Οι πρώτοι πρόσφυγες της Μικρασιατικής τραγωδίας, που εγκαταστάθηκαν το 1922, στον σημερινό Δήμο Βύρωνα, της Αττικής.
Το σεργιάνι στον προσφυγικό Βύρωνα με τον Σπύρο Σιγούρο ήταν ενδιαφέρον και απολαυστικό γεμάτο με τις εκπλήξεις που παρουσιάζει η γειτονιά μου σε κάθε επισκέπτη ο οποίος ενδιαφέρεται για την ιστορία των πρώτων εκείνων αστών προσφύγων που γλιτώνουν από τη φρίκη της Σμύρνης το Σεπτέμβρη του 1922 και απαγκιάζουν στις παρυφές του Υμηττού.
Υπερβατικά θα μπορούσαμε να λέμε, σαν σε παραμύθι, ότι μετά από 30 αιώνες οι Ίωνες, αφού μεγαλούργησαν στην Ιωνία, επιστρέφουν έτσι, κακήν κακώς, στην Αττική γη.
Γιατί όμως αυτός ο πρώτος στη χώρα μας συνοικισμός που στέγασε αστούς της Σμύρνης δεν ονομάστηκε Νέα Σμύρνη ή Νέα Ιωνία; Το εξήγησε η φίλη , Μαριάννα Μαστροσταμάτη, με καταγωγή από τα όμορφα Αλάτσατα της Μ. Ασίας και μόνιμη κάτοικος του Δήμου Βύρωνα. Η Μαριάννα είναι έντονα δραστηριοποιημένη στην διάσωση της μνήμης των αλησμόνητων πατρίδων και στην διαφύλαξη της ταυτότητας του Βύρωνα, στον οποίο εγκαταστάθηκαν το 1922 οι πρόσφυγες.
Για τον Βύρωνα η Μαριάννα μίλησε στην εκπομπή του StarTvGreece ‘’Αλήθειες με τη Ζήνα’’.
Το παλιό Δημαρχείο του Βύρωνα επί της λεωφόρου Κύπρου. Το οίκημα ανακαινίστηκε και θα στεγάσει μουσείο για την ιστορία των προσφύγων και του Δήμου.
Δείτε το μέρος της εκπομπής για τον προσφυγικό του Βύρωνα στον σύνδεσμο.
https://www.facebook.com/100002906960765/videos/307170108156951/
Τοιχογραφία για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, στο κέντρο του Βύρωνα!
Το 2022 είναι έτος με μεγάλο συμβολικό και συναισθηματικό φορτίο, καθώς συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Καταστροφή της Σμύρνης. Ο Δήμος Βύρωνα, ως ο πρώτος αστικός προσφυγικός συνοικισμός της χώρας, τιμά την ιστορική επέτειο προγραμματίζοντας ποικίλες δράσεις. Στο πλαίσιο αυτών των εκδηλώσεων Μνήμης υλοποιεί μια σειρά θεματικών τοιχογραφιών.
Η αρχή έγινε με την αποτύπωση της επίσημης αφίσας της Ομοσπονδίας Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδας, σε μεγάλης κλίμακας τοιχογραφία (φωτογραφία : Δήμος Βύρωνα), στη συμβολή των οδών Χρυσοστόμου Σμύρνης και Παναγή Τσαλδάρη, στην καρδιά του προσφυγικού συνοικισμού. Το έργο υλοποίησαν σε συνεργασία οι γνωστοί καλλιτέχνες της street art, Αχιλλέας (Mister.Achilles) και Πλάτων. Στη σύνθεση του έργου περιλαμβάνεται και το επίσημο λογότυπο που δημιούργησε Δήμος Βύρωνα με το άσβεστο κερί στη μνήμη των προσφύγων προγόνων μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στα χρόνια της φασιστικής κατοχής ο Βύρωνας υπήρξε πρωτοπόρος στην Εθνική αντίσταση. Εκατοντάδες Βυρωνιώτες έδωσαν τότε τη ζωή τους σ’ αυτό τον αγώνα. Από τις κορυφαίες στιγμές αυτής της εποποιίας είναι γνωστό το «μπλόκο» της 7ης Αυγούστου 1944, όταν οι Ναζί δολοφόνησαν 12 νέους άνδρες, έντεκα Έλληνες και έναν Ιταλό αντιφασίστα. Άλλοι 1.000 περίπου συνελήφθησαν ως όμηροι και τελικά περίπου 600 εστάλησαν σε καταναγκαστικά έργα σε στρατόπεδα της Γερμανίας. Αρκετοί απ’ αυτούς δεν επέστρεψαν ζωντανοί στην πατρίδα.
Μετά την απελευθέρωση το Δεκέμβρη του 1944, στη «Μάχη της Αθήνας», ο Βύρωνας βρέθηκε και πάλι στο μάτι του κυκλώνα, πρωταγωνιστής, μαζί με την Καισαριανή, σ’ ένα «θέατρο παραλόγου». Με την λήξη και του εμφυλίου πολέμου άρχισαν στο Δήμο οι πρώτες προσπάθειες ανασυγκρότησης.
*Ο διαχειριστής του ageliaforos.com (Αριστείδης Βικέτος) , πρόσφυγας δεύτερης γενιάς, έζησε μέχρι τα 22 του χρόνια στον Βύρωνα. Από τον πατέρα του Χαράλαμπο, ο οποίος το 1922, ήταν 12 χρονών, έχει καταγωγή από την Σμύρνη. Η μητέρα του Αργυρώ γεννήθηκε το 1924 από γονείς πρόσφυγες από την Σμύρνη. Και οι δύο έζησαν στον Βύρωνα. Αιωνία τους η μνήμη!
ΣΗΜ: Στην φωτογραφία επάνω το μνημείο του Λόρδου Βύρωνα, στην πλατεία Αγίου Λαζάρου
