ΚΡΙΣΕΙΣ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΜΗ

ΚΡΙΣΕΙΣ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΜΗ

Του Μητροπολίτου

πρ. Χαλκηδόνος Ἀθανασίου*

«Δέν ὑπάρχει ἁμαρτία ἐκτός τῆς νοητικῆς ἡλιθιότητος» (O. Wilde)

«ὁ κοιμώμενος δέν ἀμαρτάνει» 

 

Κρίσεις καί ἁμαρτίαι. «Ἀδάμαντες» καί τῆς ἐποχῆς μας. Διότι αἱ παγκόσμιοι κρίσεις, ἀπότοκοι τῆς ἁμαρτίας, ηὐξήθησαν λίαν. Τοῦτο εἶναι ἀναμφισβήτιτον, ἀλλά καί ἐκφοβιστικόν. Ποίαι δέ εἶναι αὐταί; Ἐπιδημίαι ζώων, πτηνῶν καί ἀνθρώπων, πανδημίαι ἐπισιτιστικαί, χρηματοοἰκονομικαί, πιστωτικαί, ἔλλειψις γεωργικῶν προϊόντων, τροφίμων, κλιματικαί ἀστάθειαι καί ἀλλαγαί, ξηρασία, πλημμύραι, πυρκαϊαί, ἀποψίλωσις δασῶν, ἐξεγέρσεις, πόλεμοι, μεταναστεύσεις, πλημμελής παιδεία, τέχνη ἄνευ ανθρώπου κ.ἄ.

        Κατά ταῦτα πρέπει νά γίνουν τά πάντα διά τήν κατάπαυσιν τῶν κρίσεων τήν ἀπάλυνσιν τῶν συνεπειῶν καί τήν διερεύνησιν τῶν αἰτίων των. Καί εἶναι σαφές ὅτι οὐδεμία μονόπλευρος ἐπέμβασις δύναται νά ἐπιτύχει τοῦτο. Ἡ Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν δέον νά ἀναζητήσει τήν κλεῖδα τῆς ὡμοπλάτης, νά ἐξεύρει νέας μορφάς καί δομάς συνεργασίας διά νά κυριαρχίσει ἐπί τῆς κρίσεως ταύτης καί τῶν μελλοντικῶν τοιούτων. Ἐκ τούτου εὐρισκόμεθα βεβαίως λίαν μακράν.

        Ἡ Δύσις ἀφ ὅτου ἐπέβαλεν κυρώσεις οἰκονομικάς κατά τής Ρωσίας ἀναζητεῖ νέας πηγάς ἐνεργείας καί οὕτω ὑπονομεύει τόν ἀγώνα κατά τῆς ἀλλαγῆς τοῦ κλίματος καί τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Ἡ μείωσις ἐξαγωγῶν ὄπλων καί τοῦ ἐξοπλισμοῦ ἤρθη ἀπό πολλοῦ.

        Ἡ Corona, ἡ ὑπερθέρμανσις τοῦ πλανήτου, οἱ πόλεμοι ρίπτουν ἀκόμη περισσοτέρους ἀνθρώπους είς τήν πτώχευσιν καί πεῖναν. Οὐδέποτε ἦσαν τόσον πολλά κράτη δραματικῶς χρεωμένα. Ἡ ἐτοιμότης καί ἰκανότης δι’ ἕνα καταδαμασμόν τῶν διεθνῶν κρίσεων εἶναι ὀλίγαι.  

        Ἐνδεικτικά δέ τῆς πείνας καί συνέπειαι εἶναι ἡ βία, ἔλλειψις τροφίμων, ἡ αὔξησις τῶν τιμῶν, τῆς καταναλώσεως τοῦ κρέατος, τῆς τιμῆς τῶν σιτηρῶν, τοῦ πετρελαίου καί ἡ χρήσις βιοκαυσίμων καί φυτικῶν ἐλαίων.

        Καιρός λοιπόν δι’ ἕναν ἀνοικτόν διάλογον μεταξύ Δύσεως καί Νότου διά τήν εἰλικρινή λύσιν τῶν παγκοσμίων προβλημάτων διά μίαν δικαίαν καί φερέγγειον διαμόρφωσιν τῶν διεθνῶν σχέσεων.

        Ἡ ἀνάπτυξις ἐξάλλου τοῦ πληθυσμοῦ τῆς γῆς χρησιμεύει διά τήν ἀπλουστέραν εξήγησιν τῶν πολυπληθῶν κρίσεων τῆς ἐποχῆς μας (N. Kanem). Ὁ βασικός λόγος διά τήν κατανάλωσιν τῶν ἀγαθῶν καί τήν κλιματικήν ἀλλαγήν δέν εἶναι ἡ αὔξησις τοῦ πληθυσμοῦ.[1]

        Οὕτω περίπου μόνον τά 10% τοῦ παγκοσμίου πληθυσμοῦ εἶναι ὑπεύθυνον διά τό ἥμισυ τῶν ἐκπομπῶν CΟ2 τοῦ κόσμου. Ἀντιθέτως, ἡ κατανάλωσις 5,5 ἑκατομ. τἀ ὁποῖα ζοῦν καθημερινῶς με κατώτερον τῶν 10 USD, οὑδόλως ἐπιρρεάζει τήν καταστροφήν τοῦ περιβάλλοντος.

        Περί τό 2002 9,2% τοῦ παγκοσμίου πληθυσμοῦ ἤλθεν ἀντιμέτωπον μέ τήν πεῖναν, ἡ ὁποία σήμερον εἶναι 100 ἑκατομ.

        Οἱ Ρ/Καθολικοἰ Ἐπίσκοποι τῆς Ἀϊτῆς πρό τοῦ Πάσχα ἐκυκλοφόρησαν ἑν ἀνοικτόν γράμμα διά τό τέλος τῆς βίας εἰς τήν Καραϊβικήν, ἀπαιτοῦντες τήν ἐθνικήν συμφιλίωσιν καί πολιτικήν οὐδετερότητα. Πολλαί ἐπιθέσεις ἐγένοντο ὑπό ὀπλισμένων συμμοριῶν εἰς τήν πρωτεύουσαν Port-au-Prince μέ βαρειάς διώσεις καί κλοπάς εἰς ἰδρύματα τῆς Ρ/Καθολικῆς Ἐκκλησίας.

        Ὁ πληθυσμός τῆς νήσου ζεῖ ἐπί τοῦ παρόντος τήν χειροτέραν κρίσιν τῶν προηγουμένων δεκαετιῶν. Λόγω τῆς καταστάσεως, διαρκῶς περισσότεροι ἄνθρωποι φεύγουν ἐκ τῆς νήσου. Ἑκατομμύρια δέν ἔχουν ἐπαρκή τροφήν, διότι αἱ συμμορίαι ἐμποδίζουν τήν μεταφοράν τροφίμων.

        Ἡ ὀργάνωσις Misereror κρούει τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου. Κατά τούς ἀριθμούς τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν ἡ πεῖνα ἔφθασεν εἰς ἕν ρεκόρ ἐπιπέδου (B. Albrecht)·[2] 4,9 ἑκατομμύρια ἀνθρώπων ὑποφέρουν ἀπό ἐλλειπήν διατροφήν τ.ἔ. τό ἥμισυ τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Ἁϊτῆς. Ἀπευθύνθησαν εἰς τήν Καραϊβικήν κοινότητα καί τήν Εὐρώπην διά μίαν ὑποστήριξιν τῆς χώρας.

        Αἱ κρίσεις λοιπόν ἐκ τῆς ἁμαρτίας ὁδηγοῦν εἰς τήν πεῖναν, βίαν, ἐξεργέσεις καί πολέμους. Memento tutti fratelli Cari· «Φύλαξον ἡμᾶς Κύριε ἀπό λοιμοῦ, λιμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας…».  

[1]– C. Füllkrug – Weitzel, dann kam der 7. Oktober, Publik Forum 7 (2024) 26. -, Gewalt und Hunger in Haiti, ἔνθ. ἀνωτ. 7 (2024) 41.

[2]–  UN: Bevölkerungswachstum kein Gefahr, ἔνθ. ἀνωτ. 8 (2024) 33.

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους

Share this post