Ο «ΣΚΑΣΜΟΣ» ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΥΚΚΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ
Του θεολόγου Γιώργου Βλαντή*
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε σήμερα η συμπεριφορά του Μητροπολίτη Κύκκου Νικηφόρου εναντίον έγκριτου δημοσιογράφου, ο οποίος έθετε δυσάρεστες γι᾽ αυτόν ερωτήσεις. «Σκασμός» είναι μια λέξη όχι και τόσο άγνωστη σε κάποιους ιεράρχες, αν και οι περισσότεροι προσέχουν να την εκφέρουν σε προστατευμένα περιβάλλοντα και μακριά από τις κάμερες. Γενικά, πρέπει να μας απασχολήσει περισσότερο στην Ορθοδοξία η και γλωσσικά καθρεφτιζόμενη μετάβαση από τον στοργικό «επίσκοπο» στον ολοκληρωτικό «δεσπότη».
Ο Μητροπολίτης Κύκκου απολαμβάνει το πανορθοδόξως διόλου αυτονόητο προνόμιο του να μην του λέει κανείς «σκασμός» στην Εκκλησία του. Γενικά στις ελληνόφωνες Εκκλησίες προσφέρεται η δυνατότητα της ελευθερίας της γνώμης σε ένα βαθμό αδιανόητο για πολλές από τις υπόλοιπες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Μέσα ενημέρωσης περιγράφουν με μελανά χρώματα έντονες διχογνωμίες, οι οποίες τελευταία εκφράστηκαν στο ζήτημα της Ουκρανίας στις Εκκλησίες της Ελλάδος και της Κύπρου, ή ακόμη και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο (βλ. την περίπτωση του Διοκλείας Καλλίστου). Τέτοιες διαφωνίες και εντάσεις είναι αδιανόητες για αρκετές από τις Εκκλησίες που έζησαν σε κομμουνιστικό περιβάλλον και οι ιεραρχίες των οποίων αναπαράγουν πολλές φορές και σήμερα σοβιετικές νοοτροπίες και συμπεριφορές.
Το ότι στις περί ων ο λόγος Εκκλησίες απόψεις διαφορετικές από την κυρίαρχη γραμμή είδαν το φως της δημοσιότητας πολύ λιγότερο οφείλεται στο αυτονόητο των θέσεων που προβάλλονται ή στη θεόθεν δωριζόμενη σύμπνοια των υποστηρικτών τους. Πολύ περισσότερο έχει να κάνει με τον συνειδητό σοβιετικής υφής στραγγαλισμό κάθε διαφορετικής θέσης, κάτι που είδαμε και στο ζήτημα της Ουκρανίας, όπου οι εναντιούμενοι διώκονται συστηματικά σε ορισμένα εκκλησιαστικά περιβάλλοντα. Ακόμη και αρχιερείς κινδύνεψαν να χάσουν τους θρόνους τους, επειδή τόλμησαν να αποκλίνουν λίγα εκατοστά από τις εκεί κυρίαρχες θέσεις.
Δεν ξέρω αν ο Μητροπολίτης Κύκκου εκφράστηκε έτσι λόγω μιας συμπάθειας προς τη στάση εκκλησιαστικών περιβαλλόντων που διακρίνονται για τον μονολιθικό αυταρχισμό τους και τα οποία έχουν εκφραστεί ισοπεδωτικά για το ουκρανικό ζήτημα. Νομίζω όμως ότι ο ιεράρχης, ο οποίος προς τιμήν του ζήτησε συγγνώμη, βαθιά μέσα του είναι ευγνώμων που δεν ενεργεί σε μια Εκκλησία όπου του λένε «σκασμός», αλλά σε μια Εκκλησία που ζει την ελευθερία της και μάχεται γι᾽ αυτή.
*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψει των συγγραφέων τους/ ΠΗΓΗ: ΦΩΣ ΦΑΝΑΡΙΟΥ
