτη. Οφείλουμε να επανεύρουμε τις φυσικές σταθερές αξίες και να προσδιορίσουμε ιδέες και κοσμοθεώρηση μακριά από διχαστικά δίπολα και διαστροφή εννοιών.

Φτάσαμε στο τέρμα πρέπει να καθορίσουμε την νέα πολιτική για την νέα πραγματικότητα. Λυπούμαι πραγματικά που επαναλαμβάνω θέσεις και απόψεις μου. Με το γενικό όρο πολιτική εννοείται το σύνολο των μέτρων που λαμβάνεται και των μεθόδων και διαδικασιών που ακολουθούνται, μέσω των οποίων, ομάδες ανθρώπων οργανώνονται και λειτουργούν προκειμένου να πετύχουν με τον αποτελεσματικότερο τρόπο και με το μικρότερο δυνατό κόστος τους σκοπούς που επιδιώκουν σε διάφορους τομείς δραστηριοτήτων. Η πολιτική είναι συνυφασμένη με την εξουσία και τη δύναμη που πηγάζει από αυτή.

Απευθύνομαι στους «Πολιτικούς» μας. Η άσκηση της πολιτικής αποτελεί τέχνη και επιστήμη που αφορά σε παραγωγή ιδεών και στον τρόπο εφαρμογής τους, τόσο σε ζωτικά ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης και υπόστασης, καθώς επίσης και σε όλα τα υπόλοιπα θέματα που αφορούν στο κοινωνικό σύνολο, στον πολίτη, στον εργαζόμενο, στο πάσχοντα κ.τ.λ.

Όταν η πολιτική επιδιώκει να διατηρηθεί ή να κατακτήσει ένα κόμμα την εξουσία ως αυτοσκοπό, τότε υπεισέρχεται η διαφθορά, η κατάχρηση εξουσίας, το «χρήμα», και οι περισσότεροι πολίτες (ψηφοφόροι) απογοητεύονται και παύουν να ενδιαφέρονται γι’ αυτά που τους αφορούν, με κίνδυνο τα αποτελέσματα να είναι ολέθρια σε όλους τους τομείς.

Η εμφάνιση του Φειδία στο πολιτικό γίγνεσθαι δεν είναι τυχαία. Πολιτικοί και πολιτική αυτής της χώρας, ο Φειδίας δεν ήλθε μόνος του, τον φέρατε

*Τα ενυπόγραφα κείμφενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους