Πάνε …περίπατο οι διερευνητικές επαφές Ελλάδας-Τουρκίας

Όλοι, νομίζω, θα την συμμερίζονταν. Είδαμε εντελώς παράνομες γεωτρήσεις, και όχι απλώς για ερευνητικούς σκοπούς, εντός της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης κατά σαφή παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου. Είδαμε υπερπτήσεις σε ελληνικά νησιά, είδαμε την απόπειρα οπλοποίησης μεταναστών και προσφύγων στις αρχές Μαρτίου. Θα θυμόσαστε ότι δεκάδες χιλιάδες προσπάθησαν να διασχίσουν τα ελληνικά σύνορα, τα οποία υπερασπιστήκαμε, και καταστήσαμε σαφές ότι δεν επρόκειτο να συμβεί. Νομίζω ότι η Τουρκία συμπεριφέρεται με αναξιόπιστο τρόπο και εντός του ΝΑΤΟ.

Εγείρονται ανησυχίες συλλογικής ασφάλειας. Η αγορά, λόγου χάρη, του οπλικού συστήματος S 400, γεγονός που μας ανησυχεί όλους, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ, καθώς εκθέτει σε κίνδυνο τα F35 που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του ΝΑΤΟ, ως τα πλέον προηγμένα αεροσκάφη που διαθέτει η συμμαχία. Είδαμε την παραβίαση του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη. Συνεπώς, η συμπεριφορά της Τουρκίας είναι, κατά την άποψή μου, αποσταθεροποιητική και αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο για την Ελλάδα. Αποτελεί πρόβλημα για την Ευρώπη και νομίζω ότι αποτελεί πρόβλημα και για τις ΗΠΑ, από την άποψη ότι ενδιαφερόταν πάντα για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Κατέστησα πολύ σαφές στον Πρόεδρο Ερντογάν ότι είμαι πάντα πρόθυμος να συζητήσω το ένα εκκρεμές ζήτημα που θεωρούμε ότι έχουμε με την Τουρκία, δηλαδή την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

 Δηλώσαμε, λοιπόν, ότι είμαστε πρόθυμοι να ξαναρχίσουμε τις συνομιλίες, αλλά δεν μπορούμε να το πράξουμε υπό το καθεστώς απειλών ούτε θα προσέλθουμε εκβιαζόμενοι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, επειδή απειλείτε ότι θα παραβιάσετε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Αυτό απορρίπτεται. Επίσης, καταστήσαμε σαφές όταν συνέβη το πρόσφατο περιστατικό, στο οποίο η Τουρκία εξέδωσε NAVTEX απειλώντας να πραγματοποιήσει σεισμικές έρευνες εντός της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, ότι δεν επρόκειτο να αποδεχθούμε.

Το καλό είναι ότι τελικά δεν κατέπλευσε κανένα πλοίο, γεγονός που εκλαμβάνω ως θετική ένδειξη, επειδή όσο συνομιλούμε -εάν πραγματικά θέλουμε να συνομιλήσουμε- δεν μπορούμε να υπονομεύουμε την ουσία των συνομιλίων, η οποία είναι πώς θα λύσουμε το πρόβλημα των αξιώσεών μας αναφορικά με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Επίσης, υπήρξα πολύ ειλικρινής απέναντι στην Τουρκία και την παγκόσμια κοινότητα, λέγοντας ότι εάν δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία, ας πάμε στο Δικαστήριο της Χάγης. Να συμφωνήσουμε ότι αυτή είναι η μόνη διαφορά μας, να θέσουμε τις παραμέτρους, να συμφωνήσουμε σε όσα συμφωνούμε και σε όσα διαφωνούμε και να σεβαστούμε την απόφαση του δικαστηρίου. Να σεβαστούμε το διεθνές δίκαιο. Πιστεύω ότι αυτή είναι μία δίκαιη προσέγγιση στον βαθμό που δεν μπορούμε -εάν δεν μπορούμε- να λύσουμε τη διαφορά μας απευθείας μεταξύ μας. Όμως, σημειώθηκαν και άλλες προκλητικές ενέργειες. Άρα, είτε η σχέση θα βελτιωθεί ή -εάν η Τουρκία συνεχίσει να παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου- η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αντιδράσει. Για πρώτη φορά διαπιστώνω μεγαλύτερη κατανόηση εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι ο ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή μας δεν είναι ιδιαίτερα εποικοδομητικός. Δεν επιθυμούμε να απομονώσουμε την Τουρκία. Θα ήμουν ο πρώτος υπέρμαχος μίας παραγωγικής σχέσης μεταξύ Τουρκίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θέλω να συνεργαστούμε με την Τουρκία στο θέμα της μετανάστευσης. Γνωρίζετε ότι φιλοξενούν 3,5 εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες και έχουμε συνεργαστεί μαζί της, αλλά δεν μπορούμε να λειτουργούμε υπό τη διαρκή απειλή ότι θα ανοίξουν τις πύλες και θα μας στείλουν πρόσφυγες και μετανάστες για να ασκήσουν πίεση. Έχουμε αποδείξει ότι δεν ανεχόμαστε την πίεση, αντιδρούμε. Έχουμε τη δυνατότητα, τη βούληση, την εθνική ενότητα να αντιδράσουμε και να στηρίξουμε αυτήν την πολιτική. Είμαι μία προσέγγιση καρότου και μαστίγιου, όπου το καρότο και το μαστίγιο πρέπει να χρησιμοποιούνται εξίσου απέναντι στην Τουρκία».

Απευθυνόμενος ιδιαίτερα στον πρόεδρο του «2020 Aspen Security Forum”, πρώην πρέσβη των ΗΠΑ, Νίκολας Μπέρνς, σημείωσε:

«Στο ΝΑΤΟ νομίζω πως είναι πολύ σαφές ότι αυτή η στάση ουδετερότητας, ότι δηλαδή έχουμε να κάνουμε με δύο μέλη του ΝΑΤΟ και άρα δεν θα παρέμβουμε, δεν θα είναι πλέον αποδεκτή από εμένα. Το έθεσα και στον γενικό γραμματέα Στόλτενμπεργκ, ότι συνεισφέρουμε στο ΝΑΤΟ, είμαστε σύμμαχος χώρα και προσδοκούμε, όταν αισθανόμαστε πως ένας άλλος ΝΑΤΟϊκός σύμμαχος συμπεριφέρεται κατά τρόπο που θέτει σε κίνδυνο τα δικά μας συμφέροντα, να μην υιοθετεί το ΝΑΤΟ αυτήν τη στάση των ίσων αποστάσεων και της μη παρέμβασης στις εσωτερικές διαφορές. Είναι βαθύτατα άδικο για την Ελλάδα». 

Η έναρξη των διερευνητικών επαφών είχε οριστεί για τις 24 Αυγούστου , γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει έκτακτη Σύνοδο Κορυφής στις 24 και 25 Σεπτεμβρίου, με θέμα τις σχέσεις της με την Τουρκία (και την Κίνα). 

Μάλιστα , η Αθήνα δια του κυβερνητικού εκπροσώπου , Στέλιου Πέτσα, ανακοίνωσε ότι τις διερευνητικές επαφές από πλευράς Ελλάδος  θα αναλάβει ο πρέσβης ε.τ. Παύλος Αποστολίδης.

Ο Έλληνας διπλωμάτης γεννήθηκε  το 1942 στην Αθήνα,  σπούδασε Νομική, μπήκε στο Διπλωματικό Σώμα το 1965 και το 1984 ανέλαβε σύμβουλος της ελληνικής πρεσβείας στην Αγκυρα. Το 1987 ανέλαβε το πρώτο του πρεσβευτικό πόστο στη Σαουδική Αραβία, στην Υεμένη και στο Ομάν.

Το 1990 έγινε πρεσβευτής της Ελλάδας στην Κύπρο και τρία χρόνια αργότερα επέστρεψε στο υπουργείο ως γενικός διευθυντής Διμερών Σχέσεων. Το 1995 τοποθετήθηκε επικεφαλής της Μόνιμης Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην ΕΕ, θέση στην οποία παρέμεινε ως το 1998, οπότε και ανέλαβε τα καθήκοντα του γενικού γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών. Το 1999, επί κυβέρνησης Σημίτη και αμέσως μετά την ιλαροτραγωδία με τον Οτσαλάν, ανέλαβε διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών μέχρι το 2004, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Αξιοποίησε στο έπακρο τη «διπλωματία των σεισμών» για την ανάπτυξη σχέσεων και συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, ενώ είχε ρόλο και στην επαφή των μυστικών υπηρεσιών των δύο χωρών.