Μαρίνος Σιζόπουλος: Ο ρεβανσισμός ενός αρχηγού

Μας έβγαλαν και τον Παπαδάκη «κερδοσκοπική επιχείρηση»…

Του Άριστου Μιχαηλίδη

Μα σοβαρολογούν εκεί στην ΕΔΕΚ; Είχαν έναν ευρωβουλευτή και δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν μαζί του και θέλουν να συνεννοηθούν με ολόκληρη την κοινωνία; Για να πω την αλήθεια, ακόμα κι αν δεν προχωρούσαν σε διαγραφή του Δημήτρη Παπαδάκη, όσα έλεγε τις τελευταίες μέρες δημοσίως ο Μαρίνος Σιζόπουλος θα έπρεπε να εξεταστούν και από την Αστυνομία και από τις αρμόδιες επιτροπές του Ευρωκοινοβουλίου. Διότι κατηγορούσε ανοικτά τον ευρωβουλευτή του ότι «επιχείρησε συστηματικά να οικειοποιηθεί και χρήματα του Ευρωκοινοβουλίου για να χρηματοδοτήσει μια ιδιωτική κερδοσκοπική επιχείρηση με την οποία ο ίδιος έχει σχέση». Ο ίδιος βέβαια τον διαψεύδει και μάλιστα χτες ο δικηγόρος του τον κάλεσε να κάνει επίσημη καταγγελία στην Αστυνομία, αλλιώς θα προχωρήσει σε αγωγή για συκοφαντική δυσφήμηση.

Το να κατηγορείς ευρωβουλευτή ότι οικειοποιήθηκε χρήματα του Ευρωκοινοβουλίου είναι πολύ σοβαρή κατηγορία και δεν είναι μόνο υπόθεση που αφορά ένα κόμμα. Αλλά, να κατηγορεί από ραδιοφώνου πρόεδρος κόμματος τον ευρωβουλευτή του, τον έναν και μοναδικό ευρωβουλευτή του, είναι και αυτογκόλ και αυτοκαταστροφή. Κι αν μιλούσαμε για κανέναν εκατομμυριούχο επιχειρηματία να πεις, εντάξει κάτι τρέχει, αλλά ο Παπαδάκης ήταν για χρόνια έμμισθος (και χαμηλόμισθος, βεβαίως) του κόμματος και κάποια στιγμή δημιούργησε ένα Αντικαπνιστικό Κέντρο, που αν δεν κάνω λάθος υπάρχει πια μόνο ως ταμπέλα. Σιγά την «κερδοσκοπική επιχείρηση», δηλαδή. Επειδή ήταν από φοιτητής στο κόμμα το πιο πιθανό είναι ότι είδε το πρώτο πολύ καλό εισόδημα της ζωής του όταν έγινε ευρωβουλευτής. Ε, είναι άδικο να τον κατηγορούν ξαφνικά ως να είναι κανένα λαμόγιο που έκανε κι εκατομμύρια. Και πολύ πιο άδικο να τον κατηγορεί δημοσίως ο πρόεδρος του δικού του κόμματος.

Αλλά, επειδή είμαστε στην πολιτική διάσταση της ιστορίας, αυτό που έχει σημασία είναι ότι ένα ιστορικό κόμμα, όπως η ΕΔΕΚ, κάνει πρωταθλητισμό στο φάγωμα στελεχών. Κι άμα υπάρχουν σοβαροί λόγοι πολιτικών διαφωνιών, κατανοητό. Αλλά κι αυτό γίνεται μετά που θα εξαντληθούν οι εσωκομματικές συζητήσεις και μόνο αν δεν υπάρχει περιθώριο συνεννόησης φτάνει ένα κόμμα σε διαγραφές ή αποχωρήσεις στελεχών. Όταν ένα κόμμα έχει έναν ευρωβουλευτή δεν τον διαγράφει στο άψε-σβήσε. Κι ένας ικανός αρχηγός κόμματος, ιδίως του μεγέθους της ΕΔΕΚ, το λογικό είναι να προσπαθεί να επαναφέρει στο κόμμα αυτούς που απομακρύνθηκαν κι όχι να διώχνει περισσότερους.

Μας θύμισε αυτή η ιστορία και τον Νίκο Νικολαΐδη. Στέλεχος της ΕΔΕΚ, επιτυχημένος υπουργός, με συμπάθειες σε όλα τα κόμματα. Όταν έβαλε υποψηφιότητα για δήμαρχος Λεμεσού πήρε υποστήριξη από άλλα κόμματα, αλλά όχι από το δικό του κόμμα. Η ΕΔΕΚ δεν στήριξε τον δικό της άνθρωπο, τον χάρισε σε άλλους και πήγε και στήριξε τον Ανδρέα Χρήστου, στέλεχος του ΑΚΕΛ, αλλά κυρίως πολιτικός με απόψεις εκ διαμέτρου αντίθετες από τις θέσεις της ΕΔΕΚ. Έχει λογική; Αλλά πότε είχαν λογική τα κομματικά παίγνια; Στο διάστημα που είναι πρόεδρος ο κ. Σιζόπουλος αποχώρησαν ή απομακρύνθηκαν σιωπηρά και πολλά άλλα στελέχη. Γιαννάκης Ομήρου, Χρυσός Τουλούπης, Βίκτωρας Κουντούρης, Σάββας Ηλιοφώτου, Αντώνης Κουταλιανός και άλλοι από το Πολιτικό Γραφείο και από την Κεντρική Επιτροπή. Τώρα ο Δημήτρης Παπαδάκης, που δεν αποχώρησε, τον διαγράφουν. Δεν είμαστε εμείς σε θέση να υποδείξουμε τι πρέπει να κάνει ένα κόμμα στην οικογένειά του ή ο αρχηγός του, αλλά από τη στιγμή που δημοσίως κατηγορείται ένας ευρωβουλευτής, με τον τρόπο που κατηγορήθηκε ο κ. Παπαδάκης, είναι ζήτημα που αφορά όλο το πολιτικό σύστημα. Γι΄ αυτό οφείλουμε να πούμε ότι είναι ο κ. Σιζόπουλος που πρέπει να δώσει εξηγήσεις στην κοινωνία για τη μολυσματική ατμόσφαιρα που δημιούργησε σε βάρος του πολιτικού πολιτισμού και του ευρωβουλευτή (έξι τους έχουμε όλους κι όλους), αλλά και στους ΕΔΕΚίτες για τους αποκεφαλισμούς και την αποστελέχωση των τελευταίων ετών.

@Ο Άριστος Μιχαηλίδης είναι διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας “Ο Φιλελεύθερος”/ Τα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τους συγγραφείς τους