Μελίνα Μερκούρη: “Έφυγε” πριν 27 χρόνια, αλλά παραμένει σύμβολο για την Ελλάδα

Μελίνα Μερκούρη: “Έφυγε” πριν 27 χρόνια, αλλά παραμένει σύμβολο για την Ελλάδα

“Η μεγαλύτερου μου έγνοια είναι ότι πεθαίνουνε όταν μας λησμονούν. Είναι κάτι που απεχθάνομαι… να μας λησμονούν”. Η Μελίνα Μερκούρη είχε παραδεχθεί σε ανύποπτο χρόνο και με αφοπλιστική ειλικρίνεια ότι δεν θα ήθελε να την ξεχάσουν αφού πεθάνει.  

27 χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που έφυγε, στις 6 Μαρτίου του 1994, και όμως δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ακούσει το όνομά της.

Η “Μελίνα” έτσι όπως την αποκαλούσε όλος ο πλανήτης, ήταν ηθοποιός, διεθνής σταρ του σινεμά, αγωνίστρια του αντιδικτατορικού αγώνα, υπουργός πολιτισμού, η θεμελιώτρια της ιδέας για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. 

καρέ της Μελίνας Μερκούρη© AP καρέ της Μελίνας Μερκούρη

Μα πάνω από όλα ήταν γυναίκα – σύμβουλο, μία Ελληνίδα με όλη τη σημασία της λέξης που σαγήνευσε τους ανθρώπους σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.   

 

Συσκευή αναπαραγωγής βίντεο από: YouTube

Τη χαρακτήρισαν «τελευταία Ελληνίδα θεά» και «γυναίκα – φλόγα». Όλη της η ζωή ήταν γεμάτη όνειρα, ελπίδες, αγωνίες και αγώνες. Υπήρξε πολύμορφη προσωπικότητα, με μεγάλη ευαισθησία αλλά και εκρηκτικό ταμπεραμέντο. Όσοι την είχαν γνωρίσει θυμούνται τη λάμψη της και έχουν να διηγηθούν μια μοναδική ιστορία που να την αφορά. 

Ήταν η Μελίνα όλων των Ελλήνων, αλλά και η Μελίνα των ξένων. Το 2020 μάλιστα ήταν το έτος της, καθώς συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη γέννησή της.

Η Μελίνα Μερκούρη με τον Άντονι Πέρκινς© AP Η Μελίνα Μερκούρη με τον Άντονι Πέρκινς

Η Μαρία-Αμαλία (Μελίνα) Μερκούρη γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1920 στην Αθήνα, από πολιτική οικογένεια. Ήταν κόρη του στρατιωτικού και πολιτικού Σταμάτη Μερκούρη (1895-1967), που διετέλεσε βουλευτής και υπουργός Δεξιών κομμάτων (Λαϊκό Κόμμα, Ελληνικός Συναγερμός), αλλά και βουλευτής της κομμουνιστογενούς ΕΔΑ. Παππούς της ήταν ο γιατρός και πολιτικός Σπύρος Μερκούρης (1856-1939), ο μακροβιότερος δήμαρχος Αθηναίων. Θείος της ήταν ο Γεώργιος Μερκούρης (1886-1943), επιφανής εκπρόσωπος του εθνικοσοσιαλισμού (ναζισμού) στην Ελλάδα, ο οποίος διετέλεσε διοικητής της Εθνικής Τράπεζας κατά την διάρκεια της Κατοχής. 

 

Συσκευή αναπαραγωγής βίντεο από: YouTube (Πολιτική προστασίας προσωπικών δεδομένων

Έπαιρνε χρήματα από τους πάμπλουτους άνδρες της και τα έδινε στην Αντίσταση

Σύμφωνα με το SanSimera.gr, ατίθασο πλάσμα η νεαρή Μελίνα, παντρεύτηκε σε νεαρή ηλικία το κατά πολύ μεγαλύτερό της πλούσιο κτηματία Παναγή Χαροκόπο με τον οποίο χώρισε το 1962. Στην Κατοχή, συνδέθηκε ερωτικά με τον μαυραγορίτη και δωσίλογο Φειδία Γιαδικιάρογλου, μια σχέση για την οποία απολογήθηκε αρκετές φορές. Κατηγορήθηκε ότι ζούσε πλουσιοπάροχα, ενώ ο λαός λιμοκτονούσε. Η ίδια, θα παραδεχθεί ότι αντλούσε χρήματα από τους δύο πάμπλουτους άντρες της και τα διοχέτευε στην Αντίσταση, ενώ με τις γνωριμίες της βοηθούσε στην διάσωση αντιστασιακών. Τους ισχυρισμούς αυτούς επιβεβαίωσαν αρκετοί συνάδελφοί της από τον καλλιτεχνικό χώρο. 

Όταν ξεκίνησε η καριέρα της ως ηθοποιός

Το 1943 αποφάσισε να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού και έγινε δεκτή στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από την οποία αποφοίτησε το 1946. Το 1944 έκανε το ντεμπούτο της στη σκηνή με το έργο του Αλέξη Σολομού «Το μονοπάτι της λευτεριάς», που κατέβηκε γρήγορα λόγω των «Δεκεμβριανών». Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και τους θιάσους Κατερίνας και της Μαρίκας Κοτοπούλη. 

Η Μελίνα Μερκούρη μαζί με τον Ζυλ Ντασέν και τον Μάνο Χατζιδάκι© AP Η Μελίνα Μερκούρη μαζί με τον Ζυλ Ντασέν και τον Μάνο Χατζιδάκι

Ως πρωταγωνίστρια καθιερώθηκε το 1949 με το έργο του Τένεσι Γουίλιαμς «Λεωφορείον ο Πόθος», που ανέβηκε στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν και είχε το προνόμιο να γίνει η πρώτη ελληνίδα ηθοποιός που ερμήνευσε τον απαιτητικό ρόλο της Μπλανς Ντιμπουά. Στο Θέατρο Τέχνης παρέμεινε μέχρι το 1950 και τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου διακρίθηκε ως ηθοποιός του βουλεβάρτου εγκαινιάζοντας συγχρόνως τη διεθνή σταδιοδρομία της. Το 1955 επανήλθε στην Ελλάδα και πρωταγωνίστησε σε έργα ρεπερτορίου, όπως «Μάκβεθ» του Σέξπιρ, «Κορυδαλλός του Ζαν Ανούιγ και «Λυσσασμένη Γάτα» του Τένεσι Γουίλιαμς.  

 

Συσκευή αναπαραγωγής βίντεο από: YouTube

Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1955 με την θρυλική ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Στέλλα». Η παρουσία της στις Κάννες γοήτευσε τον αμερικανό σκηνοθέτη Ζιλ Ντασέν και από τις ακτές της γαλλικής Ριβιέρας ξεκίνησε η καλλιτεχνική και προσωπική τους σχέση, η οποία ολοκληρώθηκε με γάμο το 1966. Με τον Ντασέν γύρισε τις ταινίες «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (1957), από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, «Ο νόμος» (1958), «Ποτέ την Κυριακή» (1960), «Φαίδρα» (1962) και «Τοπκαπί» (1964).

Η Μελίνα Μερκούρη© Eurokinissi Η Μελίνα Μερκούρη

Η ταινία που εκτόξευσε την φήμη της ήταν φυσικά το «Ποτέ την Κυριακή», που της χάρισε ένα βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Καννών και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ τον επόμενο χρόνο. Η γεμάτη μπρίο ερμηνεία της στο τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι «Τα Παιδιά του Πειραιά», φανέρωσε μια άλλη πτυχή του ταλέντου της. Ο ίδιος ρόλος, της πόρνης ‘Ιλια με την καλή καρδιά, της χάρισε το 1967 και μια υποψηφιότητα για το βραβείο Τόνι, στην θεατρική μεταφορά της ταινίας στο Μπρόντγουεϊ, με τίτλο «Ίλια Ντάρλινγκ».

Μετά την επιβολή της Δικτατορίας η Μελίνα αυτοεξορίστηκε

Μετά την επιβολή της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών η Μελίνα Μερκούρη αυτοεξορίστηκε και με το ταλέντο και τη φήμη της πολέμησε σε ολόκληρο τον κόσμο το καθεστώς ενημερώνοντας τη διεθνή κοινή γνώμη για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Ιστορική έμεινε η δήλωση της: «Εγώ γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα, ο κ. Παττακός γεννήθηκε φασίστας και θα πεθάνει φασίστας». 

 

Συσκευή αναπαραγωγής βίντεο από: YouTube

Μετά την Μεταπολίτευση (1974) εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ελλάδα και ασχολήθηκε κατά βάση με την πολιτική μέσα από τις τάξεις του ΠΑΣΟΚ. Εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής από 1977 έως τον θάνατό της το 1994, από το 1977 έως το 1985 στην Β’ Πειραιώς και τα επόμενα χρόνια με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Όραμά της η επιστροφή των Γλυπτών

Μελίνα Μερκούρη© ape-mpe Μελίνα Μερκούρη

Από το 1981 έως το 1989 και από το 1993 έως το 1994 διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού και λάμπρυνε με την παρουσία της και τις πολιτικές της το συγκεκριμένο υπουργείο. Όραμά της ήταν η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο. Δημιούργησε τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα για να έρθει ο κάτοικος της επαρχίας σε επαφή με το θέατρο, ενώ δική της έμπνευση ήταν και η δημιουργία του θεσμού της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης». 

 

Συσκευή αναπαραγωγής βίντεο από: YouTube

Οι εμφανίσεις της στο θέατρο μετά το 1974 ήταν μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού: «Όπερα της Πεντάρας» του Μπέρτολτ Μπρεχτ σε σκηνοθεσία Ζιλ Ντασέν, «Μήδεια» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Μίνωα Βολανάκη, «Συντροφιά με τον Μπρεχτ» (1978), «Γλυκό πουλί της νιότης» σε σκηνοθεσία Ζιλ Ντασέν (1980) και «Ορέστεια» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν (1980). Το 1992 έκανε μια τελευταία, έκτακτη, εμφάνιση, όχι ζωντανή όμως αλλά βιντεοσκοπημένη, ως Κλυταιμνήστρα στην όπερα δωματίου «Πυλάδης» σε μουσική Γιώργου Κουρουπού και λιμπρέτο Γιώργου Χειμωνά, που παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Η Μελίνα Μερκούρη© Eurokinissi Η Μελίνα Μερκούρη

Η Μελίνα Μερκούρη άφησε την τελευταία της πνοή στις 6 Μαρτίου 1994, σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, όπου νοσηλευόταν με καρκίνο των πνευμόνων. 

ΠΗΓΗ: : news247.gr

*****************************

Αξίζει με την ευκαιρία της σημερινής επετείου να θυμίσουμε τους  δεσμούς  της Μελίνας Μερκούρη με την Κύπρο και τους αγώνες της για βιώσιμη λύση του Κυπριακού προβλήματος. Από τις πρώτες επισκέψεις της στο νησί καταγράφονται η άφιξη της στην Κύπρο μετά τα τραγικά γεγονότα του 1974, η συνάντησή της με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και οι επισκέψεις της σε προσφυγικούς καταυλισμούς. Τον Απρίλιο του 1975 επισκέπτεται εκ νέου την Κύπρο και παίρνει μέρος στην μεγαλειώδη πορεία των γυναικών   προς την κατεχόμενη Αμμόχωστο. Η  Πορεία προς την κατεχόμενη  Αμμόχωστο έγινε στις  20 Απριλίου 1975. Τριάντα χιλιάδες Κύπριες  απαίτησαν  την επιστροφή στα σπίτια τους,  αλλά ανακόπηκαν στο κατοχικό οδόφραγμα, στη Δερύνεια,  από την UNFICYP.    Στο πλευρό των γυναικών σε όλη την διάρκεια της πορείας ήταν  προσωπικότητες από όλο τον κόσμο. Από την Ελλάδα, εκτός από την Μελίνα , ήταν παρούσες η Μαργαρίτα Παπανδρέου  και η Σύλβα Ακρίτα. 

Η Μελίνα στο άκρο δεξιά της φωτογραφίας

Σημαντικό ρόλο στην διοργάνωση της πορείας διαδραμάτισε  η ογκολόγος γιατρός Χέλεν Σωτηρίου (1920-2012).  Το κεντρικό σύνθημα των γυναικών ήταν το “We come in peace”, με στόχο να αναδείξει στη διεθνή κοινότητα ότι το πρόβλημα στην Κύπρο το δημιουργούσε η παρουσία του τουρκικού στρατού. 

*Παρακολουθείστε το σχετικό ντοκιμαντέρ από το αρχείο του ΡΙΚ 

Ψηφιακός Ηρόδοτος – Αρχειακό Μαγνητοσκοπημένο Υλικό (digital-herodotus.eu)

Share this post