Πάπας Φραγκίσκος : Η πίστη δεν είναι το όπιο του λαού, αλλά συνάντηση και υπηρεσία

Για να γιορτάσει τα 88α γενέθλιά του, ο Πάπας Φραγκίσκος κυκλοφόρησε αρκετά αποσπάσματα από την αυτοβιογραφία του «Hope» (Ελπίδα), η οποία θα φτάσει στα ράφια των βιβλιοπωλείων τον Ιανουάριο, εξιστορώντας την παιδική του ηλικία στο Μπουένος Άιρες και τις υλικοτεχνικές δυσκολίες της επίσκεψής του στο Ιράκ το 2021. Η αυτοβιογραφία του Πάπαείναι  γραμμένη σε συνεργασία  με τον Κάρλο Μούσο.

Το βιβλίο, που εκδόθηκε από τον ιταλικό εκδοτικό οίκο Mondadori, θα κυκλοφορήσει στις 14 Ιανουαρίου σε περισσότερες από 100 χώρες. Σήμερα, 17 Δεκεμβρίου 2024 – στα 88α γενέθλια του Πάπα – δύο ιταλικές εφημερίδες η “La Repubblica” και “Il Corriere della Sera” δημοσίευσαν μερικά αποσπάσματα.

Παιδική ηλικία στο Flores barrio

«Όταν κάποιος μου λέει ότι είμαι  Πάπας, προσεύχομαι να είμαι άξιος γι’ αυτό», λέει ο Πάπας Φραγκίσκος, καθώς θυμάται τον «περίπλοκο, πολυεθνικό, πολυθρησκευτικό και πολυπολιτισμικό μικρόκοσμο» του Flores barrio στο Μπουένος Άιρες, όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια.

«Οι διαφορές ήταν φυσιολογικές και σεβόμασταν ο ένας τον άλλον», λέει, επισημαίνοντας τις σχέσεις του με καθολικούς, εβραίους και μουσουλμάνους φίλους.

Οι «σύγχρονες Μαγδαληνές»

Ο Πάπας Φραγκίσκος μιλάει για τις εμπειρίες της παιδικής του ηλικίας όταν είδε στους δρόμους του Μπουένος Άιρες (πόρνες), αποκαλώντας την εικόνα τους «πιο σκοτεινή και δύσκολη πλευράς της ύπαρξης».

Ως επίσκοπος, τέλεσε τη Θεία Λειτουργία για μερικές από αυτές τις γυναίκες που είχαν αλλάξει  τη ζωή τους.

Θυμάται μια γυναίκα, ονόματι Πορότα, να του λέει: «Έχω δουλέψει  παντού – ακόμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κέρδισα χρήματα και μετά ερωτεύτηκα έναν μεγαλύτερο άνδρα που ήταν εραστής μου. Όταν πέθανε, άλλαξα τη ζωή μου. Έχω σύνταξη τώρα και πηγαίνω να κάνω μπάνιο ηλικιωμένους σε γηροκομεία που δεν έχουν κανέναν να τους φροντίσει. Δεν πηγαίνω πολύ στη Θεία Λειτουργία και έκανα τα πάντα με το σώμα μου, αλλά τώρα θέλω να φροντίσω τα σώματα που κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται».

Ο Πάπας Φραγκίσκος την αποκαλεί «σύγχρονη Μαγδαληνή». Η Πορότα τον κάλεσε για τελευταία φορά, από το νοσοκομείο, λίγο πριν πεθάνει, για να λάβει το Χρίσμα των Ασθενών και τη Θεία Κοινωνία.

«Πέθανε καλά – όπως «οι τελώνες » που «προηγούνται ημών στη βασιλεία του Θεού» (Μτ 21:31). Την αγαπούσα πολύ. Ακόμα και τώρα, δεν ξεχνάω ποτέ να προσεύχομαι γι’ αυτήν την ημέρα του θανάτου της», γράφει.

Φιλία με τον «πατέρα Πέπε»

Ο Πάπας θυμάται τους φυλακισμένους που έφτιαχναν βούρτσες ρούχων και αφηγείται τη φιλία του με τον πατέρα José de Paola, γνωστό ως «πατέρα Pepe», πάστορα στο Virgen de Caacupé στη Villa 21. Ο Πάπας, τότε Jorge Mario Bergoglio, υποστήριξε τον πατέρα Pepe σε μια επαγγελματική κρίση.

Μιλώντας για εκείνες τις οριακές περιοχές όπου «το κράτος ήταν απών για σαράντα χρόνια» και ο εθισμός στα ναρκωτικά είναι «μια μάστιγα που πολλαπλασιάζει την απελπισία», ο Πάπας επιβεβαιώνει ότι «σε αυτές τις περιφέρειες, τις οποίες η Εκκλησία πρέπει όλο και περισσότερο να κάνει κέντρο της, μια ομάδα λαϊκών ανθρώπων και ιερέων, όπως ο πατέρας Pepe, ζουν και μαρτυρούν το Ευαγγέλιο κάθε μέρα, μεταξύ εκείνων που απορρίπτονται από μια οικονομία που σκοτώνει».

Η θρησκεία δεν είναι το όπιο του λαού· Η πίστη είναι μια συνάντηση

Από αυτές τις σκληρές πραγματικότητες αναδύεται η αλήθεια ότι η θρησκεία, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι, δεν είναι, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι, ” το όπιο του λαού, μια παρήγορη ιστορία για την αποξένωση των ατόμων», επιμένει ο Πάπας.

 Η πίστη, τονίζει, είναι «είναι μια συνάντηση, και ειδικά μπορούμε να μάθουμε πολλά από τους φτωχούς».

Ταξίδι στο Ιράκ και «το βέλος στην καρδιά» της Μοσούλης

Από το δράμα των αστικών προαστίων μέχρι την καταστροφή του Ιράκ, το βλέμμα του Πάπα Φραγκίσκου παραμένει προσηλωμένο σε μια πληγωμένη ανθρωπότητα.

Αναλογιζόμενος το ιστορικό αποστολικό ταξίδι του στο Ιράκ, στις 5-8 Μαρτίου 2021, ο Πάπας Φραγκίσκος περιγράφει το «βέλος προς την καρδιά» που αντιπροσωπεύει η Μοσούλη.

«Μία από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου», λέει, «ξεχειλίζει από ιστορία και παραδόσεις, η οποία είχε δει διαφορετικούς πολιτισμούς να έρχονται και να φεύγουν και ήταν σύμβολο ειρηνικής συνύπαρξης διαφορετικών πολιτισμών σε μια χώρα – Άραβες, Κούρδοι, Αρμένιοι, Τούρκοι, Χριστιανοί, Σύριοι – εμφανίστηκε στα μάτια μου ως ένα πεδίο ερειπίων μετά από τρία χρόνια κατοχής από το Ισλαμικό Κράτος, που την είχε επιλέξει ως προπύργιό της».

Βλέποντας από ένα ελικόπτερο, λέει ότι η περιοχή έμοιαζε με «μια ακτινογραφία μίσους, ένα από τα πιο αποτελεσματικά συναισθήματα της εποχής μας».

Οι δηλητηριασμένοι καρποί του πολέμου

Ο Πάπας υπενθυμίζει το δύσκολο πλαίσιο της επίσκεψης, το οποίο επιδεινώθηκε από την πανδημία COVID-19 και τις ανησυχίες για την ασφάλεια.

«Με συμβούλεψαν να μην πάω … αλλά ένιωσα ότι έπρεπε», γράφει, αναφερόμενος στη γη του Αβραάμ, «του κοινού προγόνου των Ιουδαίων, των Χριστιανών και των Μουσουλμάνων».

Αναφέρει μια προειδοποίηση από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες για δύο απόπειρες δολοφονίας, που είχαν προγραμματιστεί κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Μοσούλη: μία από μια γυναίκα δεμένη με εκρηκτικά, μια άλλη που αφορούσε ένα φορτηγό.

Και οι δύο επιτιθέμενοι αναχαιτίστηκαν και σκοτώθηκαν από την ιρακινή αστυνομία. «Αυτό με εντυπωσίασε βαθιά», τονίζει ο Πάπας Φραγκίσκος. «Ήταν επίσης ένας δηλητηριασμένος καρπός του πολέμου».

Μια έκκληση να δοθεί προτεραιότητα στη λογική έναντι της σύγκρουσης

Σε όλο αυτό το μίσος, ωστόσο, ο Πάπας βρήκε ένα φως ελπίδας στη συνάντησή του στις 6 Μαρτίου με τον Μεγάλο Αγιατολάχ Αλί αλ-Σιστάνι στη Νατζάφ, μια συνάντηση που «η Αγία Έδρα είχε προετοιμάσει εδώ και δεκαετίες».

Πραγματοποιήθηκε σε πνεύμα αδελφοσύνης στο σπίτι του αλ-Σιστανί, ήταν «μια χειρονομία εύγλωττη στην Ανατολή, ακόμη περισσότερο από δηλώσεις ή έγγραφα, καθώς σημαίνει φιλία και ανήκει στην ίδια οικογένεια», εξηγεί ο Πάπας. «Έκανε καλό στην ψυχή μου και με έκανε να νιώσω τιμή».

Υπενθυμίζει την κοινή έκκληση του Αγιατολάχ προς τις μεγάλες δυνάμεις «να εγκαταλείψουν τη γλώσσα του πολέμου, δίνοντας προτεραιότητα στη λογική και τη σοφία». Ο Πάπας εκφράζει την εκτίμησή του για μια φράση από τη συνάντησή τους: «Τα ανθρώπινα όντα είναι είτε αδέλφια στη θρησκεία είτε ίσα στη δημιουργία».

Εκτός από την «Ελπίδα», η ζωή του Πάπα Φραγκίσκου θα εξιστορηθεί επίσης σε μια ταινία βασισμένη στο Life: My Story in History, μια αυτοβιογραφία που γράφτηκε με τον Fabio Marchese Ragona και δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο από τον HarperCollins.

Πηγή: vaticannews.va