Οι προθέσεις Ισραήλ-ΗΠΑ-Ιράν, μετά το χτύπημα της Τεχεράνης κατά της ισραηλινής βάσης Νεβατίμ
Τα κίνητρα των τριών (Ισραήλ-ΗΠΑ-Ιράν) βασικών παικτών , μετά το χτύπημα του Ιράν κατά του Ισραήλ τα ξημερώματα της περασμένης Κυριακής, και πώς ενδέχεται να επηρεάσουν τις εξελίξεις των επόμενων ημερών αναλύει η ιστοσελίδα insidestory.gr.
Ο δημοσιογράφος Γιάννης Παλαιολόγος σημειώνει ότι το επεισόδιο θύμισε την επίθεση του Σαντάμ Χουσέιν κατά της Χάιφα και του Τελ Αβίβ το 1991 με καμιά σαρανταριά πυραύλους Scud, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Πολέμου στον Κόλπο. Ο Τζορτζ Μπους ο Πρεσβύτερος είχε τότε πείσει έναν άλλο πρωθυπουργό προερχόμενο από το συντηρητικό Λικούντ, τον Γιτζάκ Σαμίρ, να μην αντιδράσει στρατιωτικά. (Ένας ανερχόμενος Ισραηλινός πολιτικός, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, είχε προκαλέσει αίσθηση τότε, δίνοντας συνέντευξη φορώντας μάσκα αερίων· το όνομά του ήταν Μπίμπι Νετανιάχου).
Όλα τα βλέμματα, επισημαίνει ο δημοσιογράφος, τώρα είναι στραμμένα στο Τελ Αβίβ και στην κυβέρνηση Νετανιάχου. Θα επιδείξει την αναγκαία αυτοσυγκράτηση ή θα νιώσει υποχρεωμένο να στείλει το δικό του μήνυμα αποτροπής, πιθανώς οδηγώντας σε ανεξέλεγκτη κλιμάκωση; Σύμφωνα με τον Γιάννη Παλαιολόγο οι εξελίξεις του περασμένου Σαββατοκύριακου, επιπλέον, ενισχύουν τη διαπραγματευτική θέση του ούτως ή άλλως ξεροκέφαλου Νετανιάχου, ο οποίος πρόσφατα αναγκάστηκε υπό αμερικανική πίεση να αναβάλει τη στρατιωτική επιχείρηση στη Ράφα (νότια Γάζα) και να επιτρέψει αυξημένες ροές ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους Παλαιστινίους. Η απειλή του Ιράν εκ των πραγμάτων καθιστά τη θέση του στην πρωθυπουργία λιγότερο επισφαλή, αμβλύνει τη διεθνή πίεση εναντίον του και του δίνει έναν μοχλό πίεσης έναντι του Μπάιντεν όσον αφορά την περαιτέρω διαχείριση του πολέμου στη Γάζα.
Για τον Λευκό Οίκο ο Σίμπλεϊ Τελχαμί, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, ειδικός στη Μέση Ανατολή, σημείωσε ότι η διπλωματική και στρατιωτική αυτή επιτυχία δεν ακυρώνει «τη ζημιά της στρατηγικής αποτυχίας» του Μπάιντεν στη Γάζα. Το κόστος αυτής της αποτυχίας, σύμφωνα με τον Αμερικανό καθηγητή, «είναι τεράστιο και ακόμα ξεδιπλώνεται».
