ΚΑΠΟΥ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ…

Του Άντη Ροδίτη*

ΚΑΠΟΥ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ έπιασε το μάτι μου τον Πάπα Φραγκίσκο να δηλώνει ότι αν δεν ήταν η Ελλάδα ο κόσμος δεν θα ήταν αυτός που είναι σήμερα! Μα είναι σε καλή κατάσταση ο κόσμος σήμερα για να πιστώνεται η Ελλάδα γι’ αυτό το… επίτευγμα; Η αρχαία, η κλασική Ελλάδα έφτασε σε αδιέξοδο, σε παρακμή, κι υιοθέτησε τον Ιησού Χριστό ως πρότυπο, ως μέσο σωτηρίας του ανθρώπου.

Με κεντρική “ιδεολογία” την Πίστη τον Χριστό η Ελλάδα κρατήθηκε ελεύθερη πάνω από χίλια χρόνια ως “Βυζάντιο”, ως το πολιτισμικό κέντρο της Δύσης!

Όταν η Κων/πολη αριθμούσε μισό εκατομμύριο πληθυσμό οι σημερινές μεγάλες πόλεις της Ευρώπης ήταν κάτι σαν χωριά με λίγο πάνω-λίγο κάτω από τις 50.000 πληθυσμό. Αυτοί οι πληθυσμοί μόνο τυπικά είχαν “εκχριστιανισθεί” και με αρχηγό τον τότε Πάπα, αρχές του 13ου αιώνα συμπτύχθηκαν (Φράγκοι, Γερμανοί, Βέλγοι, Ενετοί) σε πολεμική “εταιρία” Λτδ (Ε.Π.Ε.) με στόχο τη λεηλασία της Κων/πολης -της πλουσιότερης πόλης στον κόσμο- και αυτό ακριβώς έπραξαν το 1204.

[Στην πρώτη μετάφραση της περιγραφής της λεηλασίας της Κων/πολης στην 4η Σταυροφορία, που έκανε ο αυτόπτης μάρτυς Νικήτας Χωνιάτης, οι δυτικοί δεν περιέλαβαν τον κατάλογο των κλοπιμαίων, από ντροπή για τα κατορθώματά τους. Όλο “ντρέπονται”, όλο ζητούν συγγνώμη κι όλο συνεχίζουν τα ίδια].

Αυτό δεν σημαίνει ότι η Κων/πολη ήταν άμωμη και αναμάρτητη, μια πόλη του Θεού, απόλυτα πιστή στον Χριστό. Όχι! Η διανόησή της, όμως, ο πνευματικός της κόσμος ήξερε την αλήθεια και τον σκοπό της Πόλης, πράγμα που δεν συνέβαινε στη Δύση. Εκεί τα είχαν μπουρδουκλώσει κι ανακατέψει τα πράγματα τόσο πολύ σε σημείο που έφτασαν να καίνε ζωντανούς ανθρώπους κατά χιλιάδες γιατί ήταν “αιρετικοί”, τάχα! Στην πραγματικότητα η Εκκλησία είχε αναλάβει απόλυτη κοσμική εξουσία και μάχονταν να την κρατήσει με κάθε βίαιο μέσο.

Τα εγκλήματα της Ρώμης και των παπών της (για τα οποία ζητούν σήμερα συγγνώμη από τους Έλληνες ορθοδόξους) έφεραν “λύσεις” στην Ευρώπη που δεν ήταν καθόλου “λύσεις” αλλά οδήγησαν σε ακόμα χειρότερα κακά, με κορυφώσεις τα κατορθώματα των ναζιστών και των κομμουνιστών σε παγκόσμια κλίμακα.

Για τη σημερινή, άθλια κατάσταση του κόσμου, που ναι μεν έχει επιτύχει απίστευτα τεχνολογικά επιτεύγματα αλλά στην ανθρωπιά μόνο πίσω πάει, η τελευταία που φταίει είναι η Ελλάδα και καλά κάνει ο Πάπας που της ζητά συγγνώμη! Μόνο που τέτοιες “συγγνώμες” έχουν την ίδια αξία με τα ψηφίσματα τού ΟΗΕ: καμμία αξία δηλαδή! Η αντι-χριστιανική Τουρκία απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα και η Ισπανία, η Γερμανία, η Ιταλία,οι ΗΠΑ συνεχίζουν να υπηρετούν τα “ιδεώδη” του κέρδους της 4ης Σταυροφορίας του 1204, προμηθεύοντας όπλα στην Τουρκία!

Ότι στον κόσμο δεν υπάρχει ιδιότητα τιμιοτέρα από το να είσαι “ελληνικός”, το είπαν άλλοι πολύ καλύτεροι, πριν από εμένα. Εγώ απλώς το επαναλαμβάνω για να το ακούν οι σημερινοί διανοούμενοί μας, οι ποιητές μας, οι ιστορικοί και οι πολιτικοί αναλυτές μας και ιδιαίτερα οι “διερευνητικοί δημοσιογράφοι” μας που γράφουν και βιβλία για τις τραγικές μας περιπέτειες (π.χ. Παπαχελάς στην παρούσα περίπτωση), ώστε να μη ξεχνούν δύο πράγματα:

1ον. Ότι τα ελληνικά πράγματα ποτέ δεν πρέπει να κρίνονται με τις ξεπεσμένες αξίες του δυτικού πολιτισμού όσο κι αν η παρούσα παρακμή μας μάς οδήγησε στις αγκάλες του ώστε να τον ζηλεύουμε και να τον μιμούμαστε, και

2ον και σπουδαιότερον, ότι το κυπριακό όραμα ελληνικότητας ή συνένωσης με την πατρίδα Ελλάδα δεν υπόκειται σε κανενός την αγραμματοσύνη ώστε να γίνεται αντικείμενο ειρωνείας, όπου κι αν εντοπίζεται αυτό. Ονόματα ηρώων και προδοτών δεν θα αναφέρω. Το όραμα, όμως, της ελληνικότητας είναι το ίδιο με εκείνο του Ιησού Χριστού και τα βέβηλα χέρια ας κρατηθούν μακριά – η πραγματικότητα δεν είναι ο θάνατος που ζούμε καθημερινά ως ό,τι σπουδαιότερο γέννησε το Σύμπαν.

ΥΓ Στο μεταξύ, σε πρόσφατη συνέντευξή του (30.11.21) στο Ραδιόφωνο του ΡΙΚ, ο κ. Παπαχελάς λέει ότι αφιερώνει το βιβλίο του στους χαμένους καταδρομείς του Νοράτλας (21-22 Ιουλίου 1974) τη στιγμή που δεν έχει γράψει ούτε λέξη γι’ αυτούς μέσα στο βιβλίο του, ενώ περιέλαβε όλες τις άλλες αποτυχημένες προσπάθειες στρατιωτικής βοήθειας προς την Κύπρο εκείνες τις τρομερές μέρες.

Αλλά το πιο αστείο από όλα είναι ότι στο τέλος της συνέντευξης με το ΡΙΚ (Πανίκο Χατζηπαναγή) συμφωνούν και οι δύο πως έφτασε πια ο καιρός να συζητούμε, λέει, τα πάντα, πρόσωπα και γεγονότα ανοιχτά και με ειλικρίνεια, χωρίς ταμπού και είδωλα!!

Προφανώς και οι δυό τους, ΡΙΚ και “Καθημερινή” Αθηνών, εννοούν κάποια φανταστικά ταμπού και είδωλα γιατί τα πραγματικά ΤΑΜΠΟΥ και ΕΙΔΩΛΑ ούτε με την άκρη του μικρού δαχτύλου τους τολμούν να τ’ αγγίξουν, μην αρπάξουν φωτιά και γίνουν και οι δυο παρανάλωμα του πυρός!

*Tα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους

ΦΩΤΟ:daskalosa.eu/history