Νίκος Χριστοδουλίδης: Νομίζει ότι απευθύνεται σε ηλίθιους;

Του Διονύση Διονυσίου*

Ο υποψήφιος για την προεδρία Νίκος Χριστοδουλίδης πάσχισε τα τελευταία 4 χρόνια που κάνει προεκλογική εκστρατεία να πείσει όλους τους Κύπριους πολίτες ότι είναι κυρίως ένα πολύ καλό παιδί που ζητά και αξίζει την ψήφο του λαού. Μάλλον, πέντε μήνες μετά την παραίτησή του από υπουργός Εξωτερικών, πρέπει να παραδεκτούμε κάτι. Ή ότι είναι επιρρεπής στις γκάφες ή τελικά δεν είναι και τόσο καλό παιδί. Πώς θα μπορούσαν να προσεγγιστούν διαφορετικά, πρώτον η λογοκλοπή της ομιλίας Κασουλίδη, δεύτερον η απόφαση του Facebook να του κατεβάσει τη σελίδα υποστήριξής του όταν διαπιστώθηκε ότι ξεγέλασε 25.000 μέλη τα οποία την ακολουθούσαν;

Το πρόβλημα και στις δύο περιπτώσεις ξεκινά ως επικοινωνιακό, αλλά στη συνέχεια εκτρέπεται σε πολιτικό και ηθικό. Ίσως στη δεύτερη περίπτωση και σε ποινικό. Ο ίδιος και στις δύο περιπτώσεις λέει ότι δεν γνώριζε. Στην πρώτη περίπτωση τον ξεγέλασε ο επικοινωνιολόγος του. Στη δεύτερη κάποιοι άλλοι βρήκαν ή αγόρασαν την ιστοσελίδα, χωρίς ο ίδιος να έχει προσωπική εμπλοκή. Αν ακούσουμε κι αν πιστέψουμε τι λέει ο κ. Χριστοδουλίδης, μάλλον έχει εξασφαλίσει μία θέση στα πολιτικά ρεκόρ του βιβλίου Γκίνες: «Ως ο πρώτος πολιτικός που δεν ξέρει τι γίνεται στη δική του προεκλογική καμπάνια».

Μία λογοκλοπή

Ο κ. Χριστοδουλίδης στις 15 Μαΐου 2022 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για τις προεδρικές μέσω μίας ομιλίας η οποία υποτίθεται θα έδινε το στίγμα του, τις θέσεις του και το όραμά του. Τελικά, όπως αποδείχθηκε, η ομιλία είχε αντιγραφεί σε 47 σημεία από την αντίστοιχη ομιλία του Ιωάννη Κασουλίδη το 2008. Συνολικά, από μία ομιλία 26 λεπτών διαπιστώθηκε ότι τα 7 λεπτά ήταν προϊόν λογοκλοπής. Αυτή η πράξη θα μπορούσε να παρουσιαστεί ως μία πολιτική γκάφα ολκής. Έχει, όμως, και ηθική διάσταση η οποία αντανακλά στο ήθος και το χαρακτήρα του κ. Χριστοδουλίδη. Τα φόρτωσε όλα στον επικοινωνιολόγο του. Εμφανίστηκε ότι δεν ήξερε, ότι δεν γνώριζε. Αρνήθηκε να αναλάβει την ευθύνη ως όφειλε και να ζητήσει τουλάχιστον μία συγγνώμη από τον κυπριακό λαό. Οταν χάνεται μία μάχη την ευθύνη φέρει και αναλαμβάνει ο στρατηγός που είχε το γενικό πρόσταγμα. Θα ήταν μικρότητα και ανηθικότητα εκ μέρους του να φορτώσει τις ευθύνες στον λοχία και στον λοχαγό του.

Το σάιτ που κατέβηκε

Σε μία προσπάθεια ο κ. Χριστοδουλίδης να αποκτήσει έτοιμο ακροατήριο κατάφερε να ελέγξει μία μεγάλη ιστοσελίδα στο Facebook η οποία διέθετε 25.000 μέλη. Η ιστοσελίδα με τίτλο «Τα Νέα της Κύπρου», μέχρι εκείνη τη στιγμή φιλοξενούσε άρθρα και απόψεις και δεχόταν σχόλια από τα μέλη της. Ξαφνικά -κυριολεκτικά εν μία νυκτί- η ιστοσελίδα αγοράστηκε, άλλαξε όνομα και τα 25.000 μέλη της διαπίστωσαν ότι ανήκουν σε ένα γκρουπ «Υποστήριξης της Υποψηφιότητας Νίκου Χριστοδουλίδη». Οι νέοι διαχειριστές έκαναν και ένα βήμα παραπάνω. Απαγόρευσαν την τοποθέτηση άρθρων στην ιστοσελίδα πέραν όσων υποστήριζαν τον κ. Χριστοδουλίδη και επίσης διέγραφαν όλα τα αρνητικά σχόλια για τον κ. Χριστοδουλίδη. Αυτό προκάλεσε σωρεία διαμαρτυρίων και καταγγελιών, σε σημείο που το ίδιο το Facebook αντέδρασε και την κατέβασε διότι, όπως γράφτηκε, η ιστοσελίδα δεν πληρούσε τα κριτήρια της ελευθερίας της έκφρασης. Έμμεσα, πλην σαφώς, εδώ τίθεται και ένα ερώτημα: Πόσο δημοκρατικός άνθρωπος είναι ο ίδιος ο κ. Χριστοδουλίδης; Πόσο ανέχεται τη διαφορετική άποψη; Αν εκλεγεί Πρόεδρος πώς θα αντιμετωπίζει όσους επιχειρήσουν να του ασκήσουν κριτική;

Το θέμα, ίσως, έχει ακόμα μεγαλύτερο βάθος: Με βάση τους κανονισμούς περί προσωπικών δεδομένων είναι δυνατό να προκύπτουν εδώ κάποια προβλήματα πέραν της πολιτικής και της ηθικής.

Για παράδειγμα, η χρήση των δεδομένων των μελών αυτής της ιστοσελίδας για εντελώς διαφορετικό σκοπό από αυτόν που έδωσαν τη συγκατάθεσή τους αρχικά, ίσως να συνιστά παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων. Αυτό θα μπορούσε να συνιστά ποινικό αδίκημα. Αν προκύψει ότι τα δεδομένα αυτά (δηλαδή τα email τα τηλέφωνα και οι διευθύνσεις) διαβιβάστηκαν σε τρίτους, τότε το πράγμα χειροτερεύει. Αν συνέβη κάτι τέτοιο, ενδεχομένως να σημαίνει ότι το επιτελείο Χριστοδουλίδη έχει πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα 30.000 Κυπρίων τα οποία μπορεί να αξιοποιεί για σκοπούς της προεκλογικής του καμπάνιας, θυμίζοντας μας, έστω και για λίγο, το σκάνδαλο της Cambridge Analytica. Το θέμα ήδη εξετάζεται από την επίτροπο Προσωπικών Δεδομένων Ειρήνη Νικολαΐδου, η οποία δήλωσε στον Πολίτη ότι αν προκύπτει κάτι θα προβεί σε ανακοινώσεις.

Τι ξέρει ο Χριστοδουλίδης;

Συνοψίζοντας τις υποθέσεις των δύο σοβαρών ατοπημάτων, πριν καλά-καλά ξεκινήσει η προεκλογική καμπάνια, μπορεί να αντιληφθεί κάποιος και πώς αντιδρά ο ίδιος ο κ. Χριστοδουλίδης. Καταφεύγει στο εντελώς κυπριακό «εγώ έντζιαι», αποποιούμενος κάθε ευθύνη. Στην πρώτη περίπτωση φταίει ο επικοινωνιολόγος Φλέσσας, στη δεύτερη κάποιοι άγνωστοι υποστηρικτές του «με τους οποίους δεν έχουμε σχέση, έκαναν ό,τι έκαναν». Στην πράξη και ο κ. Φλέσσας ήταν μέλος του επιτελείου του και ο κάθε κύριος Τριανταφύλλης, που εμφανίζεται διαχειριστής της ιστοσελίδας του, στέκεται ακριβώς δίπλα του. Το θέμα τυγχάνει καυστικού σχολιασμού από διάφορους χρήστες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης: «Βεβαιως και γνώριζε ο Χριστοδουλίδης, να μην λέμε και ό,τι θέλουμε. Δηλαδή, μόνο ο Χριστοδουλίδης δεν ξέρει τι γίνεται στην καμπάνια του; Αυτό ειναι το πολιτικό του ήθος;».

Γιατί αυτές οι σοβαρές γκάφες;

Υπάρχει τρόπος να εξηγήσει κανείς γιατί ο κ. Νίκος Χριστοδουλίδης περιπέφτει από γκάφα σε γκάφα; Πριν φύγει από την ασφάλεια των διπλωματικών και των κυβερνητικών θέσεων που κατείχε, εμφανιζόταν ως μετρ της διαχείρισης των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Υπ’ αυτή την ιδιότητα, μάλιστα, ο Αβέρωφ προσπάθησε να τον πάρει στον ΔΗΣΥ ως εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος για να τον «κλέψει» στη συνέχεια ο Νίκος Αναστασιάδης. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης είχε βγάλει καλό όνομα ως εκπρόσωπος Τύπου της κυπριακής προεδρίας της ΕΕ όταν ανέλαβε υφυπουργός Ευρώπης ο πρέσβης Ανδρέας Μαυρογιάννης επί προεδρίας Χριστόφια. Γιατί ήταν καλός; Διότι γνώριζε τις θέσεις της Κύπρου, είχε καλή συνεννόηση με τον Μαυρογιάννη και μετέφερε την πληροφόρηση στους Κύπριους και τους ξένους δημοσιογράφους. Με λίγα λόγια, είχε το καθήκον του μεταφορέα της πληροφόρησης και το έκανε καλά.

Σήμερα, βέβαια, δεν μπορεί να λειτουργεί ως απλός αναμεταδότης πληροφοριών. Σήμερα η είδηση είναι ο ίδιος, με τις απαιτήσεις, μάλιστα, να έχουν αυξηθεί. Δεν μπορεί πλέον να επισκέπτεται μόνο χωριά και φεστιβάλ ππαλουζέ, να λαμβάνει μέρος σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, να εμφανίζεται σε life style εκπομπές για να μιλά για τη ζωή του, τη γυναίκα και τα παιδιά του. Από τη στιγμή που διεκδικεί την προεδρία οφείλει να παράγει πληροφόρηση και ειδήσεις μέσα από το πρόγραμμά του και τις δράσεις του, τις οποίες πρέπει να επικοινωνούν με τον έξω κόσμο κάποιοι συνεργάτες του.

Εν ολίγοις, οι γκάφες ξεκινούν γιατί, πλέον, έχει ξεμείνει από κινήσεις και ουσιαστικό πολιτικό περιεχόμενο. Αυτό δείχνει και μία επιπολαιότητα. Πίστευε και ίσως ακόμα πιστεύει ότι θα βγάλει την προεκλογική με χαμόγελα και χειραψίες. Δείχνει χαμένος και ανέτοιμος να προσδιορίσει τι θέλει και τι επιδιώκει ως υποψήφιος για την προεδρία της χώρας. Ήταν άραγε τυχαίο ότι ακόμα και την πρώτη του ομιλία την αντέγραψε;

Τα προβλήματα ξεκίνησαν νωρίτερα: Από την πρώτη στιγμή που παραιτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2022. Πριν καν προλάβει να οργανώσει επιτελείο για να σταθμίσει και να προετοιμάσει τον δημόσιο λόγο του, έσπευσε να δώσει συνέντευξη στην Καθημερινή και σε άλλα ΜΜΕ. Εκεί προέκυψαν και οι πρώτες αντιφάσεις που σήμερα κουβαλά και τον δυσκολεύουν στους χειρισμούς του. Μας είπε ότι είναι από τα γεννοφάσκια του Συναγερμικός. Μας είπε ότι κατέρχεται ως ανεξάρτητος υποψήφιος. Μας είπε ότι θα είναι συνεχιστής της διακυβέρνησης Αναστασιάδη και διευκρίνισε ότι η κυβέρνηση Αναστασιάδη δεν είναι διεφθαρμένη και ότι παρήγαγε σημαντικό έργο. Μας είπε ότι διαφωνεί με κάποιους χειρισμούς του Αβέρωφ και του Κασουλίδη στο Κυπριακό, αφήνοντας να νοηθεί ότι η στήριξή του υπέρ της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας έχει ουρές και προφανώς χρειάζεται να έχει το σωστό περιεχόμενο. Εν ολίγοις, δεν ξέρει πού πατά ή αποφάσισε να κρατά όλα τα σχοινιά; Είτε γιατί πιστεύει ότι ο Αναστασιάδης, από τον οποίο δεν έχει απογαλακτισθεί, τελικά θα πείσει τον Αβέρωφ να παραιτηθεί από υποψήφιος για να υποστηριχθεί από τον ΔΗΣΥ, αφού σε αυτό κατατείνουν οι περισσότερες δηλώσεις του, είτε ότι θα στηριχθεί από το ΔΗΚΟ και τις άλλες δυνάμεις του Κέντρου. Η ταύτισή του, βέβαια, με την διακυβέρνηση Αναστασιάδη προκαλεί τεράστια μουρμουρητά στα κόμματα του Κέντρου, τα οποία στήριξαν όλη τη ρητορική τους στη διεφθαρμένη διακυβέρνηση του απερχόμενου Προέδρου.

Με λίγα λόγια, αργά αλλά σταθερά κάποιοι έχουν αρχίσει να αποκρυπτογραφούν το φαινόμενο Χριστοδουλίδη: Σχολιάζει ένας ακόμα χρήστης στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: «Από γκάφα σε γκάφα ο Χριστοδουλίδης. Όσο σκέφτομαι ότι στον άνθρωπο αυτόν ανατέθηκε (μην ξεχνάμε από ποιον) να διαχειριστεί το πλέον ευαίσθητο και σύνθετο πρόβλημα της Κύπρου, λέω πάλι φτηνά τη γλυτώσαμε».

Η ανεπάρκεια 

Προφανώς διότι συνειδητοποιεί τις ανεπάρκειές του ο κ. Χριστοδουλίδης καθόρισε μία γραμμή άμυνας, επίσης, αμιγώς κυπριακή: «Κρύψε να περάσουμε». Δεν σχολίασε τη λογοκλοπή, δεν έχει σχέση, λέει, με την υφαρπαγή μιας ιστοσελίδας, δεν σχολιάζει πώς με δική του ανοχή τα εκπαιδευτικά επιδόματα των διπλωματών είναι στα ύψη και πώς επωφελείται ο ίδιος, αφού για να σπουδάσουν τα παιδιά του στα πιο ακριβά ιδιωτικά σχολεία το κράτος θα επωμιστεί πέραν του μισού εκατ. ευρώ.

Δεν σχολιάζει, δεν ασχολείται με κουτσομπουλιά όπως θεωρεί τα πιο πάνω, προφανώς γιατί αντιμετωπίζει όσους τον ψηφίσουν ότι είναι περίπου ηλίθιοι και δεν θα ακούσουν κανέναν άλλο, πλην του ιδίου. Οι Κύπριοι πολίτες, βέβαια, είναι πολλά πράγματα. Αγαπούν τη χώρα τους, είναι έξυπνοι, είναι συμφεροντολόγοι, είναι ξεροκέφαλοι. Δεν είναι, όμως, ηλίθιοι.

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους/ Πηγή: Εφημερίδα “Πολίτης”.