Ο πόλεμος στην Ουκρανία άρχισε με την προσάρτηση της Κριμαίας.
“Για να μπει ένα τέλος πρέπει να πετύχουμε όχι την «παύση του πολέμου», αλλά την ολοκληρωτική ήττα του Πούτιν, την απελευθέρωση όλων των ουκρανικών εδαφών”
Του Гарри Каспаров ( Γκάρι Κασπάροφ)*
Σημαντικό μέρος της ρωσικής πολιτικής μετανάστευσης δίνει ακόμα έμφαση στον τερματισμό του πολέμου. Και εδώ περνά το αξεπέραστο χάσμα νερού μεταξύ αυτών και εμάς (Forum of Free Russia, RKD). Γι’ αυτό μιλάμε για το γεγονός ότι ο πόλεμος μπορεί να τελειώσει μόνο με την παύση της ρωσικής κατοχής της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης.
Μετά όμως προκύπτει το πρόβλημα: οι περισσότεροι Ρώσοι δήθεν αντιπολιτευτές αδυνατούν να προφέρουν τις λέξεις “Κριμαία-Ουκρανική” χωρίς αναστάτωση. Οι σημερινές δηλώσεις όσων παραμένουν στη χώρα και συνεχίζουν να λένε ότι “ο πόλεμος πρέπει να σταματήσει” μπορούν να αφαιρεθούν από παρένθεση, είναι ξεκάθαρο. Όταν όμως ακούμε παρόμοιες διατριβές από εκείνους που είναι ασφαλείς στο εξωτερικό, τίθεται ήδη ζήτημα της στάσης τους στις ίδιες τις αιτίες του πολέμου της Ουκρανίας και στο όραμα του μέλλοντος της Ρωσίας.
Τέτοια ρητορική απλά δυσφημεί την ίδια την ιδέα της αντιπολίτευσης. Πίσω από αυτές τις δηλώσεις – διφορούμενες, αβέβαιες, σχετικά με την “επιστροφή των στρατιωτών στους στρατώνες”, την ανάγκη κατά κάποιο τρόπο να διαπραγματευτούν με τον Πούτιν – υπάρχει μια ειλικρινής απροθυμία να παραδεχτούν το πιο απλό γεγονός – αυτόν τον πόλεμο τον κάνει η Ρωσία, όχι μόνο ο Πούτιν.
Όλα αυτά είναι μια απόδειξη του γεγονότος ότι στη Ρωσία έχει σχηματιστεί ένα φασιστικό καθεστώς με απόλυτη επιείκεια, και συχνά με τη συμμετοχή όσων έχουν ορκιστεί πίστη στις φιλελεύθερες αξίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα όλες αυτές τις δεκαετίες.
Και ακόμα και σήμερα, δεν θέλουν να αναγνωρίσουν ότι όλα όσα συμβαίνουν είναι το αποτέλεσμα, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων τους. Με αυτό το φόντο, είναι αρκετά δύσκολο να αποδείξουμε σήμερα ότι η ρωσική αντιπολίτευση είναι διαφορετική, ότι ξέρουμε πώς να εξοπλίσουμε μια νέα Ρωσία χωρίς την αυτοκρατορική κατάρα, τη Ρωσία ως μέρος του πολιτισμένου κόσμου.
Αυτός ο πόλεμος ξεκίνησε όχι χθες, όχι στις 24 Φεβρουαρίου. Αυτός ο πόλεμος ξεκίνησε τουλάχιστον οκτώ χρόνια πριν με την προσάρτηση της Κριμαίας. Όλο το καθεστώς του Πούτιν είναι πόλεμοι, αυτά είναι ατελείωτα εγκλήματα, τόσο εντός της Ρωσίας όσο και εκτός αυτής.
Για να μπει ένα τέλος σε αυτό, πρέπει να πετύχουμε όχι την «παύση του πολέμου», αλλά την ολοκληρωτική ήττα του Πούτιν, την απελευθέρωση όλων των ουκρανικών εδαφών και τη στρατιωτική ήττα που αναπόφευκτα θα οδηγήσει στην κατάρρευση αυτού του καθεστώτος.
*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους. Πηγή : www.facebook.com/KasparovHome
