Ο άγιος Νεομάρτυς Παναγιώτης ο Καισαρεύς

Σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά , μεταξύ άλλων , την μνήμη του αγίου , Νεομάρτυς Παναγιώτη του Καισαρέως.

Παναγιώτης Καισαρεύς δι᾿ ἀγάπης

Τοῦ Κυρίου τέθνηκεν ὢ χρηστοῦ τέλους!

Χριστοῖο ἐρῶ Παναγιώτης ἀλκίφρων δειρήν ἐτμήθη.

Ο άγιος μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 24 Ιουνίου 1765.

Πολύ λιτά αναφέρεται ο συναξαριστής στη ζωή και το μαρτύριο του Αγίου Παναγιώτη.

Καταγόταν από την Καισάρεια της Καππαδοκίας και ήταν γιος ενός ευσεβούς ανθρώπου, ονόματι Ισραήλ .

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη  Ζωοδόχου Πηγής Μπαλουκλί. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, ο μάρτυρας αυτός μαρτύρησε το έτος 1767 μ.Χ. και σε ηλικία 20 χρονών).

Το τίμιο λείψανο του, ενταφιάστηκε από τους χριστιανούς με τιμές στον Ναό της Ζωοδόχου Πηγής στην Κωνσταντινούπολη.

                                                  Ο άγιος Νεομάρτυς Παναγιώτης (αγιογραφία Μιχαήλ Χατζημιχαήλ© http://www.michaelhadjimichael.com)

Απολυτίκιον

Ήχος γ. Θείας πίστεως.

Θείον βλάστημα τής Καισαρείας, καί ομότροπος τών αθλοφόρων ανεδείχθης, Παναγιώτη μακάριε τού γάρ Σωτήρος κηρύξας τό όνομα ,υπέρ αύτού τό σόν αίμα εξέχεας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τόν Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κοντάκιον

Ήχος δ. Επεφάνης σήμερον.

Τών Μαρτύρων σύναθλος τή σή αθλήσει ανεδείχθης, ένδοξε υπέρ Χριστού σφαγιασθείς διό στεφάνω τής δόξης σε ώ Παναγιώτη, Χριστός εστεφάνωσε.

Μεγαλυνάριον

Χαίροις τών μαρτύρων ο μιμητής, καί τών Καισαρέων εγκαλλώπισμα ιερόν,…

Για τον βίο του αγίου Παναγιώτη του Καισαρέως έχει γράχει στον ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗ του  ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

Στ0ν τιμώμενο σήμερα  άγιο Νεομάτρυρα αφιερώνει ειδικό κεφάλαιο ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΣ στο βιβλίο του “ΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ” ( Έκδοση Αποστολικής Διακονία , Αθήνα 2021) . Μεταξύ άλλων ο συγγραφέας σημειώνει:

“Η πορεία ενός έθνους αποτελεί διαχρονική και πολυφασματική πορεία μέσα στην ιστορία. Ως σύνολο ανθρώπων που εμφορούνται και μοιράζονται κοινά γνωρίσματα – όπως είναι η φυλή, η γλώσσα, το πίστευμα, η κοινή ιστορία, η πολιτισμική φυσιογνωμία και η γεωγραφική καταγωγή – το σπουδαιότερο και χαρακτηριστικότερο γνώρισμα συνιστά η εθνική συνείδηση. Η έννοια της εθνικής συνείδησης υπήρξε καθοριστική στην διαμόρφωση του νέου Ελληνικού Κράτους, όπως αυτό αναδημιουργήθηκε μετά την έκβαση της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Κατά την διάρκεια του 18ου και 19ου αιώνος, η έννοια της εθνικής συνείδησης στην Ελληνική Επικράτεια ήταν αρκετά οριοθετημένη. Πρωταρχικά γνωρίσματά της συνιστούσαν η κοινή ελληνική γλώσσα και η ορθόδοξη πίστη. Υπό την έννοια αυτή, ο εθνικός αυτοπροσδιορισμός της συνείδησης του νέου Ελληνικού Κράτους, μετά την παλιγγενεσία των Ελλήνων, επικεντρωνόταν στην υπεράσπιση αυτών των χαρακτηριστικών, μαζί με το έντονο πατριωτικό τους φιλότιμο. Μέσα σε αυτό το πνευματικό πλαίσιο του έθνους, ξεχωριστό ρόλο διαδραμάτισε η ιερά παρουσία των Νεομαρτύρων, όλων εκείνων που ζωοποίησαν με την πίστη και το αίμα τους την αδιάσπαστη συνέχιση της ελληνικής παράδοσης, ως ενιαίας και κοινής ιστορικής παράδοσης ενός ένδοξου λαού. Οι Νεομάρτυρες, διαποτισμένοι με το πνεύμα της ορθόδοξης πίστης, αποτέλεσαν με τον βίο τους τον ουσιαστικότερο παράγοντα στην διαμόρφωση του νέου Ελληνικού Κράτους.

Οι Νεομάρτυρες δικάζονταν σε δίκες – παρωδίες, φονεύονταν, υπέφεραν και απειλούντο με απειλή θανάτου να απαρνηθούν την ορθόδοξη πίστη. Η ζωή και ο θάνατός τους κρεμόταν από μια μόνο λέξη: «πιστεύω» ή «δεν πιστεύω και αρνούμαι τον Χριστό». Την δραματική εκείνη στιγμή η λέξη ως ομολογία και μαρτυρία εξέφραζε όλη την πεποίθηση του Νεομάρτυρος που ήταν έτοιμος και την ζωή του να θυσιάσει χάριν του Χριστού. Οι περιγραφές των Μαρτυρίων κατά την περίοδο της δουλείας διασώζουν συγκλονιστικές ιστορίες και περιπτώσεις γενναίων Μαρτύρων και Αθλητών της πίστεως, οι οποίοι χωρίς συζήτηση, με συντομία έδιναν την απάντηση «Χριστιανός ειμί», ενώ εκαλούντο να εκλέξουν: να αλλαξοπιστήσουν και να απαρνηθούν την πατρώα ευσέβεια και την αλήθεια. Και με το αίμα τους πότιζαν το δένδρο της πίστεως. Γι’ αυτό αντέχουμε μέχρι σήμερα. Γι’ αυτό αντέξαμε. Γι’ αυτό αγωνισθήκαμε. Γι’ αυτό ελπίζουμε. Γι’ αυτό, και τόσα άλλα ορατά και αόρατα, τιμάμε τους Νεομάρτυρες δοξάζοντες τον Κύριό μας Ιησού Χριστό.

Η παρούσα έκδοση, στην οποία καταβλήθηκε προσπάθεια να συμπεριληφθούν λεξικογραφικά όλοι οι «επώνυμοι» Νεομάρτυρες, αφιερώνεται από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος στον εορτασμό της Εθνικής 200ετηρίδος από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 με την ελπίδα και την προσδοκία η στρατευμένη Εκκλησία και ο ευσεβής λαός μας να διδαχθούν από τους χριστοφόρους Μάρτυρες της πίστεως, οι οποίοι αγωνίσθηκαν νικηφόρα, ομολόγησαν το Όνομα του Τριαδικού Θεού και έλαβαν από τον αγωνοθέτη Τριαδικό Θεό το στεφάνι της αφθαρσίας. […]” 

* Η παρούσα ανάρτηση αφιερώνεται στον άγοντα σήμερα την ονομαστική του εορτή Παναγιώτη Χατζηχριστοδούλου, φοιτητή του Πανεπιστημίου Κύπρου.