«”Πολεμούν σαν στρατιώτες, πεθαίνουν σαν παιδιά”. -Η αποστολή της Εκκλησίας στην Αφρική και η στρατολόγηση παιδιών».
Στην εξαίρετη εισήγηση του ο Θ. Παπαθανασίου , ο οποίος έχει ενδιατρίψει πολύ στην αφρικανική πραγματικότητα και στην Ιεραποστολή, μεταξύ άλλων, επεσήμανε: “… επειδή το ζήτημα δεν είναι ένας αφηρημένος, γενικόλογος (και τελικά πονηρός) “ανθρωπισμός”, αλλά ο κόπος για ανάγνωση της πραγματικής πραγματικότητας – πέρα από τον ναρκισσισμό του “ανεπτυγμένου” κόσμου. Στην προτελευταία φράση μου ακουμπά μεγάλο βάρος της καρδιάς μου: «Η οπτική του Ευαγγελίου δεν είναι ένας νεφελώδης πασιφισμός, ο οποίος κλείνει τα μάτια στις άδικες δομές του αιώνος τούτου και εν τέλει βγάζει λάδι τους δυνάστες. Η οπτική του Ευαγγελίου είναι ουσιωδώς ειρηνοποιός, διότι εμπεριέχει έναν πόλεμο: εμπεριέχει την ρήξη με τις δυνάμεις του θανάτου. Η βία δεν ξεκινά με το τράβηγμα της σκανδάλης, αλλά με τους παράγοντες που γεννούν τον πόλεμο”.
Πριν δείτε το βίντεο με την εισήγηση του Θ. Παπαθανασίου, θα ήθελα να σημειώσω ότι , αν και κατά τρία χρόνια είμαι μεγαλύτερος του, αναπτύξαμε φιλία , όταν είμαστε μαθητές στο Γυμνάσιο του Βύρωνα , και την διατηρούμε παρά το πέρασμα 48 χρόνων.
Μάλιστα, την προπερασμένη εβδομάδα, που ήμουν στην Αθήνα, ανταμώσαμε σε ένα καφεζαχαροπλαστείο, στην γνωστή πλατεία του Αγίου Λαζάρου( Βύρωνας) και ανταλλάξαμε απόψεις για πολλά και διάφορα.
Η χαρά της συνάντησης έγινε μεγαλύτερη , καθώς την ώρα του αποχαιρετισμού ο Θανάσης μου προσέφερε τα δύο τελευταία βιβλία του: “Βασιλιάς και Θερμοστάτης-Το οικουμενικό όραμα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, η πανουργία της δουλείας και ένας θεολογικός εμφύλιος” ( Εκδόσεις Manifesto, Αθήνα 2019) , “Θάνατος, ο μελλοθάνατος-Μια προσπάθεια χριστιανικής ματιάς στον Θάνατο, την Ανάσταση και την Ελπίδα”(Εκδόσεις Σταυροδρόμι, Αθήνα 2022). Τον ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας.
Α. ΒΙΚ
– “Οι “Νόμοι των Ομηριτών”: Ιεραποστολική προσέγγιση και ιστορική-νομική συμβολή” (διδακτορική διατριβή, εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα 1994),
– “Ανεστιότητα και παραπεμπτικότητα: Κριτικές προσεγγίσεις στα θεολογικά δρώμενα” (εκδ. Αρμός, Αθήνα 1998),
– “Ο Θεός μου ο αλλοδαπός” (εκδ. Ακρίτας 2007),
– “Ορθόδοξη θεολογία και κοινωνική δικαιοσύνη” (εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 2002),
– “Με την ψυχή στα Πόδια: Από το μνήμα το κενό στους δρόμους του κόσμου” (εκδ. Εν Πλω, Αθήνα 2007),
– “Η Εκκλησία γίνεται όταν ανοίγεται: Η ιεραποστολή ως ελπίδα και ως εφιάλτης” (εκδ. Εν Πλω, Αθήνα 2008).
