Περί σημείων και τεράτων ή περί ανέμων και υδάτων;
Του Δρ. Αναστασίου Βαβούσκου*
Προσφάτως δημοσιεύθηκε στην έγκριτη εφημερίδα «Φιλελεύθερος» και αναδημοσιεύθηκε στην Κύπρο και στην Ελλάδα, ένα άρθρο υπό τον τίτλο «Αββακούμ: Σημεία και τέρατα στην απόφαση του Συνοδικού Δικαστηρίου – Ο Νεκτάριος εμιμείτο τη φωνή του Οσίου Προκοπίου» (το ορθόν είναι προφανώς «Πορφυρίου») του συνεργάτη σας Β. Βασιλείου.
Έχω την αίσθηση, ότι τα σημεία και τέρατα δεν προκύπτουν από την απόφαση αλλά από το ίδιο το δημοσίευμα. Και θα γίνω πιο σαφής.
Α. Καταρχήν, το δημοσίευμα αναφέρει, ότι η εφημερίδα έχει στη κατοχή της την απόφαση της Ιεράς Συνόδου. Επ’ αυτού, δύο παρατηρήσεις:
Πρώτον, οι εκκλησιαστικές δίκες γίνονται κεκλεισμένων των θυρών και γι’ αυτό τον λόγο, οι αποφάσεις των εκκλησιαστικών δικαστηρίων δεν δημοσιεύονται. Πώς βρέθηκε, λοιπόν, η μη δημοσιεύσιμη απόφαση στην κατοχή τρίτων προσώπων, τα οποία μάλιστα και την δημοσίευσαν;
Δεύτερον, από την στιγμή που οι αποφάσεις των εκκλησιαστικών δικαστηρίων είναι μη δημοσιεύσιμες, και αφορούν μόνον τους ίδιους τους κατηγορουμένους, η δημοσίευση τους από πρόσωπα, εξαιρουμένων των κατηγορουμένων, θέτει ζήτημα παραβιάσεως της προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Η΄ κάνω λάθος; Σ’ αυτήν δε την περίπτωση, πιθανόν να χρειασθεί να εξεταστούν οι ευθύνες των προσώπων, που με τις πράξεις τους ή τις παραλείψεις τους είναι υπεύθυνα για την διαρροή όχι απλώς του περιεχομένου της αποφάσεως αλλά της ίδιας της αποφάσεως. Και το μόνο σίγουρο είναι, ότι για την δημοσιοποίηση της αποφάσεως δεν έχουν ευθύνη οι τρεις αδίκως καταδικασθέντες μοναχοί.
Β. Το δημοσίευμα αναφέρει ρητώς και κατηγορηματικώς, ότι «για ευνοήτους λόγους καταγράφει μόνο αποσπάσματα (εννοείται από την απόφαση) αποφεύγοντας τις λεπτομέρειες κυρίως στην πτυχή των σεξουαλικών αδικημάτων».
Επειδή διάβασα αναλυτικώς την απόφαση της Ιεράς Συνόδου, την οποία έχω νομίμως στην κατοχή μου ως συνήγορος των τριών αδίκως καταδικασθέντων μοναχών, και έχοντας ήδη σχολιάσει και αναλύσει τα σφάλματα της, που αποδεικνύουν, ότι όχι μόνον δεν είναι έγκυρη δικαστική απόφαση αλλά δεν είναι καν δικαστική απόφαση, είμαι σε θέση να γνωρίζω επακριβώς και αυτολεξεί το περιεχόμενο της.
Γι’ αυτό είμαι επίσης σε θέση να σας διαβεβαιώσω, ότι ο συντάκτης του δημοσιεύματος ελέγχεται για την ειλικρίνεια του και την μη αντικειμενική παρουσίαση του θέματος που διαπραγματεύεται, όταν υποστηρίζει, ότι αποφεύγει τις λεπτομέρειες κυρίως στην πτυχή των σεξουαλικών πράξεων, αφήνοντας υπονοούμενο, ότι η απόφαση έχει λεπτομέρειες στην περιγραφή σεξουαλικών πράξεων. Και τούτο για δύο πασιφανείς λόγους:
Πρώτον, διότι στην απόφαση της Ιεράς Συνόδου δεν υπάρχουν λεπτομέρειες ως προς τα σεξουαλικά αδικήματα, αλλά μόνο μονολεκτική αναφορά των αδικημάτων αυτών. Και τούτο, διότι ούτε από τις μαρτυρικές καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας αποδείχθηκαν σεξουαλικά αδικήματα αλλά ούτε και από το νοθευμένο και παρανόμως κτηθέν οπτικοακουστικό υλικό προέκυψαν τέτοια αδικήματα.
Δεύτερον, διότι, αν εξαιρέσουμε τα τυπικά στοιχεία της αποφάσεως (τα ονόματα των Ιεραρχών, τους ιερούς κανόνες, τις κατηγορίες και τις υπογραφές των Ιεραρχών), καθώς και κάποιες λέξεις, όλο το υπόλοιπο κείμενο της αποφάσεως, είναι τα δήθεν αποσπάσματα, που παρατίθενται στο δημοσίευμα από τον αρθρογράφο. Δηλαδή, ο συντάκτης του άρθρου δημοσιεύει συγκεκαλυμμένως το πλήρες κείμενο της αποφάσεως, βεβαιώνοντας αναληθώς τους αναγνώστες, ότι δήθεν δημοσιεύει αποσπάσματα αυτής. Όμως, τα δημοσιευόμενα αποσπάσματα είναι όλη η απόφαση, σπασμένη σε κομμάτια.
Συνεπώς, τα γραφόμενα του συντάκτη του άρθρου προκαλούν μεν εντυπωσιασμό των αναγνωστών αλλά διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Εκτός, αν το κείμενο της αποφάσεως που έχει στην κατοχή του ο συντάκτης του άρθρου, είναι διαφορετικό από αυτό, που επιδόθηκε στους τρεις αδίκως καταδικασθέντες μοναχούς. Σ’ αυτήν την περίπτωση, εγώ πάω πάσο. Αλλά τότε πρέπει να αναζητηθούν άλλες ευθύνες.
Γ. Δεν αναρωτήθηκε ο συντάκτης του άρθρου αυτού:
α) πώς γίνεται τρία πολυσέλιδα κατηγορητήρια και μία κοινή απολογία, περίπου εκατό (100) σελίδων, να χωρέσουν σε μία τρισέλιδη απόφαση; Που είναι μέσα στην απόφαση οι είκοσι και πλέον ενστάσεις που κατατέθηκαν, που είναι οι καταθέσεις των μαρτύρων στο ακροατήριο, που είναι η απολογία των τριών κατηγορουμένων;
β) πώς γίνεται ο π. Νεκτάριος να καταδικάζεται, διότι είχε δήθεν συνείσακτη γυναίκα στο μοναστήρι, δηλαδή ερωμένη εγκατεστημένη στο μοναστήρι, χωρίς ποτέ να εμφανίζεται αυτή η γυναίκα, χωρίς ποτέ να την δει κανένας, χωρίς ποτέ να την αναζητήσει η εκκλησιαστική δικαιοσύνη; Και ταυτοχρόνως, αν και «straight» κατά το κατηγορητήριο, αφού έχει συνείσακτη γυναίκα, να τελεί πράξεις αρσενοκοιτίας με τον π. Πορφύριο, να είναι δηλαδή ομοφυλόφιλος, για τις οποίες πράξεις ουδείς μάρτυρας κατηγορίας είδε κάτι ή εν γένει γνώριζε αλλά και ουδέν προέκυψε από το παράνομο και επεξεργασμένο αποδεικτικό υλικό; Και μάλιστα, με αναγνώριση των παραπάνω και από μέλη και των δύο Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων;
γ) πώς γνωρίζει, ότι «η Ιερά Σύνοδος, ακόμη και να ήθελε, δεν είχε άλλη επιλογή από την επικύρωση της καθαίρεσης που επέβαλε το Δικαστήριο της Εκκλησίας»; Μάλλον, δεν γνωρίζει ο συντάκτης την ποινή της αργίας. Ή ακόμη περισσότερο, δεν γνωρίζει ο συντάκτης του άρθρου, ότι οι μοναχοί για παραπτώματα μοναχών δικάσθηκαν (όπως η παραμέληση καθηκόντων Ηγουμένου) αλλά ως κληρικοί καταδικάσθηκαν. Και έτσι, αντί να καταδικασθούν ως μοναχοί σε κάποιο επιτίμιο, καταδικάσθηκαν ως κληρικοί σε καθαίρεση. Και ερωτώ, για λιποταξία καταδικάζεις αξιωματικό ή απλό πολίτη; Αξιωματικό, βεβαίως. Τότε πώς καταδικάζεις μοναχό σε καθαίρεση για παραπτώματα μοναχού;
Είναι προφανές ότι ο συντάκτης του άρθρου δεν ερεύνησε το θέμα, όπως θα όφειλε. Όπως επίσης:
– Δεν γνωρίζει εγκύρως, τι κατέθεσαν οι μάρτυρες και ιδίως, τι κατέθεσαν οι μάρτυρες κατηγορίας.
– Δεν γνωρίζει, ότι τόσον ο κατήγορος κληρικός των τριών αδίκως καταδικασθέντων μοναχών, όσον και ο αρχιδιάκονος του Μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐα και μάρτυρας κατηγορίας, βρίσκονται κατηγορούμενοι ενώπιον της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης, εξαιτίας των όσων κατέθεσαν ενώπιον του Εξαμελούς Συνοδικού Δικαστηρίου με αυτεπάγγελτες ενέργειες της Εκκλησίας της Κύπρου.
– Δεν γνωρίζει, ότι κανένας εμπειρογνώμονας δεν εμφανίσθηκε στο Δικαστήριο, για να εκθέσει τα πορίσματα της πραγματογνωμοσύνης του.
– Δεν διάβασε το προσφάτως δημοσιευμένο άρθρο μου, για τα λάθη της αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου.
Εγώ πάντως, τον καλώ, να δημοσιεύσει όλο το κείμενο της αποφάσεως, για να καταλάβουν και οι αναγνώστες, ποιος λέει την αλήθεια. Εγώ ή ο συντάκτης του άρθρου. Εγώ πάντως τη σύγκριση δεν την φοβάμαι.
Και δράττομαι της ευκαιρίας, για να ζητήσω από τον συντάκτη του άρθρου – εφόσον βεβαίως θέλει να κάνει πρωτότυπη και πρωτογενή έρευνα και να ρίξει φώς στην υπόθεση – να δώσει απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα:
- Επιτρέπεται η εισβολή κουκουλοφόρων σε μοναστήρι;
- Μπορούν κειμήλια και ιερά σκεύη ενός μοναστηριού να αφαιρεθούν από τον Μητροπολίτη;
- Μπορεί ένας Μητροπολίτης να κλείσει μοναστήρι, ενώ έχει υποχρέωση να επιβλέπει τη σωστή λειτουργία τους, δηλαδή να φροντίζει να είναι ανοικτά;
- Για ποια κανονικά παραπτώματα ακριβώς τιμώρησε ο Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής τα μέλη της Αδερφότητας στις 5 Μαρτίου 2024;
- Μπορούσε ο Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής να δικάσει τα μέλη της Αδελφότητας και για ποινικά αδικήματα ως ποινικό δικαστήριο, όπως ομολογεί εγγράφως, ότι έκανε;
- Αφού δικάσθηκαν από τον Μητροπολίτη τους στις 5 Μαρτίου, γιατί αυτός τους ξανάστειλε να ξαναδικασθούν;
- Μήπως κακώς τα μέλη της Αδελφότητας τιμωρήθηκαν με την ποινή της καθαιρέσεως, που είναι για κληρικούς, από τη στιγμή που κατά το κατηγορητήριο τους αποδίδονται πράξεις, που μόνον ως μοναχοί μπορούσαν να τελέσουν, οπότε θα έπρεπε να τους επιβληθεί απλώς ένα επιτίμιο, όπως προβλέπει ο Καταστατικός Χάρτης;
- Τι είναι τα περιβόητα βίντεο; Πόσα είναι; Πώς αποκτήθηκαν;
- Ποιός έδωσε στην δημοσιότητα τα βίντεο αυτά;
- Ποιός προκάλεσε τον σκανδαλισμό; Οι μοναχοί ή αυτός που τα δημοσιοποίησε;
- Είναι αληθές, ότι αρκετοί από τους μάρτυρες κατηγορίας ήταν κληρικοί του Μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής και γι’ αυτό τελούσαν υπό τον έλεγχό του και δεν μπορούσαν να είναι μάρτυρες κατηγορίας;
12. Διέλυσε νομίμως ο Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής την Ιερά Μονή Οσίου Αββακούμ; Αν ναι, που είναι η απόφαση του Ηγουμενοσυμβουλίου αυτής και η σύμφωνη γνώμη του ιδίου και η αποστολή των εγγράφων αυτών στην Ιερά Σύνοδο;
13. Εκδιώχθηκε νομίμως η Αδελφότητα από την Ιερά Μονή Οσίου Αββακούμ;
14. Μπορεί ο Μητροπολίτης από μόνος του να διαγράψει μοναχούς από μία Ιερά Μονή;
15. Πήρε νομίμως το δάνειο η Ιερά Μητρόπολη Ταμασού και Ορεινής από την Ιερά Μονή Οσίου Αββακούμ σύμφωνα με τις διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη;
16. Μήπως το σύστημα καμερών ασφαλείας της Ιεράς Μονής Οσίου Αββακούμ δεν είχε την δυνατότητα να αποθηκεύει στο i-cloud, ό,τι κατέγραφαν οι κάμερες;
Δηλώνω εκ των προτέρων, ότι είμαι στην διάθεση του κ. Βασιλείου, όταν αποφασίσει να κάνει έρευνα, να του παράσχω κάθε δυνατή βοήθεια.
Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα μέσα από αυτό το άρθρο να διαβεβαιώσω το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας της Κύπρου, ότι η δικαίωση και η αποκατάσταση των τριών αδίκως καταδικασθέντων μοναχών θα έλθει. Θα αργήσει λίγο, αλλά θα έλθει. Διότι ακόμη δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη.
Και όπως λέει και ο σοφός λαός: «γελάει καλά, όποιος γελάει τελευταίος».
Ο Δρ. Αναστάσιος Βαβούσκος είναι Δικηγόρος και Άρχων Ασηκρήτης της Μ.τ.Χ.Ε./ Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους.
