Ο Χριστοδουλίδης καλεί την Άγκυρα να επιλέξει διάλογο ή προσφυγή στη Χάγη
Επιστολή του Κύπριου ΥΠΕΞ στους ομολόγους του της Ε.Ε.
Η Λευκωσία καλεί την Άγκυρα να επιλέξει μεταξύ του διαλόγου για καθορισμό των μεταξύ τους θαλάσσιων συνόρων ή να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο, το οποίο και θα αποφανθεί. Η κυπριακή κυβέρνηση επαναλαμβάνει την πρόσκλησή της προς την Άγκυρα για διάλογο, προκειμένου να ρυθμιστούν τα μεταξύ τους θαλάσσια σύνορα, μέσα από πολυσέλιδο έγγραφο που έστειλε ο ΥΠΕΞ στους ομολόγους του της ΕΕ.
Στην επιστολή του ο Νίκος Χριστοδουλίδης επισημαίνει πως «εάν η Τουρκία αισθάνεται τόσο σίγουρη για τις νομικές της θέσεις, και ότι οι ενέργειές της βασίζονται στο διεθνές δίκαιο, αυτή η πρόταση θα δώσει τη δυνατότητα αυτά τα επιχειρήματα να εξεταστούν ενώπιον ενός δικαστηριακού σώματος. Το Δικαστήριο θα δώσει οριστική λύση στην οριοθέτηση θαλάσσιων συνόρων των υφαλοκρηπίδων και ΑΟΖ τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και την UNCLOS».
Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης
Ο Ν. Χριστοδουλίδης υποδεικνύει παράλληλα προς τους ομολόγους του στην ΕΕ ότι «η Τουρκία δεν μπορεί να συνεχίσει να χρησιμοποιεί την πολιτική της μη αναγνώρισης της ΚΔ ως πρόσχημα για να μην συμμετάσχει σε τέτοιες διαπραγματεύσεις». Παράλληλα, η Λευκωσία καταρρίπτει τους ισχυρισμούς της Τουρκίας περί «δικαιωμάτων» της στην κυπριακή ΑΟΖ.
Η επιστολή του Νίκου Χριστοδουλίδη, προς τους ομολόγους του στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είχε σταλεί πριν από το τελευταίο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, το οποίο πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα και είχε, ως γνωστόν, τοποθετηθεί κατά τρόπο συγκεκριμένο απέναντι στις τουρκικές επιθετικές ενέργειες εις βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας.
Η Λευκωσία μέσα από το συγκεκριμένο έγγραφο (το περιεχόμενο του οποίου ο «Φ» έχει υπόψη του) προχωρεί τεκμηριωμένα και καταγράφει τόσο τις τουρκικές ενέργειες στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά κυρίως απαντά στην Άγκυρα:
1. Στη νέα προσπάθεια της Τουρκίας να παρουσιάσει την Κυπριακή Δημοκρατία ως «εκλιπούσα».
2. Στον τουρκικό ισχυρισμό ότι η ΚΔ ως νησί δεν έχει δικαίωμα υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ.
3. Στην άρνηση της Τουρκίας για απευθείας διάλογο με την ΚΔ και από κοινού προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο.
4. Στην προσπάθεια της Τουρκίας να παρουσιαστεί ως εκείνη που προασπίζεται τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων.
