Ο Σύλλογος Αλατσατιανών Ηρακλείου ζητά να χαρακτηριστεί το 2022 “Έτος Μικρασιατικού Ελληνισμού”

Ο Σύλλογος Αλατσατιανών Ηρακλείου ζητά να χαρακτηριστεί το 2022 “Έτος Μικρασιατικού Ελληνισμού”

Με αφορμή την συμπλήρωση 100 χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή.- Η μελέτη για τα  Αλάτσατα της Μαριάννας Μαστροσταμμάτη

Πρωτοβουλία για να  κηρυχθεί το 2022 ως έτος Μικρασιατικού Ελληνισμού , με αφορμή την συμπλήρωση 100 χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή ανέλαβε ο Σύλλογος Αλατσατιανών Ηρακελείου, ο οποίος απέστειλε στις 19 Φεβρουαρίου, με επιστολή του  σχετικό αίτημα προς τους ακόλουθους αποδέκτες:

  • Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
  • Πρωθυπουργό της Ελλάδας
  • Υπουργό  Πολιτισμού
  • Προέδρους – Αρχηγούς Πολιτικών Κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου 
  • Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου (ιδιαιτέρως σε όλους τους Βουλευτές νομού Ηρακλείου)
  • Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδας
  •  Περιφερειάρχη Κρήτης
  •  Δήμαρχο Ηρακλείου

Σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος αναφέρει:

Καλούμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να σταθούν αρωγοί στο παραπάνω αίτημα μας, αίτημα που πιστεύουμε ότι αφορά όχι μόνο τους Μικρασιατικούς Συλλόγους αλλά και όλους τους απανταχού Έλληνες εντός ή εκτός της ελληνικής επικράτεια”

Δείτε αναλυτικά την επιστολή του Συλλόγου ΕΔΩ

2022: Έτος Μικρασιατικού Ελληνισμού by ARISTEIDIS VIKETOS on Scribd

***************************************

Τα Αλάτσατα ( τουρκικά Alacati), είναι μια πόλη στα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, που είχε σχεδόν αμιγώς χριστιανικό πληθυσμό μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1922,  όταν οι κάτοικοί της εκδιώθηκαν από τον Τουρκικό στρατό. Τα Αλάτσατανβρίσκονται απέναντι από τη Χίο και  ιδρύθηκαν στα μέσα του 17ου αιώνα και από τα τέλη του 18ου αιώνα γνώρισαν ιδιαίτερη οικονομική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη και εξελίχθηαν σε ένα από τα πιο σημαντικά αγροτικά κέντρα των δυτικών μικρασιατικών παραλίων. Εκτός από τις όμορφες ελληνικές γειτονιές σήμερα στα Αλάτσατα σώζεται , αν και έχει μετατραπεί σε τέμενος ο λαμπρός ναός της Παναγίας των Εισοδίων. 

Ο ναός οικοδομήθηκε το 1832 από τον  γνωστό Σμυρνιό, Εμμανουήλ Καλονάρη.Το θαυμάσιο μαρμάρινο τέμπλο, που πριν χρόνια συντηρήθηκε και τον περισσότερο καιρό είναι καλυμμένο με κουρτίνα, είναι έργο του (1874) του  πατέρα του γλύπτη  Γιαννούλη , σε ρυθμό ανάμεικτο, με πολλά νεοκλασσικίζοντα και μπαρόκ στοιχεία. Η αγιογράφηση έγινε από το μεγάλο Καλύμνιο ζωγράφο Σακελλάριο Α. Μαγκλή.

*Περισσότερα για τα Αλάτσατα διαβάστε στα πιο κάτω κεφάλαια από την μελέτη της Αλατσατιανής καταγωγής , βυρωνιότισας φίλης Μαριάννας Μαστροσταμμάτη

Τα Αλάτσατα πριν το 1922 by ARISTEIDIS VIKETOS on Scribd


 

Share this post