Ο Ερτνογάν συγγράφει τον επίλογο της εξουσίας του
Η διώρυγα του Βοσπόρου και η σχετική “μιζολογία”
Του Αλέκου Παπαδόπουλου*
Και είναι πολλοί. Χιλιάδες χωρίς υπερβολή, είναι αυτοί που επαναλαμβάνουν εντός και εκτός της χώρας ότι ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν διανύει πλέον την ύστατη πράξη της πολυετούς εξουσίας του επί της Τουρκίας και σε επέκταση του τουρκικού λαού. Οι εντός. Στη μεγάλη πλειοψηφία τους, τρομοκρατημένοι εννοείται και υπό την επήρεια των αδικαιολόγητων κατά το πλείστον διώξεων, καθώς και των γενικευόμενων δραματικών συνθηκών που επικρατούν στη χώρα, ασκούν την κριτική τους και διατυπώνουν τα αρνητικά τους σχόλια, μόνο στο φιλικό περιβάλλον τους. Και οι εκτός, αυτοεξόριστοι ή υπό δίωξη, δημοσιογράφοι , πολιτικοί αναλυτές ακαδημαϊκοί και σχολιαστές. Όσοι βέβαια έχουν ευφράδεια και μπορούν να διατυπώσουν τη γνώμη τους, αξιοποιούν κυρίως το “Youtube”, συνήθως με τη μέθοδο της συνδρομής των ακροατών τους , οπότε αφενός μεν ξεθυμαίνουν και αφετέρου διαφωτίζουν τον τουρκικό λαό, που διψάει για τα νέα των οποίων την αναμετάδοση απαγορεύει το καθεστώς του Τούρκου μονάρχη , αρκούμενοι όλοι στα μικρά πηγαδάκια και παραμονεύοντας συνεχώς μη τυχόν και κάποιος ωτακουστής τους παρακολουθεί, έτοιμος να τους καρφώσει.
Και μέρα με τη μέρα πάντως γενικεύεται η εντύπωση που έχει πλέον καταστεί πεποίθηση, ότι ο Ερντογάν συγγράφει ήδη το τελευταίο κεφάλαιο όχι μόνον του προσωπικού του επιλόγου, αλλά και αυτού του Κόμματος του. Ουδεμία σημασία έχει εάν ο ίδιος επίμονα κωφεύει. Ούτε αν εμφανίζεται αγνοών τις καθημερινές εκπομπές από το “Youtube”, ούτε αν, λ.χ. προσποιείται ότι δεν έχει ακούσει την ευρύτατα διαδιδόμενη αρθρογραφία του διεθνούς κύρους Τούρκου ιστορικού Μεχμέτ Εφέ Τζαμάν, καθηγητή ε.ε. με πολλά διπλώματα από Πανεπιστήμια της Γερμανίας και της Αμερικής νυν δε από το 2015 καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του “Memorial University of Newfoundland (MUN)” του Καναδά, ο οποίος χωρίς να έχει την πρόθεση αντιπολίτευσης της ΄Αγκυρας, με εφόδια την αντικειμενική κρίση του, την μετεκπαίδευση και την κατάρτιση του, έχει πραγματώσει σειρά εμπεριστατωμένων ερευνών που αναφέρονται στην παρακμή της δημοκρατίας ειδικά στην Τουρκία. Στα ανθρώπινα δικαιώματα, στα προσχήματα που προβάλλουν τα αυταρχικά καθεστώτα για να δικαιολογούν την πολιτική που ακολουθούν αλλά και σε άλλα θέματα που αφορούν όχι συμπτωματικά, αλλά στοχοποιημένα την εξωτερική πολιτική που ακολουθεί τα τελευταία έτη και ή Τουρκία, αξιοποιώντας το διεθνές κύρος του και υπενθυμίζοντας στον Τούρκο Πρόεδρο ότι στερούνται βαρύτητας οι αξιώσεις που διατυπώνει για τα ελληνικά νησιά τα οποία όπως υπογραμμίζει ανήκουν ξεκάθαρα στην Ελλάδα και ότι το όλο θέμα ουδεμία διαφορά έχει με τις απαιτήσεις που είχαν διατυπώσει οι Σοβιετικοί το 1945, αιτούντες βάσεις στα Στενά καθώς και τις πόλεις Καρς και Αρνταχάν, αιτήματα όμως που η Τουρκία απέρριψε τότε ασυζητητί.
Και δεν περιορίζεται στα παραπάνω θέματα ο εθελοντής Τούρκος…συνήγορος της Ελλάδας Μεχμέτ Εφέ Τζαμάν ο οποίος σημειωτέον, δεν αφήνει αναπάντητη και την εμμονή της Άγκυρας όπως αφοπλισθούν τα νησιά του Αιγαίου υπενθυμίζει δε στον υποκρινόμενο τον ανίατο επιλήσμονα Ερντογάν, ότι η Ελλάδα εξόπλισε τα νησιά της όταν η Τουρκία προχώρησε στη σύσταση της 3ης στρατιάς της στο Αιγαίο παρά τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ και βέβαια, με αποκλειστικό στόχο την Ελλάδα, η οποία όμως διατηρούσε δικαιολογημένα, νωπές στη μνήμη της τις εξελίξεις στην Κύπρο και την ασυμβίβαστη από το 1974 τακτική της Τουρκίας, που με τη στάση της αποκάλυπτε πλέον ότι οι προθέσεις της ήταν κατακτητικές και κάθε άλλος ισχυρισμός της ήταν προσχηματικός.
Επανέρχομαι όμως στις καθημερινές εκπομπές δια του “Youtube” και με βάση το σκεπτικό ότι δε βγαίνει καπνός όπου δεν υπάρχει φωτιά θα αναφερθώ εν συντομία σε ορισμένες των εν λόγω εκπομπών που θα δικαιολογήσουν και τον τίτλο του όλου κειμένου, δεδομένου ότι διώκονται αμείλικτα και τις περισσότερες φορές χωρίς καν να απολογηθούν ούτε και να δικασθούν οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί αναλυτές όταν τα σχόλια τους όχι μόνον άμεσα αλλά έστω και έμμεσα, στρέφονται κατά της πολιτικής που ακολουθεί η μοναρχική εξουσία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ε ρντογάν.
Και θα αρχίσω από την πρόσφατο δημοσκόπηση της πλέον έγκυρης τουρκικής Εταιρείας δημοσκοπήσεων <<Αβράσια>> η οποία αποκάλυψε προ ημερών ότι από την τελευταία δημοσκόπηση της ως προς την τάση των ψηφοφόρων προέκυψε ότι το Κόμμα AKP του Τούρκου Προέδρου συγκέντρωσε ένα ποσοστό μόλις 29%, έναντι 18,2% του Λαϊκού Κόμματος, 12,9 % του Κόμματος της Μεράλ Ακσενέρ, 9,3% του φιλοκουρδικού HDP. Ενώ τα Κόμματα των Νταβούτογλου και Μπαμπατζάν, τα δυο μαζί, συγκεν-τρώνουν μόλις 2,6% . Ποσοστό που σημαίνει ότι παρά τα πομπώδη λόγια καθώς και τις συνταρακτικές αποκαλύψεις τους κατά του Ερντο-γάν, από την περίοδο που ήταν στενοί του συνεργάτες ο δε πρώτος διατέλεσε και πρωθυπουργός του, ο λαός, τουλάχιστον προς το παρόν, παραμένει ανεπηρέαστος και τους αφήνει εκτός Εθνοσυνέλευσης, τα δε Κόμματα τους αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να αποδειχθούν θνησιγενή. Γενικά εξάλλου και εφόσον ένα και ένα κάνουν δύο, καθίσταται απίθανο για τον Τούρκο πρόεδρο, με βάση εννοείται τα παραπάνω στοιχεία, να διατηρήσει τα πρωτεία που κατέχει σήμερα. Συμπέρασμα που τον οδηγεί εκτός εαυτού και έτοιμο να γλύψει ότι έφτυνε χθες στο κεφάλαιο των διεθνών σχέσεων.
Άλλο ένα πρόβλημα που του δημιουργεί από τινός ο Ντεβλέτ Μπαχτσελή, Αρχηγός του ακραίου Εθνικιστικού Κόμματος <<MHP>> και συνεταίρος του μέχρι σήμερα στη διακυβέρνηση της χώρας, ήταν η εμμονή του να τεθεί εκτός νόμου το φιλοκουρδικό Κόμμα <<ΗDP>> του οποίου ο πρώην συναρχηγός Σελαχαττίν Ντεμιρτάς κρατείται από ετών στις φυλακές χωρίς να οδηγείται ενώπιον της Δικαιοσύνης, ελλείψει κατηγορητηρίου. Το αίτημα του τελικά έγινε αποδεκτό και ήδη εκδικάζεται αρμοδίως, παρά την διεθνή κατακραυγή, αν και φημολογείται τελευταία ότι ο Ερντογάν άλλαξε γνώμη και αναζητεί τώρα τρόπο υπαναχώρησης. Είναι και άλλα όμως τα θέματα που με τα <<έτσι θέλω>> του θέτει ο Ερντογάν στο τραπέζι της επικαιρότητας. Είναι η παύση του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας που είχε διορίσει ο ίδιος προ πενταμήνου και στη συνέχεια του υποδιοικητή, όταν ο πρώτος επιχείρησε να βρει άκρη με τα 128 δισεκατομμύρια δολάρια που έκαναν φτερά επί Μπεράτ Αλμπαϊράκ και αφέθηκαν κενά από συνάλλαγμα τα ταμεία της Κεντρικής Τράπεζας. Αλλά είναι και η αύξηση του κρατικού επιτοκίου και ίσως ίσως η διαφαινόμενη πρόθεση του να επιβάλλει τη συμμετοχή του ..αναζητούμενου!! από το Νοέμβριο του περασμένου χρόνου γαμπρού του στην υπό ανασχηματισμό κυβέρνηση . Αποφάσεις και προθέσεις που αναστάτωσαν τον εμπορικό και βιομηχανικό κόσμο αλλά και το κοινό που αντί να σπεύσει να ανταλλάξει τα δολάρια του με τουρκικές λίρες επηρεασμένο από όσα είχαν συμβεί τελευταίως, προτίμησε να κρύψει το συνάλλαγμα που διαθέτει σε ασφαλέστερους κρυψώνες, μην αποκλείοντας το ενδεχόμενο να λάβει ο Ερντογάν στο άμεσο μέλλον μέτρα αυστηρότερα, θεωρώντας, όπως είπε αντίπαλος του, ενδεχόμενα τα πάντα, όταν -πρόσθεσε- ένας άνθρωπος του οποίου οι γνώσεις δεν επαρκούν ώστε να διαχειριστεί ένα μπακάλικο της γειτονιάς, να αναλαμβάνει τη διαχείριση της οικονομίας μιας χώρας, του μεγέθους της Τουρκίας. Και δε δίστασε ο Ερντογάν να αποκαλύψει τις προθέσεις του, όταν προ ημερών κάλεσε το λαό, να ανταλλάξει με τουρκικές λίρες τις καταθέσεις του σε συνάλλαγμα και ταυτόχρονα να καταθέσει στην Τράπεζα τα δολάρια που τυχόν έχει κρύψει στα ντουλάπια, και στους καναπέδες ή μέσα στα στρώματα.
Και είναι διασταυρωμένο. Οι εκπομπές που γίνονται μέσω “Youtube” με έδρα κυρίως τη Γερμανία, την Αμερική και τη Μεγάλη Βρετανία, από διακεκριμένους Τούρκους αυτοεξόριστους και συνήθως καταζητούμενους κυρίως δημοσιογράφους, σε σύγκριση με τον ελεγχόμενο από την εξουσία ημερήσιο τύπο και τα κανάλια, συγκεντρώνουν πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον, ορισμένες μάλιστα με δεκάδες και άλλες με εκατοντάδες χιλιάδες τηλεθεατές. Προφανώς γιατί προβαίνουν αυτοί σε συνταρακτικές αποκαλύψεις και δημοσιοποιούν άγνωστες πτυχές της πολιτικής ζωής. Ακριβώς όπως κατά την περίοδο της επταετίας αναμέναμε και εμείς με ζωηρό ενδιαφέρον και παρακολουθούσαμε χωρίς ανάσα, τις σχετικές με τις εξελίξεις στην Ελλάδα εκπομπές του BBC και της DEUTCE WELLE.
Κατ΄αυτάς, το θέμα της ημέρας, μαζί με όλα τα άλλα που τροφοδοτούν καθημερινά την τουρκική επικαιρότητα και ανησυχούν τον Ερντογάν, είναι η ανακοίνωση που δημοσίευσαν μεταμεσονύκτια 103 αρχικά και αμέσως μετά, 104 ναύαρχοι εν αποστρατεία, η σύμπραξη των οποίων ανησύχησε ζωηρά τον Τούρκο Πρόεδρο ο οποίος πανικοβλήθηκε στη σκέψη, μη τυχόν και η προς αυτόν ανοικτή επιστολή αποτελεί το προοίμιο ενός νέου κινήματος για την ανατροπή του. Το ανεξήγητο για τον Ερντογάν είναι πως τόσοι πολλοί ναύαρχοι, έστω απόστρατοι, κατόρθωσαν να συμπτυχθούν σε ένα μέτωπο και να συμφωνήσουν στο περιεχόμενο του κειμένου της επιστολής τους, χω ρίς να πάρουν είδηση οι μυστικές υπηρεσίες του, που αδρά μισθοδο-τούμενες, υποτίθεται ότι παραμένουν άγρυπνες για να παρακολουθούν στα παρασκήνια οποιαδήποτε αντικαθεστωτική δραστηριότητα και να καταγγέλλουν δημόσια φυσικά τους επίδοξους καταληψίες της εξουσίας, εννοείται με όλα τα επακόλουθα για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ωστόσο, η αναφορά των ναυάρχων στο παράλογο της κατασκευής της διώρυγας του Βοσπόρου, σε συσχετισμό με τη διεθνή συμφωνία Μοντρέ και τα διεθνή προβλήματα που θα δημιουργήσει η ενδεχόμενη κατασκευή της, έφερε και πάλι στην επικαιρότητα το όλο θέμα σε μια παράλληλη προσπάθεια της αντιπολίτευσης, αλλά και των εκτός της χώρας λαλίστατων Τούρκων σχολιαστών που εκπέμπουν δια του Youtube, να επιμείνουν ότι η εμμονή του Ερντογάν με τέτοιο πάθος σε ότι αφορά την κατασκευή του αμφισβητούμενου σχεδόν από όλους κολοσσιαίου αυτού έργου, οφείλεται στις μίζες που έχουν εισπραχθεί από τις προπωλήσεις των φιλέτων που θα προκύψουν, αλλά και στην αντίστοιχη συμφωνία που έκλεισε προ ημερών ο ίδιος, με κρατικό παράγοντα της Κίνας. Ο οποίος ήρθε και έφυγε από την χώρα σχεδόν αυθημερόν προσυμφώνησε δε, όπως φημολογείται, την αγορά 40.000.000 τετραγωνικών μέτρων γης καθώς και την χρηματοδότηση διαφόρων άλλων έργων που έχουν προγραμματιστεί για τα παράλια της διώρυγας, χωρίς ως συνήθιζε, σε παρόμοιες περιπτώσεις, ο Τούρκος Πρόεδρος, να ενημερώσει σχετικά τη δημοσία γνώμη και να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία να ισχυριστεί ότι η Τουρκία εξακολουθεί να προσελκύει το ξένο κεφάλαιο παραμένει δε όπως στο παρελθόν, μια πολύφερνος νύφη, παρά τα όσα διαδίδονται εις βάρος της, ότι την εγκαταλείπουν οι αλλοδαποί επιχειρηματίες.
Μη νομίσετε όμως ότι εξαντλούνται εδώ οι αποκαλύψεις που γίνονται καθημερινά δια του Youtube, είναι και άλλες, πολλές άλλες που ενδεχομένως να τροφοδοτήσουν επόμενα κείμενα μου.
*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους
