‘Καταδικασμένοι’ ΔΗΣΥ και Χριστοδουλίδης
Της Ανδρούλας Ταραμουντά*
Ο κόσμος μίλησε. Και η ετυμηγορία του είναι απόλυτα σεβαστή. Η προσοχή είναι πλέον στραμμένη στο Δημοκρατικό Συναγερμό που είναι ο ηττημένος των εκλογών και γι’ αυτό οι μόνοι που δεν ευθύνονται είναι οι απλοί συναγερμικοί. Οι πρώτες αντιδράσεις ήταν σπασμωδικές και περισσότερο εγωκεντρικές αντί να δείξουν ότι υπεράνω όλων τίθεται η πατρίδα και το αύριο. Στην Πινδάρου δεν φαίνεται να έχουν λάβει τα μηνύματα της κάλπης που έδωσε ο συναγερμικός κόσμος ούτε και αυτών που επέλεξαν την αποχή. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός δεν έχει την πολυτέλεια να μην πάρει καθαρή θέση. Όλοι όσοι επικαλούνται τον Νέστορα του κόμματός τους, τον Γλαύκο Κληρίδη, θα πρέπει να λειτουργήσουν κατά ανάλογο με αυτόν τρόπο. Η καθαρή θέση επιβάλλει πάνω από όλα σεβασμό στον κόσμο με το βλέμμα στραμμένο μόνο στην Κύπρο του αύριο. Λίγες ώρες πριν από την άκρως καθοριστική συνεδρία των συλλογικών οργάνων του Συναγερμού θα πρέπει τα ηγετικά στελέχη να μετρήσουν όχι την προσωπική τους επιβίωση και τα προσωπικά τους θέλω.
Μια καθαρή θέση, χωρίς συναλλαγές, χωρίς πάρε- δώσε, χωρίς κιστίματα και ετσιθελισμούς που θα είναι το πρώτο λιθαράκι για να οικοδημηθεί μια νέα πολιτική κουλτούρα για το αύριο που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος και ο κόσμος. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός στην κορυφαία για τον τόπο, επιλογή, που ήταν το δημοψήφισμα του 2004, και με δεδομένο ότι ένα μεγάλο μέρος του δεν συμπορευόταν με τις επιλογές της ηγεσίας του είπε καθαρά την θέση του. Ο Ν. Αναστασιάδης είχε τα κότσια να τοποθετηθεί καθαρά, υποβαθμίζοντας το κόστος. Πλήρωσε τα επίχειρα σε ένα βαθμό στην πορεία. Oι συναγερμικοί πήγαν στην κάλπη με οργή ή απείχαν με οργή. Με νηφαλιότητα θα πρέπει να κάνουν την ανάγνωση στην Πινδάρου και το Προεδρικό μετά την επόμενη Κυριακή, γιατί ο Δημοκρατικός Συναγερμός χρειάζεται αναδόμηση με ότι αυτό συνεπάγεται.
Στο δια ταύτα, ο ΔΗΣΥ είναι υποχρεωμένος να ισορροπήσει σε τεντωμένο σχοινί, χωρίς δίκτυ προστασίας. Είναι καταδικασμένος να κάνει πράξη τις υποθήκες Κληρίδη. Η οικονομία και η σταθερότητα είναι πάνω από όλα, αφού στο Κυπριακό δεν υπάρχει καμιά ακτίδα φωτός, λόγω της στάσης της Τουρκίας. Έχουν κάτι κοινό στην οικονομία Δημοκρατικός Συναγερμός και ΑΚΕΛ για να μπορούν να πείσουν ότι μπορούν να συνεργαστούν στο κεφαλαιώδες αυτό ζήτημα; Μπορεί ο ΔΗΣΥ τεκμηριωμένα να πει που διαφωνεί με τον Νίκο Χριστοδουλίδη στην οικονομία; Σε θέσεις όχι σε πρόσωπα; Το μη χείρον για την Πινδάρου και το κόμμα που κουβαλά πίσω της είναι με καθαρότητα να μην αποτάξει τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Να μην πάρει μια σκούπα να σκουπίσει όσους βρέθηκαν απέναντι από την κομματική επιλογή. Είναι καταδικασμένος ο ΔΗΣΥ να λειτουργήσει μεγαλόψυχα για το καλό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Να δηλώσει καθαρά ότι δεν μετέχει με στελέχη της πρώτης γραμμής σε μια κυβέρνηση, να πει ότι θα είναι εποικοδομητική αντιπολίτευση, για να μην φτύνει πάνω του από την όλη διαχείριση που έγινε προεκλογικά. Ας διερωτηθούν τα συναγερμικά στελέχη αν αντέχει ο τόπος πισωγύρισμα και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να διερωτηθεί τι μπορεί να αφήσει πίσω του ως τελευταία πολιτική πράξη μετά από δεκαετή θητεία στον προεδρικό θώκο…
