ΟΤΑΝ ΚΟΙΤΑΣ ΑΠΟ ΨΗΛΑ

Του Ανδρέα Παπαχαραλάμπους*

Στις 19.5.2023 ο γράφων κλήθηκε να παραστεί σε Συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Θεσμών, Αξιών και Επιτρόπου Διοικήσεως για εξέταση του θέματος: «Οι πρόσφατες καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας και αφορούν ενδεχομένως Πολιτικές Παρεμβάσεις στο έργο της Επιτροπής Δεοντολογίας και Προστασίας του Αθλητισμού».

Η Συνεδρία της Επιτροπής πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 24.5.2023 στο κτίριο της Βουλής των Αντιπροσώπων. Η Συνεδρία συνεχίστηκε στις 14.6.2023 όπου η συζήτηση «περατώθηκε» και αναμένουμε εμπλεκόμενοι και μη «Τι δέον γενέσθαι».

Προς συζήτηση αυτές τις δύο συνεδρίες ήταν οι δηλώσεις του γράφοντα που έγιναν στις 3.5.2023 στο LEGAL MATTERS, όπου επαναλάμβανα την απαίτηση του Νίκου Αναστασιάδη να μην ασχοληθώ με το κόκκινο φάκελο του φιλικού αγώνα μεταξύ Καρμιώτισσας – Απόλλωνα στις 5.8.2020. Στη Συνεδρία αυτή προσκλήθηκαν οι ακόλουθοι:

Εκπρόσωποι του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως, της Νομικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας, της Αστυνομίας Κύπρου, ο Πρόεδρος και τα Μέλη της Επιτροπής Δεοντολογίας και Προστασίας του Αθλητισμού, ο Πρόεδρος και Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΟΠ, ο τέως Πρόεδρος και τα τέως Μέλη της Επιτροπής Δεοντολογίας και Προστασίας του Αθλητισμού.

Συνολικά τα άτομα, ήσαν τριάντα εννέα, είκοσι προσκεκλημένοι, έντεκα βουλευτές ήτοι Δημήτρης Δημητρίου Πρόεδρος, Γιώργος Κάρουλλας αναπληρωτής Πρόεδρος, Νίκος Γεωργίου, Ανδρέας Πασιουρτίδης, Ειρήνη Χαραλαμπίδου, Νίκος Κέττηρος, Παύλος Μυλωνάς, Ζαχαρίας Κουλίας, Μαρίνος Μουσιούττας, Αλεξάνδρα Ατταλίδου και Ανδρέας Θεμιστοκλέους, δύο γραμματείς και έξι συνεργάτες βουλευτών.

Παρ’ ότι το θέμα βρίσκετο προς συζήτηση στην Βουλή χωρίς λόγο και αιτίαν η «ηγεσία» του ΔΗΣΥ προεξάρχοντος του Νίκου Τορναρίτη, στις 8.5.2023 εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Οι καταγγελίες από τον πρώην Πρόεδρο της Επιτροπής Δεοντολογίας και Προστασίας του Αθλητισμού κατά του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας είναι ανεπίτρεπτες επειδή δεν έγιναν στο χρόνο που έπρεπε ούτε και μέσω των νενομισμένων διαδικασιών, ενώπιον των θεσμικών οργάνων του κράτους. Αυτό από μόνο του αφήνει περιθώρια για άλλους συνειρμούς ή για εξυπηρέτηση άλλων σκοπιμοτήτων. Στην προκειμένη περίπτωση, μας προξενεί ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη, δεδομένης της προϊστορίας του γενικότερου θέματος με την παραίτησή του. Σε κάθε περίπτωση οι αρμόδιες Αρχές και τα θεσμικά όργανα του κράτους δύνανται να παρέμβουν εφόσον τούτο κρίνουν σκόπιμο, χωρίς τις υποδείξεις κανενός. Τα πολιτικά πρόσωπα και κόμματα δεν μπορούν ούτε να γίνονται κατήγοροι ούτε να προδικάζουν για τις δικές τους πολιτικές σκοπιμότητες. Έτσι αφαιρούν από την αξιοπιστία των θεσμών».

Κατά την ταπεινή μου άποψη μετά την ανακοίνωση του ΔΗΣΥ στις 8.5.2023 η παράταξη έγραψε μίαν από τις πιο μελανές σελίδες στην ιστορία της και κατέστρεψε ότι είχε κτιστεί μέχρι τότε αναφορικά με την ελευθερία λόγου και σκέψης.

Η συνέχεια στις δύο συνεδριάσεις της Βουλής δεν ήταν καλύτερη. Με ελάχιστες εξαιρέσεις όλοι έκαναν αγώνα δρόμου να προστατέψουν τον τέως Πρόεδρο.

Δυστυχώς δεν αρκέστηκαν μόνο στο να τον προστατέψουν. Αντί ν’ ασχοληθούν με την καταγγελία μου η οποία έλαβε χώρα για πρώτη φορά στις 9.2.2021 και για δεύτερη φορά στις 3.5.2023, για δύο συνεδρίες ασχολούντο με την Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, τους «κρυμμένους» κόκκινους φακέλους και το ασυμβίβαστο του Προέδρου της ΚΟΠ Γιώργου Κούμα.

Και στην πρώτη και στην δεύτερη συνεδρία ένοιωθα ένας απλός και ηλίθιος θεατής. Μην αντέχοντας άλλο να είμαι ταυτόχρονα θεατής κωμωδίας και τραγωδίας στην δεύτερη Συνεδρία, ζήτησα άδεια και εγκατέλειψα την αίθουσα για να αναπνεύσω, να φύγω από ένα θέατρο καλοστημένο με πρώτους και δεύτερους ρόλους.

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής, μέγας υποστηριχτής του τέως, οι βουλευτές του ΔΗΣΥ αγρόν ηγόρασαν, ο Ζαχαρίας Κουλίας (λείψε που το ψυσιηκόν να μεν σε ευρεί το κρίμαν), ο Μαρίνος Μουσιούτας ένοιωθε την ανάγκη να προστατέψει τον τέως, ο Παύλος Μυλωνάς σωματικά παρευρίσκετο, οι βουλευτές του ΑΚΕΛ με εξαίρεση την Ειρήνη Χαραλαμπίδου, τους ενδιέφερε μόνον μια «δίωξη», του Γιώργου Κούμα, η Αλεξάνδρα Ατταλίδου προσπαθούσε ν’ αντιληφθεί τι γίνεται και ο Αντρέας Θεμιστοκλέους αναρωτιέτουν γιατί απουσίαζε ο Νίκος Αναστασιάδης.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ήμουν παρών σε Συνεδρίες της Βουλής ή Κοινοβουλευτικών Επιτροπών. Κλαίω και οδύρομαι όταν εννοήσω το επίπεδο των ανθρώπων και τις δήθεν δημοκρατικές και πολιτισμένες διαδικασίες που ακολουθούν.

Κατήγγειλα δύο φορές τον τέως ότι παρενέβει δύο φορές στο έργο μου και επιμένω. «Συνεδρίασε» δύο φορές η Επιτροπή για το θέμα αυτό και διέθεσε μόνο πέντε λεπτά για την καταγγελία μου.

Η Παράταξή μου της οποίας Μέλη της και Στελέχη της μάτωσαν και ίδρωσαν για να την καθιερώσουν φάρο της Δημοκρατίας, ενέδωσε στις βουλές του τέως και εξέδωσε ανακοίνωση δέκα-επτά ημέρες προτού το θέμα συζητηθεί στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Θεσμών και Αξιών.

Ένοιωθεν «υποχρεωμένη» έναντι του πρωταγωνιστή της διαπλοκής και διαφθοράς και αναιμενική έναντι του καταγγέλλοντος.

Οι δύο αυτές Συνεδρίες στην Βουλή μου υπενθύμισαν ότι πρέπει να κοιτώ από ψηλά.

Από αυτές τις δύο Συνεδρίες κράτησα κάποια λόγια της Ειρήνης Χαραλαμπίδου στην δεύτερη Συνεδρία.

«Κύριε Πρόεδρε το πρώτο πράγμα που πρέπει να δούμε είναι αν έγινε κάτι μετά την καταγγελία του Αντρέα Παπαχαραλάμπους. Του πήρε κάποιος κατάθεση, είτε Αστυνομία, είτε Γενική Εισαγγελία;»

Απευθυνόμενη σε μένα της απάντησα «όχι» και εξεπλάγηκε. Ο Ανδρέας Θεμιστοκλέους μεταξύ άλλων στη δεύτερη Συνεδρία είπε:

«Μαζευτήκαμε εδώ τόσα άτομα για την καταγγελία. Ξοδεύοντας χρόνο και χρήμα. Να σας πω τι θα γίνει; Τίποτε»

Όταν φίλοι αναγνώστες, το μεγαλύτερο κόμμα της Κύπρου με ανακοίνωσή του δίνει πλάτες στον καταγγελλόμενο και δεν μπορεί να σηκώσει ανάστημα κατά της διαφθοράς και διαπλοκής, όταν η ίδια η Βουλή μη εξαιρουμένης της Προέδρου βλέπουν τέτοια θέματα με τόση απάθεια, γιατί εγώ να μη κοιτώ από ψηλά.

Το υπέροχο τραγούδι του Χατζή γράφτηκε για τη Χούντα. Είναι από τα ελάχιστα τραγούδια που αγγίζουν την ψυχή μου. Το τραγούδι με τίτλο «Από το αεροπλάνο» σε μουσική Κώστα Χατζή και στίχους Σώτιας Τσώτου είναι γραμμένο με αφορμή το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21^ης Απριλίου του 1967. Η εξαιρετική στιχουργός έκανε πολιτικό ρεπορτάζ για την εφημερίδα Ελευθερία. Η εφημερίδα διέκοψε την κυκλοφορία της την 21η Απριλίου του 1967. Έμεινε άνεργη και σκέφτηκε να ζητήσει δουλειά στη Θεσσαλονίκη, στο συγκρότημα Βελλίδη. Την στιγμή που έπαιρνε δελτίο επιβιβάσεως συνελήφθη όπου και έχασε το αεροπλάνο. Έπειτα από ώρες στο ανακριτικό γραφείο του αεροδρομίου, ταλαιπωρημένη επιβιβάστηκε στο επόμενο αεροπλάνο για την Θεσσαλονίκη.

Φίλοι μου ακριβώς το ίδιο ένιωσα και εγώ από την συμπεριφορά της παράταξης μου και της Βουλής. Όταν απογειώθηκε κοίταξε από ψηλά και είδε πως είχαν καταντήσει την Ελλάδα. Δυστυχώς δεν βρήκε δουλειά και δεν συνέχισε την καριέρα της ως δημοσιογράφος.

Το ρεπορτάζ που ετοίμαζε για τη στήλη κάποιας εφημερίδας έγινε ευτυχώς στίχος. Άρχισε να ασχολείται από τότε με την ποίηση και το τραγούδι. Η αφορμή να γράψει τους στίχους «Από το αεροπλάνο» ήταν το μαρτύριό της, η ταλαιπωρία και το αηδίασμα στο ανακριτικό γραφείο του αεροδρομίου.

Το άρθρο μου αυτό είναι αποτέλεσμα της συμπεριφοράς της παράταξης με την αηδιαστική ανακοίνωσή της στις 8.5.2023 και τις δύο συνεδρίες στην Βουλή στις 24.5.2023 και 14.6.2023. Φεύγοντας από τη Βουλή και αφού έδωσα χρόνο στον εαυτό μου κοίταξα από ψηλά και είδα πως είχαν καταντήσει την Κύπρο.

Παραθέτω τους στίχους της Σώτιας Τσώτου και θέλω να πιστεύω ότι θα γίνω κατανοητός από τους σεναριογράφους, σκηνοθέτες, ηθοποιούς, πρωταγωνιστές και κομπάρσους.

Πολύ με πίκρανες ζωή

μακριά θα φύγω ένα πρωί

θ’ ανέβω σ’ ένα αεροπλάνο

να δω τον κόσμο από κει πάνω

Όταν κοιτάς από ψηλά

μοιάζει η γη με ζωγραφιά

και συ την πήρες σοβαρά

Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα

μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι

το μεγαλύτερο ανάκτορο

μοιάζει μ’ ένα μικρούλι τόπι

Κι όλοι αυτοί που σε πικράνανε