Περί Πάντων των πραγμάτων και περί τίνων άλλων

Περί Πάντων των πραγμάτων και περί τίνων άλλων

Του Ανδρέα Παπαχαραλάμπους*

Ψάχνοντας την κουλτούρα άλλων χωρών στην Ευρώπη χωρίς δυσκολία θ’ αντιληφθεί κάποιος ότι για τα πάντα είμαστε γνώστες και ακόμα για κάποια άλλα. Πουθενά δεν έχουμε λάθος και αν μας το υποδείξει κάποιος είναι εχθρός.

Έχουμε έτοιμες τις δικαιολογίες και τους φταίχτες, μετρούμε τις ζημιές και τις απώλειες και αντικαθιστούμε το δράμα με συναυλίες, χορωδιακά άσματα, εκδηλώσεις, ομιλίες για να εξηγήσουμε στο κόσμο ποιοι μας έφεραν ως εδώ- εμείς «εν τζαι».

Για τις συμφωνίες της Ζυρίχης φταίει η Μεγάλη Βρετανία και ο Καραμαλής Κωνσταντίνος. Αυτοί οι δύο φταίνε. Εξ’ άλλου γιατί να φταίει κάποιος από εμάς. Εμείς παλληκαρήσια έχοντας στο πλευρό μας το θάνατο, ζητήσαμε την ελευθερία μας και την Ένωση με την Ελλάδα.

Πού είναι το πρόβλημα; Επειδή σκοτώναμε τους Άγγλους γιατί θέλαμε Ένωση και οι Άγγλοι μας έλεγαν να περιμένουμε; Βεβαίως φταίει και η Ελλάδα. Αυτή δεν είναι που μας είπε να μη προχωρήσουμε σε ένοπλο αγώνα; Ο Καραμαλής δεν είναι αυτός που δήθεν πίεσε τον Μακάριο να υπογράψει τις συμφωνίες;

Τι σχέση έχει αν ο Γρίβας ήταν επιλογή του Μακαρίου; Τι σχέση έχει αν ήταν Χίτης; Ήταν ο μόνος; Τι σχέση έχει αν ο Γρίβας ήταν Βασιλόφρων; Και ο Μακάριος ήταν Βασιλόφρων.

Οι συμφωνίες της Ζυρίχης περιλάμβαναν ως εγγυήτριες δυνάμεις την Μεγάλη Βρετανία, την Ελλάδα και την Τουρκία. Οι τρείς αυτές χώρες ανήκαν στη Δύση και στο ΝΑΤΟ.

Το 1961 ο Μακάριος με την προτροπή του Κανταφικού Βάσου Λυσσαρίδη και του πλήρως ελεγχόμενου από την Σοβιετική Ένωση ΑΚΕΛ ν’ ακολουθήσει η Κύπρος την Πολιτική των Αδεσμεύτων και παρά τις διαφωνίες του αντιπροέδρου Κουτσιούκ το 1961, παρέστη στην συνέλευση των αδεσμεύτων ως «μέγας» ηγέτης.

Οι πολιτικοί μας οι οποίοι «Περί Πάντων των πραγμάτων και περί τίνων άλλων ακόμη», για το γεγονός αυτό ισχυρίζονται ότι την ευθύνη έφεραν η Μεγάλη Βρετανία και η Αμερική οι οποίοι ήθελαν να μας διοικούν.

Δεν φτάνει που μας ανάγκασαν να δεχτούμε λύση, δεν φτάνει που το Σύνταγμα ήταν δοτό θα μας πουν γιατί ενταχθήκαμε στο κίνημα των Αδεσμεύτων; Δεν συμφωνούσε όμως ο Κουτσιούκ. Καλά ποιος είναι ο Κουτσιούκ; Η Κύπρος είναι Ελληνική και θα παραμείνει Ελληνική.

Ο «μεγάλος ηγέτης» δεν κάνει λάθη. Το 1963, και αφού για τρία χρόνια ταλαιπωρούσαμε τους Τουρκοκύπριους, ο Μακάριος θυμήθηκε την μη λειτουργικότητα του Συντάγματος.

Προσπάθησε να προβεί στην τροποποίησή του, αντέδρασαν οι Τούρκοι και οι Τουρκοκύπριοι και καταφέραμε την πρώτη διχοτόμηση.

Οι απαντήσεις και οι δικαιολογίες έτοιμες. Σε τι φταίει ο Μακάριος; Οι Τούρκοι ήσαν πανέτοιμοι για επίθεση. Να παραμείνουν μέσα στους θύλακες να δούμε πόσο θα αντέξουν. Φτιάξαμε ένοπλες ομάδες, του Σαμψών, του Λυσσαρίδη, ιδρύσαμε την Οργάνωση Ακρίτας και μετέπειτα το Εθνικό Μέτωπο.

Ο κοσμάκης σε καθημερινή βάση βομβαρδίζετο με φτηνές δικαιολογίες και απαντήσεις. Θ’ αφήσουμε τους Τούρκους να μας φάνε; Τι δικαιώματα έχουν οι Τουρκοκύπριοι;

Την Ελληνικότητα αυτού του τόπου την διαλαλούσαν σε μνημόσυνα, αποκαλυπτήρια και κηδείες, ο Μακάριος, ο Γρίβας, ο Κόσιης, ο Γιωρκάτζης, ο Λυσσαρίδης και ο Τάσσος.

Αφού έπλαθαν ιστορίες, αποκοίμιζαν τον κόσμο και τον νάρκωναν. «Οι θυσίες δεν θα πάνε χαμένες», «χύθηκε αρκετό αίμα για να ενωθούμε με την μητέρα πατρίδα».

Το καράβι όμως που ονομαζόταν Κύπρος άρχισε να φθείρεται και υπαίτιοι δεν ήσαν άλλοι από τους τότε «ηγέτες» της Ελληνοκυπριακής πλευράς. Μακάριο, Γρίβα, Κληρίδη, Λυσσαρίδη, Παπαϊωάννου, Παπαδόπουλο, Γιωρκάτζη και Κόσιη.

Οι δικαιολογίες και οι ψεύτικες απαντήσεις τέλειωσαν για όλους μας. Το 1974 με τους μεν εναντίον των δε μας προέκυψε το Πραξικόπημα και μετά η Τούρκικη Εισβολή. Βρήκαμε όμως τους υπεύθυνους τους υπαίτιους, τους προδότες και τους πατριώτες. Φταίουν οι Αμερικάνοι, οι Βρεττανοί, η Χούντα, η ΕΟΚΑ Β΄, ο Μακάριος και τόσοι άλλοι.

Εμείς; Εμείς σε τι φταίμε και γιατί να φταίμε; Το δράμα είναι γιατί ποτέ δεν αντιλαμβανόμαστε πού φταίμε και γιατί φταίνε. Ξόδεψαν μικρά και μεγάλα κράτη χρόνο για την λύση του προβλήματος μας, το οποίο πρόβλημα εμείς το αρχίσαμε, εμείς το μεγαλώσαμε και εμείς το συνεχίζουμε.

Η λύση του 1978 ήταν λύση δυτικής προέλευσης. Ο αντιπρόσωπος της Μόσχας ΑΚΕΛ με συνοδοιπόρο του τον Σπύρο Κυπριανού την απέρριψαν για το χατίρι του Μακροχρόνιου.

Μας προέκυψαν οι δείχτες Γκάλη, όμως ακολουθούσαν Προεδρικές εκλογές οι οποίες είχαν προτεραιότητα έναντι της λύσης. Σαν λαός συνηθίσαμε την κατοχή και η κάθε λύση θα μας τάραζε τα νερά.

Το 2004 μας κάλεσαν να δεχτούμε το Σχέδιο Ανάν σαν λύση με τις κάποιες τροποποιήσεις αν το επιδιώκαμε. Εδώ και αν έπεσαν δικαιολογίες. Τα πετρέλαια μας θα τα πάρουν οι Βρεττανοί. Οι Τούρκοι δεν θα τηρήσουν τις συμφωνίες. Μα σύντομα θα είμαστε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

«Να το απορρίψουμε και μπαίνοντας στην Ε.Ε. θα λυθεί το πρόβλημα στη βάση μιας Ευρωπαϊκής Λύσης.

Αυτοί που αντιλαμβάνοντο τι θα επακολουθήσει αν δεν υπάρξει λύση ήσαν προδότες.

Έγιναν προσπάθειες να πεισθούν οι πατριώτες για λύση πλην όμως «καμήλα κλάννει στο Πεντάκωμο». Φτάσαμε στο περιβόητο Κράν Μοντανά. Εκεί μίλησε το ουίσκι, «εγώ φεύγω». Οι συνομιλίες διακόπηκαν με την πλήρη ευθύνη του τέως και του νυν Προέδρου.

Φίλοι αναγνώστες και εδώ υπάρχει απάντηση. «Θα αρχίσουν οι συνομιλίες απ’ εκεί που μείναμε». Να λέμε όμως την αλήθεια, λύσαμε το πρόβλημα της τροφοδότησης των Παλαιστινίων με το Αμάλθεια.

Νίκο Χριστοδουλίδη. Όντως θέλετε λύση και αν θέλετε λύση ποιά είναι αυτή η λύση;

Η προεκλογική σας στηρίχτηκε στη ρήση «Περί Πάντων των πραγμάτων και περί τίνων άλλων ακόμη». Απαντώ. « Ανδρών φαύλων όρκον εις ύδωρ γράφε».

   *Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους.  / ΦΩΤΟ:  Κραν Μοντανά, polignosi.com

 

Share this post