Ο ΟΗΕ, η συστημική αδικία και ένας «διζωνικός διάβολος» στις λεπτομέρειες

Τη βιβλιοθήκη του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ηνωμένου Βασιλείου κοσμούν αξιομνημόνευτες ρήσεις που έχουν επιλέξει οι δικαστές. Δύο από αυτές προέρχονται από τον Πλάτωνα και τρεις από τον Αριστοτέλη.

Μία εκ των Αριστοτέλειων ρήσεων έχει ιδιαίτερη σημασία:«It is in justice that the ordering of society is centred». Δηλαδή: «Στη δικαιοσύνη επικεντρώνεται η τάξη της κοινωνίας».

Αυτή η Αριστοτέλεια αρχή μου ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα ένα νέο επίσημο κείμενο για το λεγόμενο «κυπριακό πρόβλημα» που την αγνοεί. Αναφέρομαι στο Έγγραφο του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) S/2020/685, με ημερομηνία 13 Ιουλίου 2020. Ουσιαστικά επιβεβαιώνει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) πλήττεται από τη συστημική αδικία, δηλαδή αδικία που προκαλείται ή διατηρείται από τον θεματοφύλακα του διεθνούς δικαίου – ο ΟΗΕ (Δείτε: https://undocs.org/S/2020/685).

Περιθωριοποίηση της δικαιοσύνης

Το Έγγραφο S/2020/685 περιλαμβάνει τις δώδεκα σελίδες της τελευταίας εξαμηνιαίας Έκθεσης του κ. Antοnio Guterres, Γενικού Γραμματέα (ΓΓ) του ΟΗΕ, για «την Αποστολή των Καλών Υπηρεσιών του στην Κύπρο», η οποία «επικεντρώνεται στις εξελίξεις από τις 31 Οκτωβρίου 2019 έως τις 18 Ιουνίου 2020», συν τις δεκαπέντε σελίδες των δύο «Παραρτημάτων». Αυτά περιέχουν δύο «Ενημερώσεις» από τους «δύο ηγέτες» των «δύο κοινοτήτων».

Ο ένας καλείται ως «ηγέτης της ελληνοκυπριακής κοινότητας», δηλαδή ο εκλεγμένος Πρόεδρος της ΚΔ, ενεργώντας υπό τη δήθεν κοινοτική του ιδιότητα. Ο άλλος καλείται ως «ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας», δηλαδή ο παράνομος επικεφαλής της παράνομης διοίκησης της Τουρκίας στα εδάφη υπό παράνομη κατοχή, ενεργώντας υπό τη δήθεν κοινοτική του ιδιότητα.

Κανένα από αυτά τα δύο δήθεν κοινοτικά αξιώματα δεν αναγνωρίζεται ρητά από το Σύνταγμα της ΚΔ.

Παρά τις μακρόχρονες ατιμώρητες μαζικές ανθρωποκτονίες, εξαναγκαστικές εξαφανίσεις, σεξουαλικές επιθέσεις, εξαναγκαστικές εξώσεις, βίαιες μεταφορές και τόσες άλλες φρικτές εγκληματικές αδικίες που έχουν διαπραχθεί στην ΚΔ από το 1963/64, στις 27 σελίδες του Έγγραφου S/2020/685, ο ΓΓ και «οι δυο ηγέτες» δεν κάνουν καμία ρητή αναφορά στον αγγλικό όρο «justice» (δικαιοσύνη), στο αντίθετό του, «injustice» (αδικία), και σε σχετικούς αγγλικούς όρους όπως «the rule of law» (το κράτος δικαίου) και «impunity» (ατιμωρησία).

Περιθωριοποίηση των εκτοπισμένων

Παρά την αυθαίρετη εφαρμογή στην ΚΔ της εγκληματικής εθνοκάθαρσης, ειδικά από τότε που εισέβαλε η Τουρκία το 1974, το Έγγραφο S/2020/685 αποφεύγει τη χρήση των όρων «displaced persons» (εκτοπισμένοι) και «refugees» (πρόσφυγες), εκτός σε ένα σημείο όπου ο ΓΓ γράφει για τις «ανησυχίες για την παράνομη μετανάστευση και τη ροή προσφύγων [από το εξωτερικό] στο νησί και στην περιοχή».

Σε αυτές τις 27 σελίδες απουσιάζει επίσης η έννοια «human dignity» (ανθρώπινη αξιοπρέπεια), που όχι μόνο αποτελεί τη βάση των ανθρώπινων δικαιωμάτων των εκτοπισμένων και των άλλων ατόμων, αλλά περιγράφεται ως «απαραβίαστη» από το Άρθρο 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τούτου λεχθέντος, ο όρος «human rights» (ανθρώπινα δικαιώματα) χρησιμοποιείται δύο φορές αλλά όχι στο συγκεκριμένο πλαίσιο των εκτοπισμένων πολιτών της ΚΔ.

Όσον αφορά την εξαμηνιαία Έκθεση του ΓΓ στις πρώτες δώδεκα σελίδες του Εγγράφου S/2020/685, αποφεύγει οποιαδήποτε ρητή αναφορά στην ΚΔ με το σωστό της συνταγματικό όνομα στα Αγγλικά – «the Republic of Cyprus». Αντ’ αυτού, χρησιμοποιεί τον γεωγραφικό όρο «island» («νησί») 38 φορές και το ασαφές όνομα «Cyprus» (Κύπρος) 48 φορές.

Περαιτέρω, απουσιάζουν από την Έκθεση του ΓΓ διάφοροι άλλοι κρίσιμοι όροι όπως «democracy» (δημοκρατία), «democratic» (δημοκρατικό), «international law» (διεθνές δίκαιο), «law» (νόμος), «lawful» (έννομος), «legal» (νόμιμος), «unlawful» (έκνομος), «illegal» (παράνομος), «invasion» (εισβολή) και occupation (κατοχή).

«Νόμος και τάξη»

Αυτή η θλιβερή εικόνα αποτελεί μέρος ενός μακρόχρονου μοτίβου που έχω περιγράψει σε διάφορα προηγούμενα άρθρα. Ωστόσο, παραμένει παράλογη, ειδικά αν λάβουμε υπόψη τον Αριστοτέλη και τουλάχιστον τρεις πραγματικότητες.

Πρώτον, η δικαιοσύνη αποτελεί θεμελιώδη αξία του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών στους οποίους ανήκει η ΚΔ, όπως την Κοινοπολιτεία, το Συμβούλιο της Ευρώπης και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δεύτερον, η παράγραφος 5 του Ψηφίσματος 186, που υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο Ασφάλειας στις 4 Μαρτίου 1964 και οδήγησε στην εγκαθίδρυση της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ενωμένων Εθνών στην Κύπρο (UNFICYP):

«Συστήνει όπως η αποστολή της Δύναμης πρέπει να… συμβάλλει στη διατήρηση και αποκατάσταση του νόμου και της τάξης και την επιστροφή στις κανονικές συνθήκες». (Δείτε: https://undocs.org/en/S/RES/186(1964)).

Τρίτον, προφανώς εκτός ΚΔ, ο ΟΗΕ προωθεί μια παγκόσμια εκστρατεία υπέρ της διεθνούς ποινικής δικαιοσύνης και κατά της ατιμωρησίας. (Δείτε: www.ohchr.org/EN/Issues/TruthJusticeReparation/Pages/InternationalInstruments.aspx)

Ο νυν γ.γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Κουτέρες με τον πρόεδρο Αναστασιάδη και τον Τ/Κ ηγέτη Μ. Ακιντζί

Αδιαφορία

Όπως έχω γράψει προηγουμένως στη «Σημερινή», η συστημική ατιμωρησία στα κατεχόμενα φαίνεται πως έχει διευκολύνει τους εμπόρους ανθρώπων, παιδεραστές και άλλους εγκληματίες που εκμεταλλεύονται τα παιδιά για σεξουαλικούς ή για άλλους απάνθρωπους σκοπούς.

Μήπως η τελευταία εξαμηνιαία Έκθεση του ΓΓ έδωσε οποιαδήποτε έμφαση σε αυτό το θέμα; Η απάντηση είναι «όχι». Η μόνη ρητή αναφορά που έκανε ήταν αυτή στην παράγραφο 33, που δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη:

«Η [’’δικοινοτική’’] Τεχνική Επιτροπή για την Εγκληματικότητα και τα Ποινικά Θέματα συνεδρίασε στις αρχές Φεβρουαρίου 2020 για να συζητήσει τη διοργάνωση κοινού σεμιναρίου με την Τεχνική Επιτροπή για την Ισότητα των Φύλων για την πρόληψη της κακοποίησης παιδιών και της βίας λόγω φύλου και στις δύο κοινότητες. Λόγω των αυξανόμενων ανησυχιών για τον COVID-19, η διοργάνωση του σεμιναρίου αναβλήθηκε».

Ενόψει αυτής της προφανούς αδιαφορίας, επαναλαμβάνω το «κάλεσμα» με το οποίο ολοκλήρωσα το άρθρο μου στη «Σημερινή» της 19ης Ιανουάριου 2020, με τίτλο «Η σεξουαλική εκμετάλλευση των παιδιών στο ΗΒ και στα κατεχόμενα»:

«Καλώ τις αρμόδιες Αρχές της ΚΔ, της ΕΕ, του ΟΗΕ και του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να ξεκινήσουν επείγουσα διερεύνηση των πιθανών εγκλημάτων κατά των παιδιών στα κατεχόμενα και τις σχετικές καλύψεις. Οποιεσδήποτε τέτοιες παρανομίες αποτελούν παραβιάσεις του δικαίου της ΚΔ. Επιπλέον, λόγω της συνεχιζόμενης κατοχής, ίσως επίσης αποτελούν εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». (Δείτε: https://simerini.sigmalive.com/article/2020/1/19/e-sexoualike-ekmetalleuse-ton-paidion-sto-eb-kai-sta-katekhomena/).

Με σεβασμό, καλώ τον Παγκύπριo Δικηγορικό Σύλλογο και άλλα επαγγελματικά σωματεία να υποστηρίξουν δημοσίως αυτό το «κάλεσμα».

«Δικοινοτικό πνεύμα»

Στην παράγραφο 12 της τελευταίας εξαμηνιαίας Έκθεσής του, ο ΓΓ γράφει ενθαρρυντικά για το «δικοινοτικό πνεύμα» («bicommunal spirit»). Αν κάποιος διαβάσει όλο το ευρύτερο Έγγραφο S/2020/685, κάτι σχετικό γίνεται σαφές. Ενώ ο ΟΗΕ περιθωριοποιεί τη δικαιοσύνη, προωθεί τον εγγενώς επικίνδυνο νεο-Οθωμανικό κοινοτισμό (communalism), τον ενισχυμένο «δικοινοτικό» διαχωρισμό («segregation»), την προτεινόμενη νόμιμη «διζωνική» υπεροχή («supremacism») και την «ομοσπονδιακή» νομιμοποίηση των άδικων συνεπειών της ατιμώρητης μαζικής εγκληματικότητας.

Ομοίως, ενώ η λέξη «justice» (δικαιοσύνη) δεν εμφανίζεται καθόλου στις 27 σελίδες του Εγγράφου S/2020/685, η λέξη «bizonal» (διζωνικός) εμφανίζεται 3 φορές, «bicommunal / bi-communal» (δικοινοτικός) 21 φορές, «side» (πλευρά) 25 φορές, «community» (κοινότητα) 31 φορές, «communities» (κοινότητες) 44 φορές, «sides» (πλευρές) 55 φορές, «leaders» (ηγέτες) 58 φορές και «two» (δύο) 83 φορές!

Αυτές οι λέξεις ανήκουν στη φρασεολογία του διχασμού που, σε καθημερινή βάση, κάνει πλύση εγκεφάλου με στόχο ή αποτέλεσμα την ομαλοποίηση της ανωμαλίας.

«Διζωνικός διάβολος»

Στην τελευταία εξαμηνιαία Έκθεσή του, ο ΓΓ αποκαλύπτει ότι όταν συνάντησε τους «δύο ηγέτες» στο Βερολίνο στις 25 Νοεμβρίου 2019, «επιβεβαίωσαν… την αποφασιστικότητά τους να επιτύχουν μία διευθέτηση βασισμένη σε μία διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως ορίζεται στα σχετικά Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένης της παραγράφου 4 του Ψηφίσματος 716 (1991) [στο https://undocs.org/S/RES/716(1991)]».

Με τη σειρά της, η παράγραφος 4 του Ψηφίσματος 716 επιβεβαιώνει την ενδέκατη παράγραφο του Παραρτήματος Ι της Έκθεσης του τότε ΓΓ, Peres de Cuellar, της 8 Μαρτίου 1990 (Έγγραφο του ΟΗΕ S/21183 στο https://digitallibrary.un.org/record/87130?ln=en).

Ο Πέρεζ Ντεκουεγιάρ , γ.γ. του ΟΗΕ από το 1982 μέχρι το1991 με τον Σπύρο Κυπριανού

Αυτή η παράγραφος ερμηνεύει την «πολιτική ισότητα» των «δύο κοινοτήτων» με διαχωριστικό και συνομοσπονδιακό τρόπο προς όφελος του «δικοινοτικού χαρακτήρα της [προτεινόμενης δικοινοτικής διζωνικής] ομοσπονδίας».

Ο Πέρεζ Ντε Κουεγιάρ, γ.γ. του ΟΗΕ από το 1982 ως το 1991, με τον Σπ. Κυπριανού

Η επόμενη παράγραφος αυτής της Έκθεσης του 1990 ισοδυναμεί με ένα «διζωνικό διάβολο» κρυμμένο στις λεπτομέρειες. Αρχίζει με αυτήν την πρόταση:

«Η διζωνικότητα της [προτεινόμενης] ομοσπονδίας θα πρέπει ξεκάθαρα να διευκρινισθεί ότι κάθε ομοσπονδιακό Κρατίδιο θα διοικείται από μία κοινότητα, η οποία θα εγγυάται σταθερά με σαφή πλειοψηφία του πληθυσμού και της ιδιοκτησίας γης στην περιοχή [δηλαδή ζώνη] της».

Λαμβάνοντας υπόψη την ένταξη της ΚΔ στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004, τι γυρεύει στο επίκεντρο των «συνομιλιών» τού σήμερα μια πεπαλαιωμένη Έκθεση του 1990 ενός Περουβιανού διπλωμάτη, που προωθούσε μια συνταγή για νεο-Οθωμανικό απαρτχάιντ;

Ενώπιον αυτής της συστημικής αδικίας, κλείνω με ένα άλλο απόσπασμα του Αριστοτέλη, που είναι χαραγμένο στη βιβλιοθήκη του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ηνωμένου Βασιλείου:

«Όπως ο άνθρωπος, όταν πετύχει την ηθικοπολιτική του ανάπτυξη είναι το τελειότερο ζώο, έτσι είναι το χειρότερο απ’ όλα όταν ζει χωρίς νόμους και σύστημα απονομής δικαιοσύνης». (Δείτε: www.supremecourt.uk/visiting/new-artwork.html)

*Επίκουρος Καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου UCLan Cyprus.

Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα ” η σημερινή” (Κύπρος)