O Ερντογάν, ο πουνέντες και η τραμουντάνα

Δημοσκόπηση Εταιρείας"Αβράσια", Μεράλ Ακσένερ, Ντ. Μπαχτσελί, Πρόωρες εκλογές, Τ. Ερντογάν, Τράμπ, Χαλιφάτο

Προσβλέπουν ως σωσσίβιο στην Μεράλ Ακσενέρ

Του Αλέκου Παπαδόπουλου*

Άνθρακες αποδείχθηκε ο θησαυρός, που επί χρόνια έβλεπε κατά τις συχνές νυχτερινές κορυφώσεις του ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τώρα, θα είναι απογοητευμένος, διαπιστώνοντας ότι ουδέν του απέφερε πολιτικά η παραμόρφωση της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Αγγελιοφόρος του θλιβερού προς αυτόν μαντάτου η έγκυρη Εταιρεία Δημοσκοπήσεων και Ερευνών της Δημοσίας Γνώμης “Αβράσια”, η οποία κοινοποίησε τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας της που δημοσιεύθηκαν ταυτόχρονα στις ημερήσιες πολιτικές εφημερίδες “Τζουμχουριέτ” και “Μπιρ Γκιούν”. Το συμπέρασμα που προκύπτει από αυτήν τη δημοσκόπηση που διενεργήθηκε κατά το επίμαχο δίμηνο του Ιουνίου – Ιουλίου είναι ότι ο Τουρκικός λαός στη συντριπτική πλειοψηφία του κατατάσσει την ” οικονομία ” επικεφαλής των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα. Μετά, τοποθετεί την ανεργία. Ακολούθως τον πληθωρισμό. Στη συνέχεια την αποκατάσταση της δικαιοσύνης. Μετά το κουρδικό. Και τελευταία την ασφάλεια και την τρομοκρατία. Στο σχετικό ερωτηματολόγιο απάντησαν 2460 άτομα. Συμμετοχή, που με βάση τα ισχύοντα στη χώρα, θεωρείται ιδιαίτερα αντιπροσωπευτική. Και θα ήταν ιδεώδες για τον Ερντογάν, αν κάποιοι από αυτούς που ερωτήθηκαν έλεγαν και δύο λόγια για την Αγιασοφιά ύστερα από τον τόσο ντόρο που δημιούργησε με την ελπίδα κυρίως, να μπορέσει έτσι να επαναφέρει στο Κόμμα του το ποσοστό που διέρρευσε προς τα αντιπολιτευόμενα κόμματα και φυσικά να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, αφενός τον υφιστάμενο κίνδυνο της μη εκλογής του το έτος 2023 στην Προεδρία της Δημοκρατίας και αφετέρου, το υπ’ αυτόν Κόμμα να μη στερηθεί την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση.

Δύο ήττες, στην ουσία με κοινό παρανομαστή. Ποιόν άλλον από τον φιλόδοξο και μεγαλομανή Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος επιτίθεται λυσσαλέα προς όλους, προ του ενδεχομένου να στερηθεί την εξουσία και να του αφαιρεθεί η παντοδυναμία που διαθέτει σήμερα και την οποία χρησιμοποιεί με μια νοοτροπία δικτατορική.
Και δεν περιορίζονται εδώ τα δυσοίωνα για τον Ερντογάν νέα, δε-δομένου ότι από την ίδια δημοσκόπηση εμφαίνεται ότι μόνον το 30,3% των ερωτηθέντων είναι ικανοποιημένοι από την εν γένει πολιτική της σημερινής κυβέρνησης, το 41.9% απάντησε αρνητικά και το 27,8% είπε και ΝΑΙ και ΟΧΙ. Μάλλον όμως για λόγους προσωπικής ασφάλειας και προς αποφυγή κάθε συνέπειας. Τακτική που ακολουθούν πάγια οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Σε άλλη πάλι ερώτηση, αν η μετατροπή της Αγιασοφιάς σε τζαμί θα συμβάλλει, ώστε να αλλάξουν ως ψηφοφόροι την κομματική προτίμηση τους, θετικά απάντησαν μόνο οι 0,1% ενώ οι 99,7% δήλωσαν ότι είναι αδιάφοροι.
         Γενικά πάντως διαπιστώνεται ένα υπολογίσιμο ρεύμα κατά του Ερντογάν, το οποίο αποδίδεται εν πρώτοις στη μοναρχία που επέβαλε τροποποιώντας το Σύνταγμα της χώρας και βέβαια στα άθλια οικονομικά της χώρας, τα οποία ήδη έχουν διογκώσει την ανεργία. Ουδείς εξ άλλου μπορεί να εκτιμήσει εκ των προτέρων, τις συνέπειες της πανδημίας του κορονοϊού, που εκτός του ότι, σχεδόν μηδένισε τα έσοδα από τον τουρισμό, με τα πολλά καθημερινά κρούσματα σε όλες τις πόλεις της Τουρκίας εξελίσσεται σε μια σοβαρή απειλή.
          Πολιτικοί αναλυτές, ικανοί να εκτιμούν τα σχέδια αλλά και τις ενδόμυχες σκέψεις του Τούρκου Προέδρου, υποστηρίζουν ότι τόσο από τις ομιλίες του κατά καιρούς και από τα μέτωπα που άνοιξε και διατηρεί στο Ιράκ, στη Συρία και στη Λιβύη, χωρίς να είναι σε θέση να εξηγήσει τους λόγους, έθετε τις βάσεις ενός Χαλιφάτου, οραματιζόμενος εννοείται τον εαυτό του ως Χαλίφη, δυστυχώς όμως γι΄αυτόν και ευτυχώς για τον τουρκικό λαό το όνειρο του δε φαίνεται πραγματοποιήσιμο, εφόσον, έστω και αν ο Αμερικανός Πρόεδρος φάνηκε να ευνοεί τα σχέδια του στο χαρτί, τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία έχουν δημιουργηθεί δύο κουρδικά κρατίδια, θεωρείται δε το πιθανότερο να αποχωρήσει τελικά από τη Συρία και από τη Λιβύη με άδεια χέρια. Οπότε, μόνον αν με δική του πρωτοβουλία μεσολαβήσει κάτι το ιδιαίτερα εντυπωσιακό για τον τουρκικό λαό μπορεί να αντιστραφεί το πνέον σήμερα κατά του ερντογανισμού ρέμα.
          Ορισμένοι, του στενού περιβάλλοντος του Ερντογάν είναι υπέρ της επίσπευσης των εκλογών, υποστηρίζοντας ότι κατά τα προσεχή έτη η όλη κατάσταση θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο και θα πληθύνουν τα προβλήματα της χώρας. Μεγάλο επομένως είναι το δίλημμα για τον ίδιο, όταν ο γκρεμός με το ρέμα, ο γκρεμός με τα βράχια φαίνονται ακόμα και από μεγάλη απόσταση δεν περιορίζονται δε στη θεωρία, αλλά αποτελούν πράξη και με τους πλέον δε ευνοϊκούς υπολογισμούς τα ποσοστά του Ερντογάν με τα ποσοστά του συνεταίρου του Αρχηγού του Εθνικιστικού Κόμματος, Ντεβλέτ Μπαχτσελή, δεν επαρκούν πλέον για την παραμονή τους στην εξουσία.

Εξάλλου, η Μεράλ Ακσενέρ, Αρχηγός του “Νέου” Κόμματος, την οποία είχε εκδιώξει από το Κόμμα ο Μπαχτσελή δεν φαίνεται διατεθειμένη να ανταποκριθεί στις επανειλημμένες εκκλήσεις αυτού, αλλά και του Ερντογάν να επιστρέψει στα ίδια για να αποτελέσει, στην παρούσα κρίσιμο φάση το σωτήριο σωσίβιο τους.

Σήμερα πάντως έχουν αντιστραφεί οι όροι όσον αφορά την απή-χηση του Ερντογάν στα λαϊκά στρώματα. Πλέον δεν έχει να κάνει με πουνεντέ, όπως συνέβαινε επί τόσα έτη, από το 2002 που κυβερνά ανελλιπώς τη χώρα, αλλά με τραμουντάνα και όταν πνέει τραμουντάνα τα σωσίβια όποια και να είναι , συνήθως αποδεικνύονται ανεπαρκή οπότε και ο πνιγμός αποβαίνει μοιραίος.